ایلنا گزارش میدهد؛
خصوصیسازی در ورزش و واگذاری سهام با کدام ابزار!
![خصوصیسازی در ورزش و واگذاری سهام با کدام ابزار!](https://cdn.ilna.ir/thumbnail/CNVYfgrA847K/YdHYY4gWkVxziNocTLLHoQVar3TrxmvO0e6SENMutiBXz7JNO2nT2KLgCR9h7O_-3nIltEJmYeuFfrGwjohJ9MP_KX6Prp9btVWjPPHRnssxNFTOCNGcqA,,/%D8%AE%D8%B5%D9%88%D8%B5%DB%8C%E2%80%8C%D8%B3%D8%A7%D8%B2%DB%8C.jpg)
آقای وزیر به نظر میرسد فشارهای اقتصادی افق مد نظر مدیریت ورزش را تیره و تار كرده؛ اگر این مشكلات رفع شود باز هم به فكر خصوصی سازی خواهید بود؟!
چند صباحی است حمید سجادی باز هم دم از خصوصیسازی و بسترسازی برای این مهم میزند، مطلبی كه به نظر میرسد به مسكن ورزش در مرحله تنگای اقتصادی بدل شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مسئولین محترم ورزش اطلاع دارند که خصوصیسازی، ورود سرمایهگذاران بخش خصوصی و کسب درآمد از ورزش مقدماتی را میطلبد که در ایران هنوز فراهم نشده است.
چندی پیش در این راستا خبری مخابره شد كه محمد عباسی - وزیر محترم ورزش- از برگزاری نشستهای مشترک با مسئولان وزارت اقتصاد برای خصوصیسازی استقلال و پرسپولیس خبر داد و صد البته تاكید كرده زیانده بودن و وجود ابهامات در صورتهای مالی و شفاف نبودن اموال و داراییها از جمله مواردی بود که فراروی این امر مهم قرار دارد!
مثبت بودن تراز مالی باشگاهها، داشتن ورزشگاه اختصاصی، حمایت از حق کپی رایت، دارا بودن شبکه تلویزیونی و صد البته دریافت حق پخش تلویزیونی از مواردی است که باید به دقت اجرا شود تا ورود سهام باشگاهها به بورس متضمن سوددهی باشد و به محل ضرر دهی بدل نشود.
حق پخش تلویزیونی یکی از مواردی است که در چند سال اخیر مورد اختلاف ورزش فوتبال با صدا و سیما بوده و هنوز ادامه دارد، در این بین هستند ورزشهایی نظیر کشتی، بسکتبال، والیبال، هندبال، فوتسال، تکواندو و وزنهبرداری باید چشم امید داشته باشند تا مسابقات این ورزشها از تلویزیون روی آنتن برود؛ حق پخش پیشكش!
زمانی که مسابقات لیگ برتر کشتی با این همه افتخار متعدد ـ مسابقات فولاد ماهان و داماش، پرسپولیس جویبار سایپا شمال ـ نیمه تمام رها میشود، چه انتظاری سایر رشتهها میتوانند، داشته باشند. فقط در این دو مسابقه در زمان پخش مسابقات وزن 66 کیلوگرم بدون توجه به توقف یا در جریان بودن کشتی، باکس تبلیغی روی آنتن رفت تا تعهد تلویزیون نسبت به پول دریافت شده عملی شود و احساس میشود همین پخش ناقص نیز به خاطر ارائه این باکس تبلیغاتی بوده است!
در این خصوص حسن رنگرز - نائب رئیس فدراسیون کشتی- عنوان میکند: "خواهش من از رسانه ملی این است که کشتی را به عنوان ورزش اول، خاص ببیند. با عنایت به این مطلب که کشتی در بین اقشار جامعه هم علاقهمند دارد هم جایگاه. اسپانسرهایی که برای سرمایهگذاری در کشتی حضور پیدا میکنند وقتی رسانه ملی مسابقات لیگ را خوب پوشش بدهد در آنها نیز ایجاد انگیزه میشود، در نتیجه علاقهمند میشوند سالهای آتی هم در کشتی سرمایهگذاری کنند. یکی از راههای درآمدی فدراسیون کشتی هم از طریق اسپانسرهای فضای محیطی کشتی است که با پخش تلویزیونی این امر هم محقق میشود. احساس میکنم زمانبندی برنامه به شکلی بوده که پخش تلویزیونی کشتیها نیمه تمام رها شد. مسابقات لیگ چون در 7 وزن است باید طوری برنامهریزی شود که مسابقات به طور کامل پخش تلویزیونی شود."
در رابطه با پخش ناقص مسابقات کشتی از طریق شبکه سوم عارف ربطی دبیر فدراسیون کشتی نیز گفت: "در صحبتهای صورت گرفته با تلویزیون به ما اعلام شده كه در پخش برنامه با این مدت زمان ـ پخش ناقص مسابقات كشتی ـ میتوانیم همكاری كنیم كه ما هم این مطلب را مغتنم دانستیم! كشتی مثل فوتبال از نظر بنیه مالی و درآمدی قوی نیست و نمیتوانیم انتظار زیادی هم داشته باشیم. كشتی ورزش مظلومی است كه از نظر اقتصادی مظلوم واقع شده است".
رشته فوتبال هم که گل سر سبد پخش تلویزیونی است از این محل کم لطمه ندیده است. روز 10دیماه سوت آغاز مسابقه دو تیم فجر سپاسی و پرسپولیس توسط محسن قهرمانی زده شد، کارگردان محترم تلویزیونی برای به خورد دادن تبلیغات بازرگانی تصویر ورزشگاه را قطع میکند و چند ثانیه بعد تصویر بازی در حالی روی روی آنتن میرود که گل اول بازی در ثانیه 12 به ثمر رسیده؛ تماشاگری که از خانه مسابقه را میبیند، معترض است ولی این اعتراض برای چه کسی اهمیت دارد؟! ای کاش به خورد دادن تبلیغات تلویزیونی را از بیگانگان بیاموزیم. دستکم آنان برای بیننده خود ارزش قائلند.
آقای محترم وزیر ورزش، پرونده خصوصیسازی و ورود سهام باشگاه پرسپولیس و استقلال به بورس از زمان محسن مهرعلیزاده در سازمان تربیت بدنی مطرح و در زمان محمد علیآبادی و علی سعیدلو -روسای سابق سازمان تربیت- دست به دست شد تا به شما رسید. خصوصیسازی باید طبق قوانین خاصی صورت بگیرد، تا چه حد قوانین آن نوشته شده؟ سود اسپانسری که باید وارد گود شود به چه طریقی تضمین میشود، چون کسی برای ضرردهی وارد سیستم ورزشی نمیشود که دست در جیب دولت دارد. ورزشی كه سالها دست در جیب دولت داشته و فقط مصرف و هزینه كرده با چه برنامهای باید به سوددهی برسد. تحقق این کار و مرحله گذر، برنامه عملی میطلبد. تاکنون چه اقدام عملی در این مورد صورت گرفته؟ به نظر میرسد فشارهای اقتصادی، افق مد نظر مدیریت ورزش را تیره و تار كرده است. آقای وزیر؛ اگر این مشكلات رفع شود باز هم به فكر خصوصیسازی خواهید بود؟!
گزارش: فرزاد روستایی