جشن باستانی "نوروز رودها" در قزوین به روایت تصویر
جشن باستانی "نوروز رودها" یکی از جشن‌های مهم ایران باستان بود که هرسال در آستانه نوروز و در اسفندماه به مدت هفت روز برگزار می‌شد. هدف اصلی این جشن، سپاس‌گزاری از خداوند به خاطر جاری شدن دوباره رودها و آب‌ها پس از فصل زمستان بود.
در این جشن، مردم به پاک سازی و لایروبی رودخانه‌ها، کاریزها (قنات‌ها) و چشمه‌ها می‌پرداختند تا آنها را برای فرارسیدن بهار آماده کنند. همچنین، در طول مراسم، عطر و گلاب را روی آب‌ها می‌پاشیدند تا فضایی خوشبو و مقدس ایجاد شود. این جشن نشان‌دهنده اهمیت آب و طبیعت در فرهنگ ایران باستان بود و به عنوان بخشی از آماده‌سازی برای نوروز، جشن بزرگ بهاری، محسوب می‌شد.
ابوریحان بیرونی، دانشمند بزرگ ایرانی، نیز در آثار خود به این جشن اشاره کرده و آن را مرتبط با جاری شدن آب در رودخانه‌ها و شکوفایی گل‌ها دانسته است. این جشن نمادی از احترام ایرانیان باستان به آب و طبیعت و تلاش برای حفظ و مدیریت منابع آبی بود.
