در گفت و گو با ایلنا مطرح شد؛
پایان نگارش جدیدترین اثر تعزیهپژوهی در فارس
یک پژوهشگر حوزه هنر و رسانه و مدرس دانشگاه، از پایان نگارش جدیدترین اثر مکتوب تعزیه پژوهی با عنوان «زبان گفتاری درادبیات تعزیه» با موضوع بررسی تحلیلی محاورات منظوم تعزیه نامهها، خبرداد.
«سیدابوالحسن عمرانی» نویسنده این اثر پژوهشی در گفت و گو با خبرنگار ایلنا در لامرد؛ با اشاره به محتوای غنی متون منظوم تعزیه نامهها گفت: هنر آیینی تعزیه با زبان شعر و نظم، غنیترین گنجینه ادبی در میان هنرهای نمایشی به شمار آمده که تمام دیالوگهای آن در قالبهای گوناگون شعر پارسی بیان و ادا میشود.
عمرانی اظهار کرد: باتوجه به اینکه متن تعزیه، از مهمترین عناصر پردازنده این هنر آیینی به شمار میرود، در این اثر یاد شده به تحلیل و بررسی شیوه گفتار در متون تعزیه نامهها، اوزان و بحور عروضی اشعار و صنایع لفظی و معنوی مورد استفاده در دیالوگهای منظوم تعزیه پرداخته شده است.
این مستندساز و پژوهشگر تعزیه افزود: از آنجاکه دیالوگهای تعزیه، دارای تنوع فراوان در قالب و محتوا است، هم با مخاطبان در سطوح مختلف اجتماعی و تحصیلی در ارتباط تنگاتنگ بوده و هم گونههای شعر پارسی برای تحلیل ادبی و دراماتیک بوسیله اهل ادب و بلاغت و نیز تحلیلگران حوزه درام و نمایش درخود به همراه دارد.
وی اضافه کرد: در این اثر جدید، ضمن بررسی اشعار اقتباسی شاعران مختلف و استفاده از آنها در نسخههای تعزیه، به موضوع تحریفهای تاریخی و تصحیفات ادبی برخی نسخهها نیز پرداخته شده و راهکار اصلاح این گونه موارد تبیین شده است.
عمرانی اظهار امیدواری کرد با هدف تبیین بیشتر ویژگیهای قدیمیترین هنر نمایشی دینی ایران به زودی این اثربه دست چاپ سپرده و روانه بازار نشر میشود.
علاوه بر آثار تعزیه پژوهی این نویسنده از جمله «تعزیه و تلویزیون»، «تعزیه و سووشون»، «روایت اول تعزیه درمنطقه تراکمه» و...، نخستین اثر منظوم وی در قالب مجموعه شعر «دُروارههای عشق» درسال ۱۳۷۷ منتشر گردیده و مجموعه دیگری حاوی اشعارفارسی و عربی ایشان آماده چاپ است.
همچنین تولید فیلمهای مستند تعزیه به زبانهای فارسی و انگلیسی ازجمله فعالیتهای تعزیه پژوهی این فیلمساز مولف به شمار میآید.