تفاوت گارانتی و ضمانت تکمیلی چیست؟

به گزارش ایلنا، اطلاعات عمومی در ایران در حوزه گارانتی متاسفانه ضعیف است چراکه به واسطه فعالیت شرکت‌های نامعتبر در حوزه گارانتی، اعتماد به این نوع خدمات به شدت ضعیف شده و از همین رو فرهنگ سازی و ایجاد جریان مثبتی از خدمات گارانتی و ضمانت تکمیلی بسیار سخت است.

بخشی از عدم اعتماد در حوزه گارانتی به دلیل ناآگاهی خریداران به شرایط یک گارانتی از نظر قانونی است که سبب شده اغلب برخی مشتریان دچار این تصور شوند که با داشتن یک گارانتی، شرکت باید همه مشکلات پیش آمده را حل کند؛ حال آنکه گارانتی تعهد تعمیر و یا حتی تعویض قطعات تنها برای مشکلاتی است که در یک زمینه مشخص و بدون دخالت کاربر بر روی دستگاه رخ می‌دهد. بر این اساس، ارائه گارانتی تنها از سوی شرکت سازنده معنا پیدا می‌کند اما بخش دیگری از عدم اعتماد در حوزه گارانتی به دلیل عدم مسئولیت‌پذیری بعضی شرکت‌ها در حوزه گارانتی است که سعی می‌کنند تا به کمک بعضی خلاءهای قانونی و نظارتی از زیر تعهدات خود شانه خالی کنند.

همچنین نبود نمایندگان رسمی سازندگان کالا در ایران، سبب شده تا شرکت‌های ثالث (که مسئولیت خدمات پس از فروش آن‌ها را به عهده گرفته‌اند)، به جای ایجاد اعتبار برای برند تنها به فکر منفعت طلبی و سود باشند؛ این در حالی است که ارائه خدمات پس از فروش یک سرفصل هزینه‌ای در واحد مالی شرکت‌ها به حساب می‌آید و در راستای کاهش خسارت‌های مشتریان است.

در واقع خدمات پس از فروش با تقبل بخشی و یا همه خسارت به وجود آمده برای مشتری(در صورتی که در شرایط گارانتی باشد) هزینه‌ای را برای شرکت سازنده تحمیل می‌کند تا در ازای آن اعتبار بهتر برای برند ایجاد کند. در همین راستا و با توجه به درصد بالای خرابی دستگاه‌های IT که در آن عامل انسانی دخیل است، نیاز بازار خدماتی فرا‌تر از گارانتی‌های موجود است.

در واقع نیاز بازار صرفا با گارانتی‌هایی که شرکت‌ها ارائه می‌کنند راضی نمی‌شود و بسیاری از خسارت‌هایی که به مشتریان تحمیل می‌شود توسط گارانتی تحت پوشش قرار نمی‌گیرد. همین مسائل سبب شده تا با توجه به نیاز بازار، خدماتی به نام ضمانت نامه تکمیلی از سوی بعضی شرکت‌ها ارائه شود. بر پایه این گزارش، مهم‌ترین تفاوت این نوع ضمانت نامه‌ها با ضمانت نامه‌های مرسوم در بازار در مرجع ارائه دهنده و موارد تحت پوشش است.

بدان معنی که یک گارانتی، از سوی سازنده دستگاه و تنها درخصوص حوادثی که عامل انسانی در ایجاد آن دخیل نباشد معنا پیدا می‌کند؛ در حالی که ضمانت تکمیلی خدماتی است که سایر شرکت‌ها نیز (در صورت وجود زیرساخت‌های داخلی، دانش کافی و مجوزات لازم) امکان ارائه آن را دارا هستند.

در این روش حتی مشکلاتی که عامل انسانی در ایجاد آن بر روی دستگاه دخیل بوده است، هم جواب داده می‌شود. درک این تفاوت‌ها سبب می‌شود که مشتریان در انتخاب و تصمیم درهنگام خرید خود هوشمندانه اقدام کنند و همچنین در صورت بروز مشکل برای دستگاه‌های خود، انتظار معقول و منطقی از شرکت‌های گارانتی کننده داشته باشند. همچنین، شرکت‌های گارانتی کننده نیز امکان شانه خالی کردن از مسئولیت‌ها و تعهداتی که در ابتدا به آن پایبند شده‌اند، را نداشته باشند.

با جمع بندی چنین گزارش‌هایی از مراجع ذی صلاح می‌توان مدعی شد که در حقیقت فرهنگ خرید و مصرف کالاهای IT در ایران در یک مرحله گذار، از صرفا داشتن یک کالای IT برای پاسخ به نیازهای اجتماعی به یک کالای کاربردی است که در صورت نقص در آن به زندگی روزمره افراد نیز خلل ایجاد می‌کند؛ لذا کم کم ارائه خدمات مطلوب و مناسب در هنگام بروز مشکل جز نیاز‌ها و دغدغه‌های اصلی خریداران به حساب می‌آید.

در همین راستا شرکت آروند به عنوان یکی از شرکت‌های ارائه دهنده خدمات ضمانت تکمیلی در ایران امیدوار است تا حتی به ازای تحمیل هزینه به آن‌ها به صورت تدریجی فرهنگ ضمانت نامه و ضمانت تکمیلی در ایران به درستی نهادینه شود تا مشتریان دریابند چه خدماتی از چه نوع ضمنانت نامه‌ای باید توقع داشته باشند.