روایتی تلخ از زندگی کولبران مریوان/ اینجا هر روز منتظر "مرگ" هستیم/ برادرم مستحق چنین سرنوشتی نبود

محمود امینی برادر مختار امینی مرد کولبری که به دلیل سقوط از کوه دچار ضربه مغزی و فراموشی شد در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، گفت: از کجای زندگی‌مان شروع کنم که از روزی که چشم‌مان را باز کردیم پدر کارگری با دست های پینه بسته نان آور خانه مان بود. ما اهل یکی از روستاهای مریوان هستیم و قبلا در همان روستا زندگی می کردیم؛ پدرم فقیر بود و زمینی برای کشاورزی نداشت.

امینی ادامه داد: پس از چند سال به مریوان مهاجرت کردیم و من که پسر بزرگ خانواده بودم برای کمک خرج خانواده شدن کارگر ساختمانی شدم. چهار برادر داشتم که یکی از آنها براثر تصادف چند سال پیش فوت کرد و دوتای دیگر نیز کارگر شدند و یکی از آنها نیز به کار کولبری روآورد.

وی می گوید: برادرم برای گذران امورات زندگی خود، زن و 2 فرزندش مجبور شد کولبری کند که از اقبال بدمان دهم دی ماه سال 96 به دلیل برف سنگین از ارتفاعات کوه های اورامان سقوط کرد و ضربه مغزی شد.

امینی گفت: برادرم به دلیل ضربه ای که بر سرش وارد شد دچار فراموشی شده و بدنش تعادل ندارد. هرچند روز یکبار به خانه‌شان می‌روم و با هزار زحمت از جا بلندش کرده و کشان‌کشان میبرمش بیرون تا حال و هوایش عوض شود.

وی اضافه کرد: وقتی برادرم را در این شرایط می بینم خیلی ناراحت می شوم که چرا یک جوانی باید از حالا با این شرایط زندگی کند. ای کاش وضع مالی ما خوب بود و می توانستیم به برادرم و بچه هایش کمک کنیم. پسر برادرم کلاس سوم و دخترش 3 ساله است و در شرایط سختی زندگی می کنند. پدرم هم پیر و از کار افتاده است. نمی دانم با این پول کارگری به چند نفر از آنها برسم.

امینی از درد شدید زانوهایش می‌گوید که از همین الان که جوان است به دلیل کارگری به اندازه صد سال فرسوده شده ولی چاره ای جز کارگری ندارد چرا که اگر کار نکند زن و بچه اش گرسنه خواهند ماند.

وی گفت: وقتی برادرم از کوه سقوط کرد و دچار ضربه مغزی شد مردم خوب و هموطن‌مان نیکوکار هزینه های درمانش را پرداختند که بعد از مدتی به خاطر بیماری‌اش تحت پوشش بهزیستی درآمد که متاسفانه کارت بانکی که برایش هزینه درمان و معیشتی واریز می‌شد از طریق مراجع قضایی مسدود شده است؛ وقتی علت را پیگیر شدیم گفتند زمانی که برادرت خودش خوب شد برود پیش دادستان و بگوید کارتم را از مسدودیت خارج کنید.

امینی می گوید: پزشکان هیچ امیدی به بهبودی برادرم و بازگشت اش به شرایط عادی زندگی ندارند.

وی ادامه داد: مردم کردستان پیله ور یا کارگرند و چاره‌ای جز کار یدی نداریم؛ نه شغلی داریم نه منبع درآمدی.

امینی افزود: به تازگی راهی که برای کولبری نزدیک بود را بستند و مسیری که صعب العبور و دور است را باز گذاشتند که این مسیر برای کولبران منطقه بسیار صعب العبور و خطرناک است و هر لحظه امکان سقوط از ارتفاع وجود دارد و خانواده ها جان به لب می شوند تا پدر و سرپرست خانواده شان به خانه برگردد.