حسن حاجبی:
عقبماندگی تنیس به علت تعصبات برخی افراد است

حاجبی یادگیری تنیس را به دلیل وجود سبكهای مختلف آموزش در آن دشوار دانست و به ورزشكاران توصیه كرد: برای رسیدن به اهداف خود بر میزان تمرینات خود بیفزایند.
ورزش جذاب تنیس که در برههای از زمان قربانی تعصبات و نگاه به دور از منطق عدهای بوده، علاقهمندان بسیاری را به خود جذب کرده است. صحبت با پیشکسوت این عرصه زوایای پنهان این ورزش در خراسان رضوی را برای ما روشن میکند، آنجا که عشق به ورزش استان او را از ترک استان و ادامه فعالیت در نقاط دیگر کشور باز میدارد.
به گزارش ایلنا، حسن حاجبی در سال 1311 در یكی از محلههای قدیم مشهد به دنیا آمد و تحصیلات ابتدایی خود را در دبستان همت و دوره دبیرستان را نیز در فردوسی به اتمام رساند و به دلیل بهرهمندی از قد و قامت بلند و ورزیده خیلی سریع به تیم بسكتبال و والیبال آموزشگاه خود دعوت شد.
وی كه در سنین نوجوانی و جوانی به طور همزمان در 5 رشته ورزشی فعالیت میكرد، همواره یكی از اعضای تیمهای منتخب استان به منظور شركت در مسابقات استانی و كشوری بود و به خاطر عشق زیاد به ورزش در این راه از هیچ كوششی فروگذار نکرد.
وی در ابتدا چگونگی ورود خود به دنیای تنیس را اینگونه تشریح كرد: در بین سالهای 38 و 39 به همراه تیم منتخب استان به مقام قهرمانی بسكتبال كشور رسیدیم اما مدتی بعد به دلیل مصدومیت و برخی مسائل شخصی از دنیای بسكتبال خداحافظی كردم و با تشویقهای مرحوم حسین بمبئیچی (بینانگذار خط كشی و آسفالت زمینهای ورزشی مشهد، دارنده مدال نهضت ورزشی كشور، مسوول وقت تربیتبدنی دانشگاه فردوسی و اولین ورزشكار خراسانی كه در سال 1330 خاك ایران را با یك دستگاه موتورسیكلت به مقصد فرانسه ترك كرد و پس از طی كردن 19 هزار و 567 كیلومتر و پشت سر گذاشتن بیش از 10 كشور به وطن بازگشت) به رشته تنیس روی آوردم و با استعداد خوبی كه از خود نشان دادم مراحل ترقی در این رشته را خیلی زود طی كردم.
حاجبی كه عنوان قهرمانی در مسابقات پرتاب نیزه قهرمانی كشور در سالهای پیش از پیروزی انقلاب را نیز در پرونده ورزشی خود دارد، ادامه داد: در آن زمان، مشهد تنها دو مجموعه تنیس داشت یكی در دانشگاه فردوسی و دیگری در خیابان كوهسنگی و این امر برای علاقهمندان به این رشته ورزشی بسیار سخت بود.
وی افزود: علاوه بر كمبود زمین، سایر امكانات این رشته ورزشی نیز در آن زمان چندان در دسترس نبود و در بسیاری از مواقع به دلیل عدم حضور مربی و همچنین نگرش عموم مردم مبنی بر اشرافی بودن ورزش تنیس، روند پیشرفت و گسترش این رشته با مشكل رو به رو میشد.
این مربی كهنهكار تنیس كه مقام سوم مسابقات دوبل تهران در سال 1348 در كارنامه ورزشیاش به چشم میخورد، تصریح كرد: تنیس از آن دست ورزشهایی است كه باید از سنین کودکی آغاز و آموزشهای لازم با مدد جستن از مربیان كارآزموده به ورزشكاران پایه ارائه شود. متاسفانه در آن زمان این مهم به جز استان تهران مورد توجه سایر استانها نبود و به همین دلیل تهران از دیرباز حرف اول در تنیس یك نفره و دو نفره را می زد و اختلاف بسیار زیادی بین این استان و سایر استانها در سطح كشور ایجاد شده بود.
وی تصریح كرد: استان خراسان در آن سالها كه تنیس رفته رفته مورد توجه قرار میگرفت به دلیل نبود مربیان مطرح كشور در مشهد و سایر شهرهای استان، توان رقابت با استانهای دیگر را نداشت و تنها راه آموزش این رشته به علاقهمندان، تجربه بازیكنانی بود كه در طول سالها زیر نظر مربیان مطرح كشور فعالیت كرده بودند اما همچنان این رشته به دلیل تعصب برخی از افراد غریب و مغفول باقی مانده بود.
پیشكسوت تنیس استان با تاکید بر نقش مثبت رسانهها در همگانی شدن ورزش، خاطرنشان كرد: در حال حاضر به دلیل تبلیغات گسترده و پخش مسابقات متنوع تنیس از رسانههای تصویری، روز به روز علاقهمندان این رشته مفرح و ارزشمند بیشتر میشوند.
وی كه بسیاری از بزرگان تنیس استان و كشور از شاگردان سالهای دور و نزدیك او محسوب میشوند، گفت: در طول دوران فعالیت خود به عنوان بازیكن تجارب ارزندهای كسب نمودم و همزمان به عنوان بازیكن و مربی به استان خود خدمت می كردم.
حاجبی با بیان اینكه داشتن علاقه در رشته تنیس حرف اول و آخر را میزند، تصریح كرد: انجام ورزش تنیس با عشق، راههای سخت و طاقتفرسای آن را هموار و لذتبخش میکند. به دلیل خطر آسیبپذیری كم و البته تحرك بالا ورزشكاران میتوانند سالهای متمادی به این رشته بپردازند و ضمن حفظ سلامتی خود، از فواید آن نیز بهرهمند شوند.
رییس اسبق هیات تنیس استان با تشریح جایگاه تنیس ایران در سطح بینالمللی، خاطرنشان كرد: امكانات موجود در ایران در مقایسه با كشورهای دیگر ناچیز است و به واسطه وجود برخی معذوریت ها و عدم امكان تولید تجهیزات این رشته از قبیل توپ، راكت و... و همچنین محدودیت در برگزاری و میزبانی مسابقات مختلف در داخل كشور، فاصله بسیار زیادی بین تنیس بازان ایرانی و سایر كشورها به ویژه كشورهای اروپایی وجود دارد.
حاجبی یادگیری تنیس را به دلیل وجود سبكهای مختلف آموزش در آن دشوار دانست و به ورزشكاران توصیه كرد: برای رسیدن به اهداف خود بر میزان تمرینات خود بیفزایند.
وی كه همسر طیبه حاجبی از بزرگترین مربیان ورزش استان و پرورش دهنده بسیاری از افتخارآفرینان ورزشی سالهای دور و مسوولان كنونی ورزش بانوان كشور است، در ادامه وضعیت تنیس استان را در سالهای اخیر رضایتبخش و در مسیر پیشرفت دانست و تصریح كرد: نسبت به سالهای پیش و آغازین پیروزی انقلاب اسلامی، تعداد زمینهای تنیس افزایش نسبتا خوبی داشته و تعداد مربیان نیز بسیار بیشتر شده به گونهای كه خانوادهها میتوانند در كوتاهترین زمان، نسبت به ثبت نام فرزندان خود در این رشته ورزشی اقدام نمایند.
اولین مربی تنیس مشهد كه به گفته خود به دلیل علاقه بی حد و حصر به تنیس و فعالیت در خراسان رضوی، پیشنهادهای زیادی را از استانهای دیگر رد كرده، افزود: همواره در برابر این سوال كه چرا به پیشنهادات بسیار زیادی كه با آن رو به رو میشوید فكر نمیكنید این پاسخ را دادهام كه من با علاقه قلبی و عشق به این رشته میپردازم و تنها چیزی كه در این راه ارزشمند است، تنیس و پیشرفت در آن است، به همین دلیل به هیچوجه به پول و پیشنهادات گاها اغوا كننده دیگر كه با آن مواجه شدهام فكر نكرده و نمیكنم.
حسن حاجبی در پایان توجه هر چه بیشتر به این رشته ورزشی را راه اصلی پیشرفت در آن عنوان كرد و گفت: توفیق و موفقیت ورزشكاران بسته به تلاش، همت و علاقه آنها به رشتههایی است كه در آن فعالیت میكنند.