هارون یشایایی:
صندلی شماره 257 مقطعی از تاریخ سیاسی اجتماعی ایران را روایت می‌کند
كارگردان فیلم صندلی شماره 257 گفت: فیلم از روز اول بسیار مشکل بود اما من با تمام مشکلات سعی کردم فیلم خود را صادقانه روایت کنم و از اینکه من را به گروه‌های سیاسی وصل کنند؛ پرهیز کنم.
ایلنا: نشست نقد و بررسی و نمایش فیلم صندلی شماره 257 به کارگردانی محسن خان‌جهانی شب گذشته(7 خرداد) توسط انجمن تهیه‌کنندگان سینمای مستند و با حضور کارگردان در خانه هنرمندان برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگردان فیلم صندلی شماره 257 بعد از نمایش این فیلم با اشاره به هدفش از ساخت این فیلم در زنجان گفت: من ابتدا قصد داشتم این فیلم را در شمال بسازم اما بعد با بررسی‌هایی که کردم و باتوجه به آشنایی که با زبان محلی ماه نشان داشتم این منطقه را برای فیلمبرداری انتخاب کردم.
وی درباره زبان آذری فیلم و زیرنویس کردن دیالوگ‌ها گفت: تلاش داشتیم که دیالوگ‌ها بیشتر مفهومی باشد و اگر می‌خواستیم که لفظ به لفظ تمامی جملات را زیرنویس فارسی کنیم باید جملات بیشتری را درج می‌کردیم و مجبور بودیم که سریع‌تر جملات را برداریم و فرصت خوانده شدن به بیننده داده نمی‌شد.
کارگردان فیلم صندلی شماره 257 درباره میزان تصویربرداری فیلم گفت: حدود 70 ساعت تصویربرداری این فیلم انجام شده است و ما در طول فیلمبرداری تمام سعی خود را داشتیم که با کاندیداهای مختلفی حضور داشته باشیم به همین دلیل در طول ساخت سه گروه فیلمبرداری همزمان با هم کار می‌کردند و ما تقریبا در طول فیلمبرداری به بیش از 40 روستا سفر کردیم.
وی ادامه داد: ساخت این فیلم از روز اول بسیار مشکل بود اما من با تمام مشکلات همه سعی خود را کردم که فیلم خود را صادقانه روایت کنم و از اینکه من را به گروه‌های سیاسی وصل کنند پرهیز کنم.
هارون یشایایی تهیه کننده سینما که به عنوان میهمان در جلسه حاضر بود با مثبت ارزیابی کردن این فیلم گفت: اهمیت ساخت این فیلم بسیار بالاست و می‌توان گفت که فیلم صندلی شماره 257 توانسته است مقطعی از تاریخ سیاسی اجتماعی ایران را روایت کند و به ما نشان دهد.
پدرام اکبری فیلمساز و مجری جلسه نیز گفت: این فیلم توانسته است بیطرفانه ساخته شود و به یکی از وظایف سینمای مستند که همان اطلاع رسانی است به خوبی عمل کرده است.
وی با اشاره به مردمی که در فیلم نشان داده می‌شوند، گفت: ما در فیلم می‌بینیم که امروز سطح آگاهی حتی در روستاها افزایش پیدا کرده است و اهالی روستا امروز به مسائل و مشکلات جدی و معیشتی خود فکر می‌کنند و آن را مهمتر از حزب و حزب بازی می‌دانند.
