ساختار سینما باید به قبل از سال 88 بازگردد

ایلنا: علیرضا رئیسیان معتقد است: رئیس جمهور و همچنین معاون سینمایی آینده باید تمام بخش‌های سینما را یکپارچه ببیند.
این کارگردان سینما در پاسخ به این سوال که به نظر شما اولویت اصلی رئیس جمهور دولت یازدهم و معاون سینمایی در حوزه سینما چه باید باشد، به خبرنگار ایلنا گفت: سینما یک مجموعه‌ای از مشکلات به هم پیوسته است. از طرف دیگر حوزه فرهنگ مانند حوزه اقتصاد یا حوزه‌های دیگر نیست که فقط یک مشکل مهم داشته باشد بلکه جریان فرهنگی یک جریان درهم تنیده است.
وی ادامه داد: رئیس جمهور و دولت آینده در حوزه فرهنگ و سینما در مرحله اول باید تلاش کند تا اجازه ندهد مشکلات از آنچه تا امروز وجود داشته بیشتر شود و بعد بتواند آنها را کاهش دهد زیرا در این غیر این‌صورت هیچ کار عملیاتی نمی‌تواند انجام دهد.
رئیسیان با اشاره به وضعیت ساختاری سینما در سال‌های اخیر گفت: در حوزه ساختار و مدیریتی سینما و همچنین اصناف بهترین راهکار این است که تمام مسائل به قبل از سال ۸۸ بازگردد. باید ابتدا این ساختار با بازگشت به وضعیت سال ۸۸ اصلاح شود و بعد درباره ترمیم مسائل دیگر کار شود.
وی با اشاره به نامتناسب بودن وضعیت ساختار سینما گفت: وضعیت سینمای ایران تبدیل به یک اندام شده است که نه تنها هیچ کدام از اعضا و اجزای آن با هم تناسب ندارد بلکه به صورت واحد نیز بدنه سینما دارای نقص است.
رئیسیان افزود: بدنه‌ی سینما امروز دارای اندامی فربه و مغزی کوچک است و پا‌ها و دست‌های آن هم با هم متناسب نیستند بنابراین تا زمانی که این اندام تناسب و تعادل پیدا نکند، نمی‌توان در سایر بخش‌ها توازن ایجاد کرد. این توازن باید به این اندام بازگردد تا بتوان تعادل ایجاد کرد و در جهت اصلاح آن کوشش کرد.
وی با اشاره به عمر کوتاه مدت مدیران سینمایی گفت: متاسفانه مدیران تصور می‌کنند که عمر مدیریت آن‌ها دائمی و ماندگار است درحالی‌که نباید اینگونه باشد و هیچ مدیری نباید به این فکر کند که مدیریت او مادام‌العمر است بلکه باید به دنبال این باشد که اثر خوب بر جای بگذارد.
رئیسیان افزود: همین تصور اشتباه درباره ماندگار بودن عمر مدیریت باعث شده که ما کمتر ببینیم اهالی سینما و فرهنگ و هنر در سوگ رفتن یک مدیر سینمایی یا فرهنگی گریه کنند. در طی این سال‌ها فقط انوار و بهشتی و سیف الله داد بودند که بعداز رفتن آن‌ها اهالی سینما از رفتن‌شان ناراحت شدند و از آن‌ها تجلیل کردند. به همین دلیل برای هیچ مدیری بعد از پایان مدیریتش بزرگداشت نمی‌گیرند درحالی‌که نباید اینگونه باشد.
رئیسیان، ضعف عملکرد مدیریت در نبود نظارت صحیح را دانست و افزود: یکی از مهم‌ترین ضعف‌های کشور ما نبود سیستم نظارتی درست از عملکرد مدیران است. همین امر باعث شده هیچ پرسشی بعدا از مدیری که عمر مدیریتی‌اش پایان رسیده صورت نگیرد و هر فردی هر کاری که می‌خواهد می‌کند و بعد می‌رود. درحالی‌که اگر سیستم نظارتی درستی حاکم باشد و مدیر مجبور به پاسخگویی باشد، طبعا عملکرد بهتری از مدیران شاهد خواهیم بود. باید دانست تاریخ تکرار نمی‌شود اما سرنوشت مدیران قابل تکرار است پس کاری کنیم که اثر خوبی بر جای بگذاریم.