مدیرکل میراث فرهنگی استان قزوین خبرداد:
آغاز کاوشهای باستان شناسی جدید در تاکستان
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان قزوین از آغاز فصل جدید کاوش های باستان شناسی در خله کوه تاکستان با هدف امکان سنجی برای ایجاد سایت موزه در این منطقه خبرداد.
به گزارش خبرنگار ایلنا از قزوین، علیرضا خزائلی با اعلام این خبر اظهار کرد: محوطه باستانی خلهکوه با وسعت پنج هکتار واقع در شهر تاکستان یکی از ارزشمندترین سایتهای باستانشناسی دشت قزوین به شمار میرود و آشکار شدن نهشتههای ارزشمند فرهنگی مربوط به سکونتگاههای هزاره پنجم قبل از میلاد در لایههای تاریخی این محوطه طی دو فصل کاوش باستانشناسی در سالهای ۹۰ و ۹۳، نشان دهنده اهمیت بسزای خلهکوه در مطالعات باستانشناسی دشت قزوین است.
مدیرکل میراث فرهنگی استان بیان کرد: با توجه به قدمت تاریخی این محوطه و ضرورت معرفی و نمایش آثار به دستآمده از لایههای تاریخی و بقایای معماری در محل حفاری، طرح ساماندهی محوطه خلهکوه برای ایجاد و راهاندازی سایتموزه از سنوات گذشته در دستور کار قرار گرفت که در همین راستا نیز فاز اول این طرح با اقدامهایی چون تهیه، ساخت و نصب چهارچوب فلزی، تهیه و اجرای شیشه سکوریت جهت پوشش حفاظتی ترانشههای حفاری شده، کفسازی سنگی محوطه و فضاسازی و معبرسازی برای بازدید از ویترینها انجام شد که ادامه آن نیازمند تامین اعتبار تداوم کاوشهای باستانشناسی به منظور خواناسازی فضاهای معماری و نهشتههای باستانی و ساماندهی محوطه بود.
خزائلی با اشاره به آغاز فصلجدید کاوشها در این محوطه، افزود: به دنبال اجرای مصوبات سفر وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی به استان قزوین و پیگیریهای صورتگرفته توسط نماینده شهرستان تاکستان در مجلس شورای اسلامی و اداره کل، فصل جدید کاوشهای باستانشناسی این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی کشور به سرپرستی دکتر فریبا سعیدی انارکی با هدف امکانسنجی احداث سایتموزه آغاز شد.
وی ادامه داد: امیدواریم راهاندازی سایتموزه خلهکوه بتواند این منطقه را به مقصد تازهای برای گردشگری و دوستداران باستان شناسی در استان تبدیل نماید.
محوطه باستانی خلهکوه با وسعت ۵ هکتار در شهر تاکستان واقع شده است، آثار به دست آمده در لایههای تاریخی این منطقه به هزاره پنجم و ششم پیش از میلاد و قدیم ترین آثارِ دوران اسلامی نیز در این محوطه به قرن ۵ و ۶ هجری قمری ( دوره سلجوقی ) مربوط میشوند.
این محوطه در سال ۱۳۷۷ به شماره ۲۲۷۵ در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.