گزارش ایلنا از تجمع بازنشستگان برخی اصناف در اصفهان ؛
اگر تورم بالا نیست، چرا حقوق مان به نیمه برج هم نمی رسد؟
حداقل هر هفته یک بار در اصفهان ، شاهد تجمع اعتراضی بازنشستگان به وضعیت اقتصاد، معیشت و مستمری شان هستیم.
به گزاش خبرنگار ایلنا از اصفهان، فرقی نمی کند بازنشسته کدام ارگان دولتی و یا تحت پوشش کدام صندوق بیمه باشند، در وضعیت فعلی اقتصاد کشور،بیشترشان از آنچه به اسم مستمری دریافت می کنند، رضایت ندارند.
در راس این گروه از جامعه که همگی میان سال و سالمند هستند، بازنشستگان تحت پوشش بیمه صندوق اجتماعی اند. بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی در زمان کار، حق بیمه و بازنشستگی شان را از جیب خود به صندوق واریز کرده و حال که موعد بهره مندی از سال ها زحمت و تلاش شان رسیده، دولت و نمایندگانش در شورای عالی کار با مصوبه های غیر واقعی افزایش حقوق نسبت به تورم، دست آن ها را از رسیدن به حق شان کوتاه کرده اند.
بدهی دولت ها به صندوق تأمین اجتماعی
سال ها است که دولتمردان، افزایش حقوق کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی را به مصوبه شورای عالی کار محول می کنند و در این شورا نماینده دولت و کارفرما در یک طرف و نماینده کارگران در طرف دیگر اختیار تعیین نرخ را دارند که البته کفه سنگین اعمال نظر در اختیار دولتی ها است.
این اختیار داری با توجه به بدهی دولت های جمهوری اسلامی از 44 سال پیش تا کنون، سبب شده تا اعمال افزایش دستمزد بر اساس نرخ تورم واقعی نباشد، چراکه در غیر این صورت، دولت موظف به پرداخت بدهی اش است. گفته می شود از دلار 7 تومانی تا کنون که نرخ دلار نیمایی 28 و 500 تومان مصوب شده، دولت های ایران در ادوار مختلف، در زمان بروز مشکلات اقتصادی دست استقراض به صندوق تامین اجتماعی دراز کرده و تا کنون حدود 600 هزار میلیارد تومان از این صندوق قرض گرفته اند.
در حالی که سال گذشته سازمان بازرسی اعلام کرد باید سالانه حداقل ۱۰ درصد بدهی دولت به سازمان تامین اجتماعی تسویه شود، این اتفاق رخ نداده و به دلیل مشکلات جاری سازمان در ارتباط با تعهدات قانونی و متناسبسازی مستمریها، تامین اجتماعی ماهیانه ۷ هزار میلیارد تومان کسری منابع دارد.
این کسری به همراه افزایش 27 درصدی حقوق برای سال 1402 سبب شده تا بیش از ادوار قبل شاهد نارضایتی بازنشستگان و مستمری بگیران تامین اجتماعی باشیم.
شاپور 64 ساله یکی از این بازنشستگان است که در تجمعات اعتراضی شرکت کرده و می کند. وی به ایلنا گفت: دریافتی ام جواب ساده ترین هزینه های زندگی را نمی دهد. سفره ما هر روز کوچک تر می شود، در حالی که دولت می گوید تورم بالا نیست. اگر تورم بالا نیست، چرا حقوق مان به نیمه برج هم نمی رسد؟
خانم ریاحی زن سن و سال داری است که پلاکارد اعتراض به دستمزد کارگر غیر رسمی را در دست دارد. وی معتقد است بازنشستگان و کارگران تامین اجتماعی به نرخ دستمزد و مستمری اعتراض دارند، اما ما به شرایط کارگران غیر رسمی که نه بیمه دارند و نه حقوق درست معترضیم که شامل مصوبه افزایش حقوق هم نمی شوند. این بدترین حالت ممکن در شرایط اقتصادی فعلی است.
کارگران و بازنشستگان تامین اجتماعی از شرایط اقتصادی موجود ناراضی هستند که اعتراضات شان به حیاط و سالن اجتماعات خانه کارگر اصفهان در روز ختم نمی شود و بعضا عصرها نیز به حاشیه رودخانه زاینده رود می روند و با پلاکارد های اعتراضی، برای رسیدن به حق و حقوق شان فریاد می زنند.
بازنشستگان مخابرات خواهان استعفای مدیرعامل
پیشکسوتان مخابرات اصفهان هم روز گذشته در راستای تجمع های هرهفته خود مقابل ساختمان مرکزی این شرکت در چهارباغ بالا، به بی توجهی مدیران و مسئولان به مطالبات قانونی خود ،خواستار اجرای بدون تنازل آیین نامه استخدامی و پرسنلی مصوب سال 89 شدند .
تجمع کنندگان خواستار استعفای مدیرعامل مخابرات ایران شدند و اجرای کامل آیینامه 89/24 را تنها راه حل مشکل پیشکسوتان و کارکنان مخابرات و همچنین اجرای کامل بیمه تکمیلی دانستند.
یکی از پیشکسوتان در این باره به ایلنا گفت:بسیاری از ما بازنشستگان مخابرات خواستار تغییر در ساختار قوانین اداری شرکت مخابرات و استعفای مدیرعامل آن هستیم.
در پایان تجمع دیروز نیز قطعنامه سراسری بازنشستگان مخابرات توسط یکی از پیشکسوتان قرائت شد که مورد تایید سایرین قرار گرفت. در بخشی از این قطعنامه آمده است: در صورتی که سهامداران عمده و مدیران مخابرات ایران قادر به نگهداری و اداره کردن 49 هزار بازنشسته مخابرات ایران را ندارند، به این وضعیت داده و از همه دستگاه های نظارتی و اجرایی تقاضا داریم بازنشستگان مخابرات را به زیر مجموعه بازنشستگان وزارت ارتباطات برگردانند.
تجمع معلمان و کشاورزان
صنف معلمان بازنشسته و کشاورزان به ویژه در شرق اصفهان نیز جز معترضان به حقوق و شرایط معیشت و اقتصاد هستند. بعضا تجمعات شان از مقابل ساختمان استانداری آغاز می شود و گاهی در کانون ها و محل تشکیلات صنفی شکل می گیرد. اما آنچه که باید مورد توجه قرار بگیرد، افزایش جمعیت سالخورده و سالمندی است که برای کوچک تر شدن سفره اش و نیز دریافت حداقل دستمزد غیر متناسب با نرخ تورم ناراضی است. متاسفانه کسی پاسخگوی اعتراض بازنشستگان نیست و گوش شنوا یی برای کاهش بحران تورم و مشکلات اقتصادی وجود ندارد.