انتقال آب از خلیج فارس گزینه پر هزینه و مخربی است

به گزارش ایلنا، این طرح نخستین بار در سال 92 مطرح و  پس از طی کردن چالش های زیست محیطی و شاخص‌هایی که مد نظر وزارت نیرو قرار داشت، در سال 96 وارد مرحله جدیدی شد و پای سرمایه گذاران به این پروژه کلان باز شد.

کارشناسان اما می‌گویند انتقال آب از دریا همراه با شیرین کردن و نمک‌زدایی خطرات محیط زیستی را به همراه  خواهد داشت و توان زیستی خلیج فارس و دریای عمان را برهم می زند.

چنین انتقالی هزینه‌های کلانی را روی دوش کشور می‌گذارد و به هیچ وجه به صرفه نیست، باید چند سیاست مناسب را پیگیری کنیم تا با مشکل کم آبی در کشور حل شود. یکی از مهم‌ترین سیاست‌ها این است که صنایع آب‌بر را از مناطق مرکزی به مناطق ساحلی منتقل کنیم.

به عنوان نمونه برخی پتروشیمی‌های فارس  که از همان ابتدا با مشکل جانمایی و تأمین خوراک و آب مواجه بودند با گذشت چندین سال و اصرار بر اجرای این طرح ها نه تنها مشکلات تسهیل نشدند، بلکه با خشکسالی فارس و نیاز به تامین آب مورد نیاز عرصه برای ساخت این پتروشیمی‌ها تنگ‌تر هم شده است.

یک فعال محیط زیست معتقد است، استفاده از آب شیرین کن تا زمانی که حدود ده ها میلیارد متر مکعب پساب و شیرآبه وجود دارد به مرحله تصفیه نمی رسد و فاضلاب خام مورد استفاده و تصفیه قرار نمی گیرد؛ پس چرا به انتقال آب که گزینه  گران تر، پر هزینه تر و مخرب تر و باعث نابودی اکو سیستم در خلیج فارس و دریای عمان می شود رو می آوریم.

محمد درویش در گفت و گو با ایلنا و با اشاره به اینکه هزینه تصفیه هر متر مکعب فاضلاب یک پنجم شیرین کردن آب دریا است می افزاید: در شرایط فعلی میزان زیادی از باطله های معدنی وجود دارد که باعث شده تا چهره کوهستان ها نازیبا شود و این در حالی است که این باطله ها می توانند مورد استفاده قرار بگیرد.

این فعال محیط زیست در ادامه با بیان اینکه جهت تغییر فصل بارش تمام مردم جهان باید تلاش شان را به توافقنامه پاریس در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای ملزم شوند، می افزاید: از این طریق می توان خطر جهان گرمایی را کاهش داد.

درویش با بیان اینکه مردم باید تلاش کنند تا برای شرایط سخت و دشوارتر آماده کنند، می گوید: اگرچه تالاب‌ها مهم ترین عامل کنترل هرز آب ها هستند و در مسیر بستر سیلاب ها به هیچ عنوان نباید ساخت و ساز کرد.

این فعال محیط زیست در ادامه با بیان اینکه شهرداری شیراز در اطراف رودخانه خشک و تبدیل بخشی از آن به جاده امکان دارد روزی به یک فاجعه بزرگ تبدیل شود، بیان می کند: باید اجازه دهیم تا رودخانه‌های سیلابی به مسیر خودشان ادامه دهند و آب ها در تلاب ها مانند مهارلو، طشک، بختگان، ارژن پریشان و .... بتوانند آرامش پیدا کنند و در نهایت منجر به بهبود تراز اکولوژیکی آب خوان ها شوند.

باید از فرصت بارندگی های شدید استفاده کرد

درویش با بیان اینکه باید از فرصت بارندگی های شدید استفاده کرد و نگران عواقب سیل نباشیم، می افزاید: اگر ساخت و ساز ها به صورت آگاهانه انجام شود قطعا بارش ها و سیل برای سرزمین خشکی مانند ایران که تراز خشکی آن به 50 میلیارد متر مکعب رسیده یک نعمت بسیار بزرگ است.

این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه وضعیت تالاب های استان فارس نسبت به سال گذشته به مراتب بهتر شده است، می گوید: در حال حاضر تالاب بختگان و طشک دارای آب هستند و وضعیت مهارلو پس از بارندگی های اخیر به مراتب بهتر شده است.

وی با اشاره به اینکه وضعیت تالاب ارژن و کمجان مطلوب است، می افزاید: وضعیت دریاچه پریشان به دلیل اینکه هیچ تلاشی از سوی مردم و مسئولان در جهت پلمپ چاه های دریاچه انجام نمی گیرد؛ غم انگیز است.