محمودرضا رحیمی:
مبادا «تئا‌تر معیار» را به شرایط روز بفروشیم
تئا‌تر حوزه هنری در سال ۹۱، حرکت‌های ریشه‌ای و پایه‌ای را شروع کرد که باید برای رشد و دریافت بازخورد آن زمان صرف شود.
ایلنا: محمودرضا رحیمی، روند تکثیر نمایش‌های پلاتویی را اتفاق مهم تئا‌تر در سال ۹۱ دانست.
به گزارش ایلنا به نقل از سایت صحنه، محمودرضا رحیمی(بازیگر و کارگردان تئا‌تر) گفت: با توجه به اینکه شاخه‌های سخت افزاری تئا‌تر به سمت پلاتوهای مختلف کشیده شده از این رو، افق راضی کننده‌ای برای این جریان متصور هستم. درست است که این مکان‌ها، برای اجراء، استاندارد نیستند اما گروه‌ها متوجه شده‌اند که سالن‌های موجود نمی‌تواند نیاز فعلی نیروی فعال در تئا‌تر را برطرف کند بنابراین به دنبال مکان‌های تازه برای اجرای آثار خود هستند.
وی ادامه داد: روند تکثیر پلاتو‌ها را اتفاق خوب سال ۹۱ می‌دانم که البته این روند، هیچ ربطی به جریانات دولتی ندارد و کاملا خودجوش و خودرو این اتفاق افتاده است. نمی‌دانم این حرکت خودرو تا کجا ادامه می‌یابد اما فکر می‌کنم زمانی فرا می‌رسد که جلوی این حرکت‌های خودرو نیز گرفته خواهد شد.ای کاش از همین الان به فکر کانالیزه کردن این جریان باشیم تا بعدا کسی به فکر متوقف کردن آن نیافتد.
رحیمی همچنین به بودجه دولتی تئا‌تر اشاره کرد و اظهار داشت: با اینکه تئاترهای پلاتویی بدون وابستگی‌های دولتی رشد کرده‌اند اما با این حال اگر گروهی بگوید چشمداشتی به حمایت‌های دولتی ندارد، به نظرم آن گروه، به دور از واقعیت صحبت کرده است. چون ساختار تئا‌تر کشور ما عملا بر پایهٔ بودجه دولتی استوار است. اینکه بودجه تئا‌تر، چگونه صرف می‌شود و تقسیم می‌گردد موضوعی است که مدت‌ها مورد مناقشه بوده اما به هر تقدیر، اطمینان دارم همه گروه‌ها به نوعی خواستار سهمی از این بودجه دولتی هستند.
این بازیگر در مورد تئا‌تر خصوصی نیز عنوان کرد: تئا‌تر ما هنوز دارای خصوصیات مطروحهٔ خصوصی‌سازی نیست. تا وقتی که مولفه‌های تئا‌تر خصوصی لحاظ نشود نمی‌توان بر تئا‌تر متکی بر گیشه، حساب کرد. البته بسیاری از گروه‌ها سعی کرده‌اند با آوردن چهره‌هایی از سینما به صحنه، گیشهٔ خود را رونق ببخشند اما بیشتر کارگردانان نمی‌خواهند از این طریق در گیشه توفیق کسب کنند. در هر صورت باید فکری کرد تا مبادا «تئاترمعیار» را به یکسری مسائل روز بفروشیم. البته تا وقتی که سالن تئا‌تر به میزان نیاز جامعه تئا‌تر نباشد، همه مدعی هستند اما وقتی سالن و امکانات به اندازه کافی وجود داشته باشد آن وقت است که معیار واقعی تئا‌تر کشور، تماشاگر خواهد بود و خود تماشاگران بسیاری از هنرمندان را حذف خواهند کرد.
وی در مورد «تئا‌تر معیار» توضیح داد: «تئا‌تر معیار» تئاتری است که باید چرخ‌های فرهنگی را بچرخاند و کلیشه شکن باشد. با اینکه سال‌هاست تمام بزرگان تئا‌تر به دنبال اتاق فکری برای توسعهٔ «تئا‌تر معیار» هستند اما هنوز نتوانسته‌ایم برای توسعهٔ آن با توجه به شرایط جامعه، راه حل اساسی‌ای پیدا کنیم.
محمودرضا رحیمی همچنین در مورد تئا‌تر حوزه هنری گفت: در مصاحبه‌های خود زیاد در مورد تئا‌تر حوزه هنری صحبت نمی‌کنم، چون به نظرم تا جریانی به ثبات نرسد و بازخوردهای آن کامل نشود، نمی‌توان دقیق در مورد آن صحبت کرد. تئا‌تر حوزه هنری نیز در سال ۹۱، حرکت‌های ریشه‌ای و پایه‌ای را شروع کرد که باید برای رشد و دریافت بازخورد آن زمان صرف شود. شروع جریانی که از سال گذشته در تئا‌تر حوزه هنری رقم خورده را بسیار مثمرثمر می‌دانم اما شرط آن این است که این جریان ادامه پیدا کند تا بتواند معایب خود را کشف و حل کند.
این کارگردان تئا‌تر که همکنون مشغول تمرین نمایش «مرکب خوانی ارکستر مردگان» برای اجرا در مجموعهٔ تئا‌تر شهر است در مورد واپسین اثر خود، گفت: نمایش «مرکب خوانی ارکستر مردگان» یک نمایش اپیزودیک است که در جشنواره تئا‌تر فجر در سال گذشته، مورد استقبال تماشاگران قرار گرفت. به امید خدا از اوایل اردیبهشت‌ماه سال جاری در سالن قشقایی مجموعهٔ تئا‌تر شهر اجرای عمومی خود را آغاز خواهیم کرد. البته گروه اجرایی چندان تغییری نسبت به جشنواره نخواهد داشت اما با توجه به اینکه نظر تماشاگران را در اجرای جشنواره دریافت کرده‌ایم برای بهبود کار، تغییرات جزیی را در نمایش لحاظ کرده‌ایم.
وی در پایان، مدعی شد که نمایش «مرکب خوانی ارکستر مردگان» در اجرای عمومی خود، حتما مورد استقبال قرار خواهد گرفت.
