به مناسبت زادروز کوروش کبیر/ زنان و مردان بزرگ در هر روزگاری ماندگار می‌شوند
عصر طلایی ایران باستان را باید به دوران زمامداری کوروش کبیر متعلق دانست. پادشاهی بزرگ که به حقوق مردم و به ویژه زنان اهمیت ویژه‌ای می‌داد. پادشاهی که بدون جنگ و خونریزی سال‌ها بر بخش بزرگی از سرزمین پارسیان حکومت کرد و نامی نیک و ماندگار از خود در تاریخ پارس به‌جا گذاشت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، هفتم آبان ماه زادروز کوروش کبیر، پادشاه عدالت‌گستر و دادخواهی که یکی از مهمترین دوره‌های طلایی حکومت باستان در سراسر جهان را با عنوان دوره هخامنشیان رقم زد. براساس مدارک به‌جا مانده از آن روزگار؛ در دوره پادشاهی کوروش مردم سرزمین پارس در رفاه و آرامش کامل بودند تا آنجا که پایه‌های سازمان تامین اجتماعی در این دوره پایه‌گذاری شد تا مردم در هنگام از کارافتادگی بتوانند از حقوق و مزایا برخوردار باشند. کوروش اکثر مناطق را بدون جنگ و خونریزی فتح می‌کرد و مردم تحت قلمرو خود را در دین و مذهب آزاد می‌گذاشت و کسی را به اجبار به دین خود درنمی‌آورد.
کوروش، شاه بزرگ، شاه شاهان، شاه پارس، شاه انشان، شاه ماد، شاه توانا، شاه بابل، شاه سومر و اکد و شاه چهار گوشه جهان، بنیانگذار و نخستین شاهنشاه هخامنشی بود که به مدت سی سال، در میانه‌ی سال‌های ۵۵۹ تا ۵۲۹ پیش از میلاد، بر نواحی گسترده‌ای از آسیا حکومت کرد. او در استوانه‌ی خود که در بابل کشف شده، خویشتن را فرزند کمبوجیه، شاه بزرگ انشان و از خانواده‌ای که همیشه پادشاه بوده است، معرفی می‌کند.
در خلال فتح بابل، کوروش منشور خود در خصوص آزادی‌های اجتماعی و دینی را اعلام کرد و در آن روزگار اقوام و ادیان مختلف مشمول چنین قانونی شدند. او حتی تمهیداتی برای بازسازی هیکل یا معبد سلیمان فراهم آورد و استقرار یهودیان را در آن منطقه تسهیل کرد.
کوروش معلم اخلاق بود
سیدمحمدعلی گلاب‌زاده درباره دوران حاکمیت این پادشاه باستان به ایلنا گفت: یکی از باشکوه‌ترین دوران تاریخ چندهزارساله کشورمان در روزگار پادشاهی کوروش کبیر است. پادشاهی که توانست در زمینه اداره کشور و کشورگشایی؛ اقتدارش را به همگان ثابت کند و علاوه بر آن می‌توان از او به عنوان یک معلم اخلاق در طول تاریخ یاد کرد.
عضو دانشنامه علمی فرهنگ مردم ایران ادامه داد: بنیانگذار پادشاه هخامنشی آنقدر بزرگوار، با همت، کرامت و انسانیت داشت که وقتی همسرش را از دست داد با اینکه پادشاه بود و زمینه‌های مختلفی برای ازدواج مجدد او فراهم بود و با توجه به اینکه بهترین، زیباترین و شایسته‌ترین دختران آن روزگار با افتخار حاضر به ازدواج با او بودند اما کوروش بعد از کاساندان همسری را انتخاب نکرد و تا پایان عمر مجرد ماند.
زنان عصر کوروش از اقتدار خاصی برخوردار بودند
او تصریح کرد: کوروش توجه ویژه‌ای به جامعه‌ی زنان داشت و این موضوع به وضوح در تصاویر و کنده‌کاری‌ها و ستون‌هایی که از آن دوران باقی مانده، قابل مشاهده است. او در هر نقش‌نگاره‌ای و به هر بهانه‌ای تصویری را از یک زن آورده تا نشان بدهد در جامعه هخامنشی زنان از اقتدار و توجه خاص برخوردار بودند. او بانوان ایرانی را به سمت و سویی سوق داد که در ادامه زنان بزرگی از دامان آن تفکر بر‌خاستند و نامشان برای همیشه در تاریخ ماندگار ماند.
ارزش‌های اخلاقی کوروش را نمی‌توان نادیده گرفت
مدیر مرکز کرمان‌شناسی عنوان کرد: وقتی به کوروش می‌گویند در موضوع حجاب زنان، اگر نگاه نامحرمی به یک زن بیفتد، شما چگونه از زنان دفاع می‌کنید، او می‌گوید دفاع من و حرمت من در چشم‌های مردانم نهفته است. این بسیار نکته مهمی است که پادشاه یک کشور بگوید اگر گاهی ضعفی هم در بحث حجاب زنان وجود داشته باشد، مردان جامعه‌ی من آنقدر ارزشمند و صاحب تفکر، اخلاق مدار، صاحب اعتقاد و باور هستند که با نگاهشان حجابی بین خود و زنان ایجاد می‌کنند. چنین ارزش‌هایی در ایران باستان آنقدر اهمیت دارند که نمی‌توان آنها را نادیده گرفت و آن را به همه جهان و همه روزگاران قابل عرضه ندانست.
با تعریف از کورش با اسلام در ستیز نیستیم
این کارشناس تاریخ افزود: هرگز نباید فکر کنیم که اگر منِ تاریخ‌نگار یا پژوهشگر سخنی از کوروش می‌گویم معنایش این است که خدای ناخواسته با اسلام در ستیز هستم. هرگز؛ من به همان نسبتی که برای مذهب و جغرافیای امروز کشورم ارزش قایل هستم برای تاریخ و تمدن باستان آن نیز ارزش قایل هستم و سربلندی امروز این کشور را ناشی از تاریخ و تمدن قابل دفاعی می‌دانم که در روزگاران گذشته جامعیت خود را به دنیا ثابت کرده است.
گلاب‌زاده بیان کرد: ما ایرانیان در طول تاریخ هیچ‌گاه مشرک و خداناشناس نبوده‌ایم. ما همواره باورها و اعتقادات مذهبی خود را داشته‌ایم و همین باورها باعث شد که وقتی اسلام آمد، توانست ارتباط بسیار نزدیکی بین خودش و سنت‌های ایرانی به وجود بیاورد. اگر جشن نوروز در طول تاریخ همواره مورد احترام ایرانیان بوده، همین جشن بعدها مورد احترام جامعه اسلامی هم قرار گرفت و این یعنی ما تمدن دیروز را در کنار مذهب و خصایص سیاسی و فرهنگی امروز خود داریم.
گفتگو: مریم بازوند
