جهانی شدن با طعم ماهی و میگو
بوی ماهی و میگو، صدای نه چندان دلنشین دستفروشان و دوره‌گردان، نالهٔ اگزوز اتوبوس شهری، چهره‌های متفاوت آدم‌های جور واجور و... این‌ها تصاویری است که با شنیدن نام محله دروازه کازرون در ذهن هر شیرازی نقش می‌بندد.
به گزارش ایلنا از شیراز، دروازه کازرون و محله‌های اطراف آن یکی از مراکز اصلی بافت تاریخی شیراز است که هسته اولیه شکل‌گیری شهر نیز محسوب می‌شود.
یکی از مراکز مهم در این دروازه که هنوز هم ارزش تاریخی و مذهبی فراوانی دارد بقعه امامزاده سید تاج‌الدین غریب بوده که نام او «جعفر بن فضل بن علی بن ابی طالب» و دارای 2 لقب تاج‌الدین و غریب است.
بنای آرامگاه این امامزاده در دوران قاجار ساخته شده و بر سر در آن تصاویری از کربلا، طبیعت، فرشتگان و گل و بوته دیده می‌شود که با کاشی هفت رنگ زینت یافته است.
این بقعه گنبدی نیلوفری دارد و در کوچه‌ای که به بازار میوه فروش‌ها منتهی می‌شود قرار گرفته است. حیاط بقعه مربعی شکل است که در وسط آن حوض سنگی قرار دارد.
همین ویژگی‌های منحصر به فرد است که در میان همه ناهنجاری‌های دیداری و شنیداری محله دروازه کازرون، بقعه این امامزاده را به نگینی در دل محله دروازه کازرون تبدیل کرده است.
نگینی که مامن و ماوای بسیاری از مردم ساکن این محله به ویژه ورزشکارانش بوده است.
دلخوری‌های مردم
اگر چه محله دروازه کازرون یکی از بافت‌های قدیمی و تاریخی شیراز محسوب می‌شود اما تبدیل شدن این محل به محل عرضه میوه، تره‌بار، ماهی و مرغ در کنار فعالیت دستفروشان و وجود مغازه‌هایی با نمایی غیرمعمول، ازدحام و انباشته شدن ضایعات و پسماندها که غالبا با بوی نامطبوع همراه است و... چهره زشتی را به این منطقه از شهر شیراز داده است. چهره‌ای که اینک با جهانی شدن این محله منافات زیادی دارد.
دروازه کازرون میزبان مسابقات جام جهانی کشتی فرنگی
شاید خوشبین‌ترین افراد هم گمان نمی‌کردند که ورزشگاه پیردستغیب با آن شرایط خاص خود بتواند مجوز میزبانی مسابقات جام‌جهانی کشتی فرنگی را از فیلا اخذ کند. ساختار و تاسیسات فرسوده این ورزشگاه باعث شده بود تا ورزشگاه پیر موجود در محله دروازه کازرون اندک اندک به دست فراموشی سپرده شود.
اما تصمیم اداره کل ورزش و جوانان استان فارس برای احیای این مجموعه پیر باعث شد تا خونی تازه در شریان‌های یکی از نوستالژیک‌ترین اماکن ورزشی شیراز روان شود.
مدیر کل ورزش و جوانان استان فارس با اشاره به حمایت‌های مجموعه استانداری از میزبانی شیراز در مسابقات جام جهانی کشتی می‌گوید: اگر این حمایت‌ها نبود به هیچ عنوان کار بزرگ این چنینی رخ نمی‌داد.
حیدر علی کامیاب می‌افزاید: اتمام طرح بهسازی ورزشگاه شهید دستغیب ظرف مدت کمتر از سه ماه باعث شد تا این نکته اثبات شود اگر همت باشد، هر اقدام عمرانی امکان‌پذیر است.
وی که معتقد است با اقدامات انجام شده در بحث زیرساختی، مجموعه شهید دستغیب شیراز تا 20 سال آینده نیازی به بازسازی ندارد، می‌گوید: با تکمیل تعمیرات اساسی این مجموعه، استان فارس و شهر شیراز دارای یک سالن زیبا و استاندارد برای برگزاری مسابقه‌های ملی و بین‌المللی ورزش‌های غیرتوپی است.
خیلی دوست دارم در محله خودمان قهرمان جهان شویم
اما در محله‌ای که قهرمانان و پهلوانان زیادی را به جامعه ورزش معرفی کرده است،امروز یک قهرمان المپیک زندگی می‌کند.
امید نوروزی که زندگی در این محله قدیمی شیراز را برای خود افتخار می‌داند می‌گوید: سال‌هاست در این محله و زیر سایه امامزاده زندگی و تمرین کرده‌ام.
نوروزی که به راحتی می‌توان غرور خاصی را بابت میزبانی خوب شیرازی‌ها از اعضای تیم ملی کشتی فرنگی در نگاهش دید، قهرمانی تیم ملی را در محله‌اش یکی از آرزوهایش عنوان می‌کند و می‌افزاید: خیلی دوست دارم در محله خودمان قهرمان جهان شویم.
به هرحال تا چند روز دیگر تب‌کشتی در شیراز به اوج خود می‌رسد و نخبه‌ترین گوش شکسته‌های جهان روی تشک ورزشگاه زیبای شهید دستغیب پنجه در پنجه یکدیگر می‌گذارند، غافل از اینکه بوی ماهی و میگو، انباشت پسماندها، فریادهای گوش خراش دست فروش‌ها و... همچنان روح رهگذران از محله دروازه کازرون را آزار می‌دهد...
شاید باید باورکرد که این محله هم مانند ورزشگاه شهید دستغیب نیاز به نگاهی متفاوت با اراده‌ای قوی دارد.
گزارش: محمدجوادشلتوک کار