نگاهی به بازسازی قدیمی‌ترین پل اصفهان؛
وقتی به جای فرهنگ‌سازی تن"سی و سه" پل می‌لرزد/ امید به "یونسکو" هم بر باد رفت
چند ماهی است که چهره سی و سه پل روی تن خشیده زاینده رود غیر عادی است. بعضی ورودی های پل رو به رودخانه بسته شده و کاغذهای نصب شده روی پارکت‌ها خبر از مرمت و بازسازی می دهد.
به گزارش ایلنا از اصفهان، چند ماه پیشتر هم با مته و میخ و پیچ و سیم بوکسل یکی از ورودی‌ها را ایمن‌سازی کردند تا بجای فرهنگ سازی برای عبور درست و بی خطر از روی پل، تن سی و سه پل را بلرزانند.
البته سال قبل نرده چوبی زدند که مورد تایید واقع نشد و مسئولان دلسوز و نگران حال شهروندان که مراقب ما هستند تا از روی پل سر نخوریم و یکهو ناغافلی نیوفتیم وسط سله‌های بستر خشک زاینده رود رضایت به بی‌خیالی ندادند و گفتند الا و باید سی و سه پل ایمن سازی شود که ما تاب نداریم ببینیم شهروندان مان مانند گل روی این پل پرپر شوند.
اینکه چهارصد سال پیش تا همین پارسال کسی از روی این پل به این شکل نیوفتاده امر واقعا مورد توجهی است که اصولا مسئولان کاری به آن ندارند و آنها درون را بنگرند و قال را . به همین خاطر کارشناسان و مسئولان و دوستان کارشناسان و مسئولان دور هم جمع شدند و یک جلسه گرفتند و توی آن جلسه گفتند این سی و سه پل چه لوسه! بدون عذر و بونه آدم رو از خودش می سورونه و می ندازه اون پایین. پس باید کاری کنیم کارستون و دستور ایمن سازی پل را صادر کردند.
ما نیز به سنوات گذشته تلاش کردیم برای نجات میراث فرهنگی و آثار باستانی مان پیراهن از آتش بپوشیم و با هر میزان از علمی که نسبت به میراث فرهنگی مان داشتیم در برابر این ایمن سازی مقاومت کرده و هشتگ سی و سه پل را راه انداختیم. البته قانع نشدیم و صد البته که مسئولان و کارشناسان و دوستان‌شان همانطور که صلاح مملکت خویش خسروان دانند عمل کردند و ابتدا با نرده چوبی بعد با میله و سیم بوکسل دو قسمت از پل را ایمن سازی کردند و چون سیم بوکسل از دور دیده نمی شد، تصمیم گرفتند با همین دست فرمون بقیه پل را ایمن سازی کنند.
حالا ما هی پیراهن از آتش می پوشیدیم که بابا نکنید این کار را و آنها بی توجه به سوختن ما به کار خودشان ادامه می دادند. تا اینکه طاقت‌مان طاق شد که ای بابا چرا با مته و پیچ و سیم به جان این پل نازنین افتادید که متخصصان کمیته بین المللی آنالیز و مرمت سازه های میراث معماری(ایسکارسا ISCARSAH) وابسته به یونسکو زدند وسط طاقت‌مان و دوشقه اش کردند. چطور؟ اینطور که مدیر امور بین الملل اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان اصفهان گفته طرح ایمن سازی موقت سی و سه پل از سوی متخصصان کمیته بین المللی آنالیز و مرمت سازه های میراث معماری(ایسکارسا ISCARSAH) وابسته به یونسکو تائید شد.
واقعا می شود؟ نه شما که از دور دستی بر دوستی میراث فرهنگی دارید بگویید می شود با مته به جان پل افتاد و آجرهای قدیمی اش را سوراخ سوراخ کرد و میله نصب کرد و سیم بکسل عبور داد و بعد گفت موقتی است و بعدتر نمایندگان خارجی که ما بسیار به آن ها امید بسته بودیم که مانع سوراخ سوراخ شدن تن نحیف سی و سه پل جان بشوند بگویند ما این طرح را تایید می کنیم.
یا ما در قضیه دوستی میراث فرهنگی زیادی غرق شده ایم، یا این خارجی ها حالا که به ما رسیده اند ایرانی تر شده اند و دارند بی تفاوتی نشان می دهند و یا اینکه سوراخ کردن پل قدیمی در کشورشان عادی است. ما را بگو که چقدر خودمان را زدیم که عباس و مرتضی از رشت روی سی و سه پل مان با اسپره و ذغال چیزی ننویسید، جلوی گردشگر خارجی خفت می‌کشیم، حالا خود خارجی ها زده اند به فاز بی تفاوتی که اشکالی ندارد پل را سوراخ سوراخ کنید آنهم با مته و پیچ و در و نرده چوبی بهش وصل کنید.
این چطور موقتی بودنی است که از میزان درک و فهم ما خارج است. بابا بیایید امشب هشتگ ما سی و سه پل را همینطوری دوست داریم را ترند کنیم بلکه صدامون به گوش خود یونسکو برسد. آقا اصلا از روی پل به این زیبایی رد نشین یا با احتیاط رد شین. درک این موضوع که کار دشواری نیست.
جزغاله شدیم از بس برای میراث فرهنگی پیراهن از آتیش پوشیدیم و هیچکس مارا خاموش نکرد که هیچ برعکس هرکاری دلش خواست با میراث فرهنگی و آثار باستانی مان کرد.
