در گفتوگو با ایلنا تشریح شد:
پیشنهاد گازی روسی به ترکها و آینده صادرات ایران/ چرا ما بازاری نداریم؟
مدیر کل پیشین امور اوپک و ارتباط با مجامع انرژی وزارت نفت گفت: علیرغم هدف قرار گرفتن هواپیمای جنگی روسیه توسط ترکها روابطشان را حفظ کردند و این نشان میدهد روابط دو کشور استرتژیک و بلندمدت است و جدید نیست.
به گزارش ایلنا، ولادیمیر پوتین، رئیسجمهوری روسیه در پی آسیب دیدن ماه گذشته خطوط لوله نورد استریم، پیشنهاد کرده است بخشی از جریان گازی که در مسیر نورد استریم متوقف مانده است، از طریق ترکیه منتقل شود و این کشور به پایگاهی برای عرضه گاز به اروپا تبدیل شود. اتحادیه اروپا که پیش از این برای حدود ۴۰ درصد از نیازهای گازی خود به روسیه وابسته بود، پس از حمله نظامی مسکو به اوکراین در فوریه، به دنبال قطع وابستگی به انرژی روسیه است.
این گزارش حاکی است؛ هر دو خط لوله گازی نورد استریم ۱ و ۲ که از روسیه به آلمان امتداد دارد، ماه گذشته آسیب دیدند و باعث نشت میزان زیادی گاز شد. بنابراین روسیه به دنبال افزایش صادرات از طریق ترک استریم است که می تواند گاز مسکو را از طریق بلغارستان و رومانی وارد اروپا کند.
جواد یارجانی در گفتوگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره پروژه روسیه و ترکیه و تاثیر آن بر برنامههای صادراتی ایران اظهار داشت: روابط روسیه و ترکیه در این حوزه گسترده بوده و سالهای طولانی است که ادامه دارد، حتی در شرایط سخت سوریه که ترکیه و روسیه در دو جناح مخالف بودند حتی علیرغم هدف قرار گرفتن هواپیمای جنگی روسیه توسط ترکها روابطشان را حفظ کردند و این نشان میدهد روابط دو کشور استرتژیک و بلندمدت است و جدید نیست.
وی افزود: ما نیز اگر بتوانیم نفت کشورهای حوزه خزر را به خلیجفارس برسانیم ارزش افزوده ایجاد میکند، باتوجه به موقعیت منطقهای تلاش هم کردیم که هاب باشیم، اما متاسفانه در دورانی به فراموشی سپرده شد.
مدیر کل پیشین امور اوپک و ارتباط با مجامع انرژی وزارت نفت با بیان اینکه سازوکار صادرات نفت کشورهای منطقه دریای خزر علاوه بر ایجاد ارزش افزوده اهمیت ما را به عنوان یک مسیر ترانزیت نشان میدهد، گفت: اگر اکنون نیز در مسیر سواپ و ترانزیت انرژی کشوری که هرچند رقیب ما است، گام برداریم، چنانچه منافع اقتصادی ما تامین شود، قطعا یک برد خواهد بود. در شرایطی که هم ما و هم روسیه در تحریم بسر میبریم، روسیه به بازارهای اروپا و شرق نفوذ کرده و این باعث نمیشود بگوییم بازاری را که ما قبلا هم از آن محروم بودهایم تسخیر کردند.
وی یادآور شد: سالها است که روسیه و ترکیه قراردادهایی باهم دارند و علیرغم مشکلاتی که در سوریه باهم داشتند، پروژههای خط لوله گاز را که از مسیر ترکیه عبور میکرد ادامه میدادند، اکنون این احتمال وجود دارد باتوجه به شرایطی که در اوکراین بوجود آمده هدفهای روسیه که به سمت شرق معطوف خواهد شد، سرعت بیشتری بگیرد.
یارجانی تاکید کرد: به عنوان یک اصل اینکه کشور ما به یک مسیر ترانزیت برای انواع انرژی تبدیل شود، مثبت است، ما منافع و موقعیت استراتژیک را حاصل میکنیم البته به نوع قراردادهایی که منعقد میشود هم بستگی دارد. قبلا نیز خط لولهای از خزر تا پالایشگاههای شمال و تهران با سرمایهای که از خارج آمد، کشیده شد، اما برخلاف نظر امریکاییها که هیچ نفتی از ایران ترانزیت نشود به فراموشی سپرده شد.
وی در ادامه بیان داشت: مشکل صادرات گاز ما بیشتر داخلی است، اگر قرار است صادرکننده باشیم باید تحولات بزرگ و سرمایهگذاریهای زیادی انجام و مصرف بهینه شود، در مورد نفت هم علت اینکه صادرات ما مطلوب نیست و سهممان از بازار به عنوان دارنده ذخایر و سابقه صادرات و ترانزیت بالا زیاد نیست، رقبای ما کشورهایی هستند که تولیدشان را بالا بردند و با استفاده از سرمایهگذاری خارجی در بازارهای اروپا و شرق جای ما را گرفتند، زمانی یکی از نقشهای اول را در بازار ژاپن، شرق و غرب داشتیم، اکنون چه اتفاقی افتاده است؟ بنابراین مشکل ما این نیست که نفت کشور دیگری را با استفاده از امکانات و زیرساختهایی که داریم صادر کنیم.
مدیر کل پیشین امور اوپک و ارتباط با مجامع انرژی وزارت نفت با اشاره به برنامه سواپ نفت روسیه تا هند و تاثیر آن بر حذف ایران از این بازار تصریح کرد: هند علیرغم نداشتن نفت بخاطر سرمایهگذاریهایی که با کمک خارجی انجام داد بزرگترین مراکز پالایشی دنیا است و تبدیل به قطب آن شده است، کشورهای دیگر هم تلاش میکنند که به این کشور صادرات داشته باشند. اکنون نیز اگر ما در این کشور حضور نداریم به این خاطر نیست که رقبا حضور دارند بنابراین اگر روسیه از طریق ایران هم به این کشور نفت صادر نکند اینگونه نیست که محدودیت پیدا کرده و نتواند، حتما باتوجه به تحولات اروپا به بازارهای شرق نگاه ویژه خواهد داشت، بعبارت دیگر سواپ نفت روسیه به هند نباید اینگونه تعبیر شود که ما این کشور را به سمت بازار خودمان دعوت کردهایم آنها به هر شکل حضور خواهند داشت. آنچه مهم است اینکه بدانیم علت عدم حضورمان در این بازارها این نیست که ایران سواپکننده است، ما برای خودمان رقیب نتراشیدهایم، واقعیت اینکه رقبا با انواع راهها صادرات خود را به حداکثر رساندهاند و ما حضور نداریم.