نقد مدیرعامل سینما از سیاستهای سینمایی دولت نهم و دهم؛
حل مشكلات سینما 10 سال زمان میبرد
امروز سینما با وضعیت بدی مواجه است. شکست خورده و رها شده به دولت بعدی منتقل میشود/ دولت دهم به اشتباه تصور میکرد که با ساختن نهادهای صنفی میتواند وضعیت اکران فیلمها را سامان دهد اما دیدیم اینگونه نشد و یک آشفتگی عجیب در بخش اکران دیده شد.
ایلنا: محمدمهدی عسگرپور(مدیرعامل خانه سینما) معتقد است که دولت احمدینژاد در بخش فرهنگ در طی هشت سال دو عملکرد کاملا متفاوت داشته است.
عسگرپور در گفتگو با خبرنگار ایلنا، درباره دستآوردهای دولتهای نهم و دهم در حوزه فرهنگ گفت: درمورد دورهی هشت ساله دولت نهم و دهم خیلی میتوان حرف زد اما باید این دوره را به دو چهار سال جداگانه تقسیم کرد زیرا هریك عملکردی کاملا متفاوت داشتهاند.
وی ادامه داد: در دوره چهار ساله اول بهدلیل آنکه مجموعه مدیران فرهنگی در دولت نهم حضور داشتند و وزیر ارشاد(آقای صفار هرندی) نیز فردی بود که با فرهنگ تقریبا آشنا بود؛ تعامل بیشتری بین هنرمندان و مدیران ارشاد وجود داشت و بازتاب این تعامل در آثار تولیدی دیده میشد. در این دوره در بخشهایی مانند سینما آرامش بیشتری وجود داشت.
عسگرپور با اشاره به اینکه دولت نهم بهرغم ضعفهای موجود سعی در تعامل داشت، افزود: در این دوره؛ در حوزه سینما منازعات داخلی سینما بسیار کم بود و کارها تقریبا با ضرباهنگ خودش حرکت میکرد و به دلیل اینکه بنا بر تعامل بود، کارهای نسبتا خوبی انجام شد. به طور مثال همکاری بین ارشاد و خانه سینما وجود داشت كه در نتیجه آن تهیهکنندگان زیر یک چتر واحد رفتند و این امر بهدنبال همکاری بین معاونت سینمایی و خانه سینما شکل گرفت كه اگر این همکاری وجود نداشت؛ تعامل نیز شکل نمیگرفت.
وی ادامه داد: یکی از نکات مثبت دولت نهم و تفاوت اصلی آن با دولت دهم این بود که وزیر فرهنگ و ارشاداسلامی؛ مستقل بود و معاونتهایش را خودش تعیین میکرد. هرگز ندیدیم او جایی بگوید كه عاجز است از مدیریت وزارتخانه و هیچ اختیاری ندارد. بلکه وزیر ارشاد هویت مستقل خودش را داشت و سعی کرد معاونیناش را خودش تعیین کند و یک مدیریت یکپارچه را بوجود بیاورد.
وی با اشاره به عملکرد جعفری جلوه در بخش سینما ادامه داد: آقای جعفری جلوه در حوزه سینما یک روش مشخص داشت. او سعی نکرد خیلی دهان به دهان اهالی سینما بگذارد و در سینما سنگربندی نمیکرد. جعفری جلوه سعی نمیكرد با سینماگرانی که نظرشان با او متفاوت بود؛ بجنگد یا انگ سیاسی به سینماگران بزند.
عسگرپور افزود: باوجود آنکه جعفری جلوه مطالعات زیادی در سینما داشت ولی سعی کرد برخوردش با اهالی سینما متعارف و خوب باشد و زیاد در امور آنها دخالت نکند.
عسگرپور با اشاره به ضعفهای دولت نهم گفت: در دوره نهم کاستیهایی هم وجود داشت به طور مثال تاحدی اجرایی نشدن تصمیمات، طرح و برنامههایی که مطرح شده بود؛ جزء نکات منفی این دوره بود. یا مشخص نشدن وضعیت اکران بعضی از فیلمها و روشن نشدن این مطلب كه به چه دلیل بعضی فیلمها اکران نشد و مشخص نشد كه برخی فیلمها توقیف شدهاند یا پروانه نمایش ندارند.
عسگرپور با اشاره به اینکه دولت دهم تفاوت زیادی با دولت نهم داشت، افزود: در دولت دهم همه مسائل متفاوت بود. در این دوره ما با یک فضای فرهنگی بسیار متفاوتی مواجه بودیم.
وی ادامه داد: وزیر ارشاد در دولت دهم نه تنها با مدیرانش هماهنگی ندارد بلکه همهی بخشهای وزارتخانه را به شکل پیمانکاری اداره میکرد و به نوعی آنها را واگذار کرده بود. از همه بدتر اینکه بهجای آنکه بخشها به حرف وی گوش کنند؛ وزیر ارشاد به فرمان آن بخشها گوش میکرد.
وی با ذکر مثالی افزود: نمونه بارز این مسئله خطای فاحشی بود که درباره خانه سینما مرتکب شد و بدون آنکه تحقیق درستی درباره خانه سینما شده باشد؛ وزیر در تلویزیون حاضر شد و نسبتهای ناروایی به خانه سینما داد و اصرار بر انحلال خانه سینما داشت.
عسگرپور ادامه داد: درواقع یک سردرگمی در مدیریت ایشان وجود داشت که به وزارتخانه هم تسری پیدا کرد و آن نداشتن قدرت لازم برای تصمیم گیریها بود.
وی ادامه داد: وزیر ارشاد بهدیلیل عملکرد نادرست خود در دولت دهم؛ به سرعت جایگاه پدری خود را از دست داد و از یک مدیر پدر و حامی به یک فرد دارای موضع تبدیل شد.
مدیرعامل خانه سینما با انتقاد از تصمیم گیرهایی که در دولت دهم در بخش سینما اتخاذ شد، ادامه داد: حجم منازعاتی كه در سینما بهدلیل این عملکرد بوجود آمد نه تنها در طول سینمای بعداز انقلاب بینظیر بود بلکه در طول تاریخ ۱۰۰ ساله سینمای ایران بیرقیب است. این حجم منازعات به نام دولت دهم ثبت شد.
عسگرپور ادامه داد: مدیریت معاونت سینمایی در دولت دهم درکنار نایستاد تا دعواها تمام شود بلکه به بگو مگوها و حجم منازعات بین گروههای مختلف و همچنین حذف افراد کمک کرد. از طرفی هیچ برنامه عملیاتی در حوزه سینما وجود نداشت و فقط کارهایی انجام شد که به درد ارائه در بعضی محافل میخورد. قولهایی همچون چند ده برابر کردن سالنهای سینما یا اینکه با تعطیلی خانه سینما در عرض یک ماه یک خانه سینما جدید بوجود میآید و... ازجمله این موارد است كه هرگز عملیاتی نشد.
عسگرپور با اشاره به اینکه مدیریت سینمایی در دولت دهم لجبازیهای نیز داشت، افزود: مثلا یک مورد اینكه روزی که خانه سینما قرار بود بعد از مدتها کار کارشناسی کارت صنفی بدهد، آقای سجادپور فورا اعلام کرد از هفته آینده کارتهای صنفی تهیهکنندگان و کارگردانان سینما را ما صادر میکنیم و این كارتها هم اکنون در کشوی من است. اما تا ماهها بعد كارتی ارایه نشد.
وی با بیان این مطلب كه از این دست لجبازیها فراوان است، افزود: دولت دهم به اشتباه تصور میکرد که با ساختن نهادهای صنفی میتواند وضعیت اکران را سامان دهد اما عملا دیدیم که اینگونه نشد و یک آشفتگی عجیب در بخش اکران دیده شد.
عسگرپور وجود انتقادات امروز از این مدیریت را امری طبیعی میداند و میگوید: امروز وقتی شما با بعضی افراد که اتفاقا به شمقدری و سجادپور نزدیک بودند، مواجه میشوی میبینی که دهان به نقد باز کردند.
مدیرعامل خانه سینما با اشاره به آینده سینمای ایران ادامه داد: امروز سینما با وضعیت بدی مواجه است و شکست خورده و رها شده به دولت بعدی منتقل میشود.
وی ادامه داد: کارهایی که در طول دولت دهم در سینما انجام شد؛ حتی روی کاغذ هم کارشناسی نداشت. به طور مثال هر دولتی که روی کار بیاید اولین جایی که آن را مورد برررسی قرار میدهد، شورای عالی سینماست که یک سازمان عریض و طویل است که حداقل به ۲۵ مدیر ارشد نیاز دارد. اینكه این مدیران از کجا قرار است پیدا شوند؛ معلوم نیست زیرا معاونت سینمایی فعلی فقط در تعیین تكلیف سه مدیر آن درمانده است.
وی ادامه داد: امروز اگر کسی سرکار بیاید نمیتواند به سرعت کاری را انجام دهد و همه مسائل را سامان دهد. شاید در بعضی حوزههای کشور این کار عملی باشد اما در سینما اینگونه نیست و نمیشود در سینما برای دو سال به همه مسائل سرو سامان داد. حداقل یک دهه وقت نیاز است تا وضعیت موجود اصلاح شود آنهم منوط به آن است كه مدیران لایقی سر کار بیایند و درست کار کنند.
مدیرعامل خانه سینما درباره وضعیت سینما در شعارها و سخنان نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری دولت یازدهم؛ با نگاهی به مناظرهها گفت: در برگزاری مناظرهها یک محافظهکاری دیده میشد به همین دلیل نامزدها بیشتر فقط آمال و آرزوهای خود را بیان میکردند تا برنامه ارائه کنند.
وی ادامه داد: هیچکدام از نامزدها برنامه مشخص ارائه نکردند مثلا هیچکدام از کاندیداها به وضعیت بیمه بیکاری اشاره نکردند، فقط گفتند تلاش میکنند وفاق ایجاد کنند و تلاش میکنند آثار زیادی تولید و به دنیا عرضه کنند.
عسگرپور افزود: این حرفها را دولتهای نهم و دهم هم گفته بودند به همین دلیل برگزاری این مناظرهها تنها سودی که داشت این بود که با سلایق کاندیداها مواجه شدیم.
عسگرپور افزود: نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری نه تنها در سینما بلکه حتی به موضوعی در نشر هم اشاره نکردند اینکه چهكار میخواهند بکنند و به برنامهای اشاره نکردند تا پارامتری داشته باشند.
وی ادامه داد: اینکه گفته میشود امور فرهنگی به اهل آن واگذار میشود در دولت نهم و دهم هم گفته شد. بخصوص دولت دهم مدعی است که سینما را به اهل خودش واگذار کرده زیرا شمقدری کارگردان و سجادپور تهیهکننده است.
عسگرپور ادامه داد: نامزدها باید مشخص کنند که سینما را به کدامیک از اهالی سینما میخواهند بدهند. بهطور مثال ما در سینمای دنیا هم پاکولا داریم و هم کاپولا داریم. اینکه سینما را به کدامیک از اینها بدهیم تفاوت دارد.