سعدی دوستی و همدلی را به ما آموخت

به گزارش ایلنا، در آستانه‌ آغاز اردیبهشت، عروس ماه‌های شیراز و در آستانه‌ پایان نخستین ماه بهار و در روزی که به نام بلند سعدی تزئین شده است، شاید خوانش دوباره کلام استاد سخن از بوستان و گلستان عطرآگینش، غزلیات سحرآمیزش، و قصاید و ترجیعات و... پندآموزش، گره از کار فروبسته نوع بشر اندکی بگشاید؛ چه، سعدی شیراز خواستار جامعه‌ای بود که در آن «بنی‌آدم» ش خود را در آفرینش «ز یک گوهر» بداند و اگر «عضوی» از این جمع، دچار محنت و رنج شد، «دگر عضوها را نماند قرار»؛ زیرا هرآنکه از محنت دیگری «بی‌غم» است، نام «آدمی» بر او شایسته نیست.

از این منظر سعدی شیراز، نه‌تنها حکیمی طالب خیر جمع، که جامعه‌گرایی دغدغه‌مند و متعهد به نوع بشر است و سخن او در نه‌تنها در مذمت شر و بدی، که در نکوهش فردگرایی و جامعه‌ستیزی نیز نمود دارد. «چنان قحط‌سالی شد اندر دمشق / که یاران فراموش کردند عشق / چنان آسمان بر زمین شد بخیل / که لب‌تر نکردند زرع و نخیل / ... / در آن حال پیش آمدم دوستی / از او مانده بر استخوان پوستی/ وگر چه به مکنت قوی‌حال بود / خداوند جاه و زر و مال بود/ بدو گفتم: ای یار پاکیزه‌خوی/ چه درماندگی پیشت آمد؟ بگوی/ بغرید بر من که عقلت کجاست؟/ چو دانی و پرسی سئوالت خطاست / نبینی که سختی به غایت رسید / مشقت به حد نهایت رسید؟ / ... / بدو گفتم: آخر تو را باک نیست / کشد زهر جایی که تریاک نیست / گر از نیستی دیگری شد هلاک / تو را هست، بط را ز طوفان چه باک؟ / نگه کرد رنجیده در من فقیه / نگه کردن عالم اندر سفیه / که مرد آر چه بر ساحل است، ای رفیق / نیاساید و دوستانش غریق / من از بینوایی نی‌ام روی‌زرد / غم بینوایان رخم زرد کرد...»

سعدی از شاعران بزرگ کلاسیک ایران و جهان است و از همین‌روست که هر نسلی با باورها و داشته‌ها و نگاه‌های تازه به خوانش آثارش می‌پردازد و سعدی خود را می‌آفریند.ما به سعدی مدیونیم که زبان فارسی را روحی تازه بخشید. ما به سعدی مدیونیم که نثر و شعر فارسی را غنایی ماندگار بخشید.

ما به سعدی مدیونیم که دوستی، همدلی، دستگیری و رواداری را به ما آموخت.ما به سعدی مدیونیم که حکمت علمی و نظری را در حکایت‌های زیبا و دلنشین، در بوستان و گلستانش در قصاید و مجالسش، نقش ماندگار بخشید.ما به سعدی مدیونیم که در غزل‌های نابش، عشق به پروردگار و انسان را به ما آموخت.

ما به سعدی مدیونیم، که گوهر انسانی را یگانه یافت و کرامت انسانی را ارج نهاد.ما به سعدی مدیونیم، که از آمیزش میمون فرهنگ ایرانی و اسلامی و جهانی و شیرازی در عصر خود، آثار ماندگار، با نگاه به فرداها و ستایش خرد و آزادی و عشق و انسان‌دوستی آفرید.

خوشا بر ما، که از خوان بزرگانی چون سعدی شیرازی آب حیات می‌نوشیم و هم به مدد یزدان پاک، توشه معرفت می‌اندوزیم.

ما به سعدی مدیونیم و نیازمند که در این روزگار سخت، به همدلی و همراهی و دستگیری بینوایان و زیردستان و بیماران بپردازیم که آموزۀ شیخ ما این بود:

خنک آن‌که آسایش مرد و زن

گزیند بر آرایش خویشتن

و در محک آزمون مهربانی راهی به سوی عاقبت‌خیری بگشاییم:

راهی به سوی عاقبت خیر می‌رود

راهی به سوی عاقبت، اکنون مخیری

سعدی‌پژوهان در شیراز بر خوان سعدی می‌نشینند

در اول اردیبهشت‌ماه جلالی که «برگ سرخ از غم افتاده لالی» در شیراز جنت‌طراز سعدی‌پژوهان بر خوان سعدی می‌نشینند و هریک از ظن خویش یار او می‌شوند.

مدیر مرکز سعدی‌شناسی گفت: نخستین یادروز سعدی در اول اردیبهشت‌ماه 1377 در شیراز برگزار شد. روزی که به یمن خوبی‌ها و زیبایی‌های اندیشه سعدی چون شعر و نامش جهانگیر شد و همزمان با شیراز در برخی از شهرهای ایران و جهان دوست‌دارانش به جشن نشستند و از خوان حکمت و عشق و شورش خوشه‌ها چیدند.

کوروش کمالی سروستانی افزود: سعدی یگانه‌ای است که سحر کلامش به غایت اعجاز دست می‌یازد و از آن‌روست که ذکر جمیلش در افوام عوام افتاده وصیت سخنش را که در بسیط زمین رفته، همچون شکر می‌خورند و رقعه منشآتش را چون کاغذ زر می‌برند. سعدی بزرگ پیوسته به انسان عشق می‌ورزد و همین عشق است که او را در جهان پرآوازه می‌سازد به‌گونه‌ای که بازتاب افق اندیشه‌اش، بنی‌آدم را اعضای یکدیگر می‌داند و همگان را در آفرینش ز یک گوهر و چنین است که جهان‌ گیر می‌شود. سعدی نیک‌گفتار و نیک‌پندار و ژرف‌بین است و با زبان، هنر، حکایات و تمثیل‌های خویش رهنمودی است بر عدالت و دادگر، حق‌پذیری و انسان‌مداری.

مدیر مرکز سعدی‌شناسی در مورد برنامه‌های علمی یادروز سعدی در اول اردیبهشت‌ماه 1403 گفت: علاوه بر برنامه‌های فرهنگی و هنری در بخش علمی استادان ارجمندی چون دکتر میرجلال‌الدین کزازی دربارۀ «سعدی و رزمنامه»، دکتر اصغر دادبه دربارۀ «نگاه شاعرانه سعدی به مسئله جبر و اختیار»، دکتر ضیا موحد دربارۀ «سعدی، زبان و شخصیت» دکتر محمدنوید بازرگان دربارۀ «چراغ آدمیت در دریچه باد»، دکتر زرین‌التاج واردی دربارۀ «معرفت و محبت در نگاه سعدی و روزبهان»، دکتر محمدرضا خالصی دربارۀ «نگاه هستی‌شناختی سعدی به دوستی» و دکتر معین کاظمی‌فرد دربارۀ «ناظر معتبر در حکایت سعدی» سخن خواهند گفت. علاوه بر این دفتر دوازدهم سعدی‌شناسی که چهلمین دفتر سعدی‌شناسی از سال 1377 تاکنون است همزمان با یادروز سعدی منتشر می‌شود و چهارمین نمایشگاه «سماع قلم» که براساس آثار سعدی توسط هنرجویان استاد معینخواه خوشنویسی شده است با حضور استادان یدالله کابلی و محمد حیدری در تالار حافظ برگزار خواهد شد.

به گزارش ایلنا، مراسم علمی یادروز سعدی در ساعت 9 صبح روز شنبه اول اردیبهشت در تالار آرامگاه سعدی برگزار خواهد شد. در همین روز آرامگاه سعدی گلباران می‌شود و برنامه‌های متنوع فرهنگی و هنری توسط اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس برگزار خواهد شد.

آیین گشایش نگارخانه سرو با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی امروز ساعت 18 جمعه 31 فروردین در محل تالار حافظ فرهنگ و ارشاد و آیین گرامیداشت سعدی شیرازی با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد ساعت  19 امروز جمعه 31 فروردیندر محل آرامگاه سعدی برگزار می شود.