ایلنا از شغلی نامتعارف برای بانوان گزارش می‌دهد؛
خلبانی‌خانم‌ها؛ رویای کودکی، دشواری حرفه‌ای/ بانوی‌خلبان: مردم به خلبان‌خانم اعتماد ندارند/ مهندس پرواز زن: بیشتر از آقایان مدرک و اطلاعات داریم
خلبانی و شوق پرواز جزو معدود مشاغل هیجان انگیزی است که تاکنون نگاه جنسیتی در آن نقش بسزایی داشته و ذهنیت جامعه کمتر حضور بانوان را در این حرفه پرچالش پذیرفته اما این به معنای نادیده گرفتن شایستگی و توانایی‌های بانوان در گرایش به این حرفه جذاب و پرهیجان نیست.
به گزارش خبرنگار ایلنا از مشهد، خلبانی شغلی که از دیدگاه بسیاری از مردم فقط منحصر به آقایان است و بانوان به دلیل داشتن لطافت زنانه چندان نمی‌توانند در این حرفه سخت موفق و قابل اعتماد باشند، اما در سال‌های اخیر بسیاری از بانوانی که از کودکی علاقمند به پرواز بودند هنگام ورود به دانشگاه تصمیم گرفتند تا شوق پرواز درون‌شان را به واقعیت تبدیل کنند اما چون مسیر رسیدن به هدف‌شان مردانه است باید برای پیمودن راه کفش‌های آهنین بپوشند.
"آتنا دادوند" از بانوان کادر پرواز است که در حرفه مهندسی هواپیما تحصیل کرده و دارای دو مدرک سیستم‌های جانبی و کامپیوتر هواپیما از دانشگاه فردوسی است اما به دلیل اینکه بانوان نمی‌توانند در این حرفه فعالیت کنند نتوانسته از رشته تحصیلی خود با هدف اشتغال در کادر پرواز استفاده کند.
وی در گفت‌وگو با ایلنا می‌گوید: در دوران تحصیل به دلیل هجمه های زیادی که شغل خلبانی برای خانم ها وجود داشت بسیاری از هم سن و سال های من از این حرفه انصراف دادند و به سراغ مشاغل دیگر رفتند.
دادوند ادامه داد: در کشور ایران به دلیل مشکلاتی که در مشاغل سخت برای بانوان وجود دارد بسیاری از شرکت های هواپیمایی با خانم ها قرارداد نمی بندند و ما در ایران فقط 3 خانم مهندس در کادر پرواز داریم.
این مهندس پرواز در ادامه با بیان مشکلات استخدامی پیش روی خانم‌ها در این شغل می‌گوید: متاسفانه هنوز نتوانسته ام با داشتن مدرک تحصیلی استخدام شوم و فقط امیدوارم در آینده ای نزدیک به آرزوی کودکی ام برسم.
دادوند بیان می‌کند: برای ورود به شغل خلبانی مسائل جنسیتی همیشه مطرح بوده ولی به نظر من حضور در این حرفه به توانایی توام با عشق و علاقه برمی‌گردد، اما عده ای عقیده دارند که کار در مهندسی پرواز سخت و خشن است و محیط این شغل چندان با روحیه خانم‌ها سازگاری ندارد در صورتی که خانم های توانمند با روحیه بالایی که در این شغل دارند اگر عرصه حضور برای آنها فراهم شود می توانند موفق باشند.
این مهندس‌پرواز با بیان اینکه تعداد مدارک خانم‌ها بیشتر از آقایان است، بیان‌می‌کند: چون شرایط استخدامی برای بانوان سخت است مجبور هستیم تا اطلاعات‌مان را از طریق گرفتن مدارک افزایش دهیم به امید اینکه بتوانیم در این حرفه ورود پیدا کنیم.
وی ادامه می دهد: بسیاری از آقایان فقط با داشتن یک مدرک تحصیلی از طریق آزمون های استخدامی وارد شغل مهندسی پرواز می شوند ولی برای خانوم‌ها چنین چیزی وجود ندارد.
دادوند با اشاره به مصاحبه های استخدامی مطرح می‌کند: در بسیاری از مصاحبه هایی که از ما انجام می‌شود به ما می‌گویند اطلاعات شما نسبت به پرواز بیشتر از آقایان است اما چون مجوز استخدامی برای بانوان نداریم فعلا نمی‌توانیم از شما برای جذب استفاده کنیم.
وی همچنین می‌گوید: یکی دیگر از نظرات مخالفی که در حوزه بکارگیری بانوان خلبان یا مهندس هواپیما وجود دارد این است که همیشه به ما می‌گویند آقایان باید گرداننده چرخ زندگی باشند اما این توقع برای خانم‌ها وجود ندارد و من حتی هنوز نتوانسته ام به دوره های کارورزی بدون حقوق راه پیدا کنم.
این مهندس پرواز با اشاره به نگاه های مردم در جامعه نسبت به شغل مهندسی هواپیما برای بانوان می افزاید: متاسفانه نگاه‌های جامعه به بانوان خلبان و یا مهندسی هواپیما اصلا خوب نیست و در بعضی از مکان‌ها می‌شنویم که به ما می‌گویند چرا از ابتدا به شما اجازه تحصیل می‌دهند که واقعا باید در این زمینه فرهنگ‌سازی صورت بگیرد و ما مجبور هستیم برای اینکه ثابت کنیم که خانم ها بر اساس توانایی و علاقه خود می توانند در مشاغل سخت حضور پیدا کنند از طریق بالا بردن سطح آگاهی با آقایان به رقابت بپردازیم.
سختی های حرفه خلبانی برای بانوان
در ادامه سمانه ضربی مهندس فناوری هواپیما و مشغول به تحصیل در رشته خلبانی می گوید: از کودکی آرزو داشتم بدانم وقتی انسان بال دارد چه احساسی پیدا می کند و به طور کلی شوق پرواز درون همه آدم ها وجود دارد و تصمیم گرفتم تا به دلیل رویاهای کودکی ام شغل خلبانی را انتخاب کنم.
وی ادامه می دهد: شغل خلبانی نه در ایران بلکه در تمام جهان سختی های خودش را دارد و پر از استرس است اما در کشور ما این سختی ها به ویژه برای خانم ها بیشتر از آقایان بوده است.
ضربی با اشاره به نظام آموزشی برای خانم ها در شهر مشهد بیان می کند: متاسفانه نظام آموزشی قوی برای دختران در مشهد وجود ندارد به طوریکه من عاشق خلبانی بودم و به همین دلیل مجبور شدم در دبیرستان به رشته تجربی بروم و در دوران ما مدرسه هوانوردی دخترانه نبود و بعد از مدتی تاسیس شد، همچنین یکی دیگر از مشکلاتی که نه تنها بانوان بلکه بسیاری از آقایان با آن روبه رو هستند نداشتن مرکز خصوصی برای گذراندن دوره‌های زمینی هواپیما در مشهد است، به طوریکه ما مجبور شدیم که برای گذراندن دوره های زمینی از مشهد به تهران برویم و دوره 8 ماهه را دو ساله تمام کنیم که این اتفاق باعث به وجود آمدن تاخیر در مدت تحصیل ما شد.
مردم فکر می‌کند آقایان خلبان قابل اعتمادتری هستند
ضربی با بیان اینکه تاکنون از تهران پروازهایی به اراک، همدان و شمال داشته است، اضافه می کند: متاسفانه مردم جامعه ما به خلبان خانم اعتماد نمی‌کنند و به دلیل مسائل جنسیتی و تربیت های غلط فکر می‌کنند یک خانم نمی تواند از عهده این شغل برآید و آقایان بهتر می توانند هواپیما را کنترل کنند.
وی مطرح می‌کند: به عنوان یک خلبان خانم باید بگویم که اصلا چنین دیدگاهی صحیح نیست بلکه هر فردی دور از مسائل جنسیتی وارد شغل خلبانی می‌شود قطعا با عشق و علاقه بوده و توانایی کنترل هواپیما را دارد.
گفتگو: نگار طاهونچی
