فیلم موبایلی یک نوع رابطه اجتماعی است نه تكنیك

ایلنا: پیروز کلانتری، سرپرست هیات انتخاب جشنواره فیلم و عکس همراه تهران معتقد است اهمیت فیلمهایی که برای جشنواره فرستاده شده‌اند نه به تکنیک، بلکه به موضوعاتی که توجه یک شهروند را جلب کرده بازمی‌گردد.

به گزارش ایلنا به نقل از ستاد خبری اولین جشنواره فیلم و عکس همراه تهران، پیروز کلانتری مستندساز شناخته شده کشور که سرپرستی هیات انتخاب آثار جشنواره همراه تهران را برعهده دارد در ارزیابی کارهای رسیده به جشنواره گفت: در بخش اصلی جشنواره فیلم هایی را دیدیم که استفاده کنندگان از موبایل ساخته اند که طبیعتا آدم‌های حرفه‌ای نبوده‌اند. ممکن است وجه تکنیکی بالایی نداشته باشند اما اینکه یک شهروند با دوربینی که به آن مانوس است چه موضوعاتی را دیده و چطور از آن فیلم ساخته اهمیت بسیاری دارند.

وی ادامه داد: به این معنا جنس، لحن، فرم و حس متفاوتی در این فیلم‌ها وجود دارد که آن را از دیگر انواع فیلم متفاوت می‌کند.

کلانتری با تاکید بر این نکته که فیلم موبایلی صرفا فیلم‌هایی نیستند که با موبایل گرفته شده‌اند گفت: فیلم موبایلی از یک نوع روابط آدم‌های معمولی جامعه و موضوعات پیرامون او بیرون می‌آید. موبایل تکنیک نیست یک نوع رابطه چشم
فیلمساز با جهان پیرامون است. به این معنی فیلم موبایلی روابط شخصی‌، دنیای شخصی که فیلمساز با آن انسی دارد را نشان می‌دهد و وسیله‌ای می‌شود که فیلمساز خودش را بیان کند. این مهمترین جنبه فیلم‌های موبایلی است.

وی آثار رسیده به جشنواره را در چند دسته متفاوت طبقه بندی کرده و ادامه داد: یک دسته فیلم‌هایی است که هنرمندانه ساخته شده اند و در دسته ای دیگر خود موبایل موضوع فیلمساز شده است همین دو نمونه نشان می‌دهد که با چه فضاهای متفاوتی روبرو بوده‌ایم.

این مستندساز ابراز امیدواری کرد که در کنار نمایش فیلم‌های راه یافته به جشنواره، میزگردها، نشست‌ها و گفت و گوهایی شکل بگیرد که تعریف و کارکرد فیلم‌های موبایلی را نیز برای مخاطبان بیان کند.

وی در این زمینه به جنبه رسانه‌ای و جنبه کاربرد اجتماعی این آثار اشاره کرده و افزود: کسی که دوربین موبایل در دست دارد می‌تواند یک منتقد اجتماعی و یک گزارشگر تصویری باشد.

کلانتری با بیان این مطلب که سینمای مستند را اساسا سینمای هنری و حرفه ای نمی‌بینم گفت: امروزه ابزارتولید فیلم در دسترس تر و ارزان تر شده و نه تنها آدم‌های حرفه ای که آحاد مردم از آن استفاده می کنند. با این حال این ابزار به
تنهایی امکان ساخت فیلم میدهند اما کسی را فیلمساز نمی کنند. نکته دیگری که باید به آن توجه کرد این است که جامعه جوان ما که می خواهد خودش را بیان کند و امکان بیان خود را در فضای عمومی جامعه ندارد به سوی هنر می رود. حضور این همه جوان و این همه فیلم و تصویر شدن جامعه در این ابعاد خود یک پدیده اجتماعی قابل مطالعه است. از سوی دیگر تحولات اجتماعی پی در پی هم بستر مناسبی برای حرکت به سوی سینمای مستند است.

وی افزود: سینمای مستند کاربردهای گوناگونی دارد که نباید آن را در سینمای هنری دید. این سینما به لحاظ موضوع و کاربرد می‌تواند مخاطب خود را در گستره‌ای وسیع و متنوع بیابد. فضای این جشنواره که کمتر روی آن کار شده نیز کارکرد
های زیادی دارد که در تعریف من از مستند قرار می گیرد و برای من هم در این جشنواره بودن را جذاب می کند. از دید من سینمای مستند سینمای در دسترسی است.
فضاهای غیر حرفه ای تر فیلمسازی و رها کردن خودم از قید و بندهای تکنیکی را دوست دارم شاید موبایل این امکان را بدهد.

آثار منتخب هیات انتخاب جشنواره فیلم و عکس همراه تهران به مرحله داوری این جشنواره معرفی می‌شوند تا توسط گروه پنج نفره متشکل از داریوش مهرجویی، خسرو سینایی، مهدی هاشمی، رضا میرکریمی و مهرداد اسکویی مورد داوری قرار بگیرند.