خبرگزاری کار ایران

در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:

بازار نفت و دوراهی سرمایه‌گذاران برای شیل یا ایران/ آیا سیاست نفتی امریکا در خاورمیانه زیر و رو می‌شود؟

بازار نفت و دوراهی سرمایه‌گذاران برای شیل یا ایران/ آیا سیاست نفتی امریکا در خاورمیانه زیر و رو می‌شود؟
کد خبر : ۱۰۳۸۰۹۶

یک تحلیلگر ارشد بازار انرژی گفت: در این شرایط برای ما هم فرصتی است که بتوانیم بهترین بهره‌برداری را داشته باشیم که تولید نفت‌مان ارزان تمام شود و انگیزه خوبی برای بازگشت شرکت‌های نفتی برای سرمایه‌گذاری در ایران فراهم شود.

سیدمهدی حسینی در گفت‌وگو با خبرنگار اقتصادی ایلنا، درباره تغییر رویکرد احتمالی دولت جدید امریکا نسبت به عربستان و تاثیر آن بر بازار انرژی اظهار داشت: نباید تصور کنیم امریکا سیاست منطقه‌ای خود را زیر و رو و به کلی عوض می‌کند. ممکن است در روش‌های بسیار تند، صریح و واضح ترامپ مانند اینکه گفته بود عربستان گاو شیرده است و ما باید برای رونق صنایع اسلحه‌سازی با این کشور  همراه باشیم تا سلاح‌هایمان را بفروشیم، تا حدی تعدیل ایجاد شود.

وی افزود:  به اعتقاد ترامپ، هر دو کشور در زمینه انرژی تولیدکننده بزرگ نفت هستند پس می‌توانند با هم بازار را کنترل کنند. علاوه بر آن عربستان یکسری فالوور مثل امارات، کویت و قطر دارد که به لحاظ سیاسی و منطقه‌ای از اهمیت برخوردارند. ترامپ در مقطعی ظرفیت تولید نفت خود را به 14 میلیون بشکه در روز رساند، این رقم همراه با ظرفیت تولید 10 میلیون بشکه‌ای عربستان معادل همه تولید اعضای اوپک است بنابراین می‌توانند بازار را کنترل کنند. 

این کارشناس ارشد حوزه انرژی خاطرنشان کرد: امروز ممکن است سیاست منطقه‌ای و انرژی دو کشور با آن تندی و صراحت زمان ترامپ ادامه پیدا نکند اما در عین حال نباید تصور کنیم ایالات متحده‌یِ امروز دوستان عرب خود را که اکنون به اسرائیلی که خط قرمز امریکا است نزدیک شده‌اند، کنار بگذارد. 

وی تاکید کرد: صرفنظر از اینکه دولتی دموکرات و یا جمهوری‌خواه در امریکا بر سر کار باشد، قطعا کشورهای عربی مثل امارات، بحرین، سودان، عربستان، ترکیه و یا آذربایجان را که اکنون به صورت آشکار و پنهان با اسرائیل در یک خط قرار دارند، کنار نمی‌گذارد تا به ایرانی که می‌گوید اسرائیل باید از بین برود بچسبد. 

حسینی با بیان اینکه ما راه سختی داریم تا بتوانیم مسائل‌مان را با امریکا به جایی برسانیم که منافع ملی‌مان هم حفظ شود، گفت: صرفنظر از روابط سیاسی کشورهای منطقه؛ اِلِمان‌های دیگری نیز بر بازار انرژی تاثیرگذار است و مهم‌تر از همه ثبات عرضه و تقاضا و سیاست‌هایی است که این دو را مدیریت می‌کند. 

وی ادامه داد: پیش‌بینی‌ها این است که به خاطر پیوستن امریکا به کنوانسیون زیست‌محیطی پاریس و کنترل میزان CO2 و متان که اتمسفر را آلوده می‌کند، تولید شیل کم شود، زیرا آلوده‌کننده‌ترین محصول هیدروکربوری دنیا حتی بیش از زغال‌سنگ است. یعنی میزان متان نفت شیل که به لایه ازن آسیب می‌رساند از زغال‌سنگ هم بیشتر است. بنابراین اگر قرار است این تعهد را اجرا کند نمی‌تواند تولید شیل را با وسعت بالای 8 میلیون بشکه‌ای که برنامه‌ریزی کرده، ادامه دهد پس محدودیت اعمال می‌کند و اگر هزینه تولید بالا برود و سودده نباشد شرکت‌های نفتی بخش‌خصوصی این کشور آلترناتیوهایی پیدا می‌کنند که بازگشت به بازار ایران را ترجیح می‌دهند، یعنی در جایی سرمایه‌گذاری می‌کنند که نفت ارزان تولید شده و دردسرهای نفت شیل و قوانین سختگیرانه محیط زیست را ندارد. 

 این تحلیلگر ارشد بازار انرژی با اشاره به احتمال سخت شدن فعالیت و تولید از شیل گفت: در این شرایط برای ما هم فرصتی است که بتوانیم بهترین بهره‌برداری را داشته باشیم که تولید نفت‌مان ارزان تمام شده و انگیزه خوبی برای بازگشت شرکت‌های نفتی برای سرمایه‌گذاری در ایران فراهم شود.

وی خاطرنشان کرد: طرف دیگر ماجرا اینکه گشایش‌های اقتصادی به خاطر واکسن کرونا این انتظار را بوجود می‌آورد که قیمت‌ها روند افزایشی طی کنند، امروز به نرخ 60 دلار در برنت رسیدیم و حتی نفت سبک و سنگین ایران هم بالای 55 دلار قیمت‌گذاری می‌شود، بالا رفتن قیمت دو اثر دارد اول اینکه شرکت‌های نفتی امریکا را تحریک می‌کند که آنچه را در شیل سرمایه‌گذاری کردند، ادامه دهند زیرا شیل غیر از بحث محیط‌زیست همچنان توجیه اقتصادی پیدا می‌کند. علاوه بر آن به خاطر بالا رفتن قیمت، تولید در مناطقی مثل آلاسگا، مکزیک و دریای شمال که کم شده بود، رونق می‌گیرد. در نتیجه عرضه بیشتر می‌شود و ماراتنی بین عرضه و تقاضا بوجود می‌آید که آثار خود را بر بازار خواهد گذاشت. 

وی با بیان اینکه رابطه امریکا با عربستان به مدیریت بازار برمی‌گردد، یادآور شد: علیرغم ماراتنی که فاندامنتال‌های بازار برای خود در پیش دارند، مدیریت و دخالت سیاسی هم در حوزه انرژی اثرگذار است، علاوه بر اوپک که در 5 دهه گذشته بازار را خوب مدیریت کرده و در شرایط بحرانی پایداری را ایجاد کرده، امروز بازیگران قوی دیگری هم علاوه بر اوپک پیدا شده‌اند که یکی از آنها امریکا است، کشوری که تا امروز فقط واردکننده بود اکنون صادرات هم دارد، عربستان هم به خاطر ظرفیت بالای تولید نقش بالایی داشته و بنوعی اوپک را رهبری می‌کند، در کنار آنها روسیه هم ظرفیت بالای 11 میلیونی دارد و برای خود نقش قائل است، بنابراین این سه کشور ورای اوپک‌پلاس در مدیریت بازار نقش آفرینند و همواره برای مدیریت بازار انرژی به هم نزدیک می‌شوند.

حسینی ادامه داد: اگر سه کشور امریکا، روسیه و عربستان با هم تصمیم بگیرند که قیمت بالا باشد، عرضه را کم می‌کنند و واشنگتن-ریاض نیز به خاطر مسائل منطقه‌ای، مخالفت با ایران و حساسیت روی امنیت اسرائیل با هم رفاقت دارند هر چند در سطحی کمتر از زمان ترامپ.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز