آرش عباسی در نشست رسانه‌ای نمایش «نویسنده مرده است» مطرح كرد:
قرار نیست مخاطب تا انتهای اجرا شگفت‌زده شود
ایوب آقاخانی: فكر می‌كنم سرمایه‌گذاری روی شگفت‌زدگی مخاطب در نیمه دوم اثر كار باطلی باشد، ترسیم شگفتی دو شخصیت نمایش اولویت بیشتری دارد.
ایلنا: نشست رسانه‌ای نمایش «نویسنده مرده است» به نویسندگی و کارگردانی آرش عباسی با حضور ایوب آقاخانی و لادن مستوفی بازیگران اثر در محل نشست‌های مجموعه تئاترشهر برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، عباسی با بیان اینکه نگارش نمایشنامه را سه سال قبل شروع کرده است، گفت: بعد از مدت کوتاهی از به سرانجام رسیدن کار ناامید شدم چون فکر می‌کرم نمی‌توانم آنرا به انتها برسانم. به همین دلیل چند متن دیگر نوشتم بعد و دوباره به سراغ آن آمدم که در فجر هم پذیرفته شد و سال گذشته برای اولین‌بار در جشنواره فجر روی صحنه رفت.
وی ادامه داد: متن اثر در طول تمرین تغییرات زیادی كرد، گرچه در جشنواره نقش نویسنده را خودم بازی می‌كردم اما برای اجرای عمومی از ایوب آقاخانی دعوت كردم تا در نمایش ایفای نقش كند كه او هم با توجه به زمان كمی كه برای شروع كار داشتیم دوبرابر انر‍ژی گذاشت.
ایوب آقاخانی در ادامه نشست با اشاره به فعالیت‌های آرش عباسی درخصوص همكاری با این كارگردان، گفت: آرش چندسالی است كه می‌نویسد و از همان ابتدای حضورش به نظرم فرد پركاری آمد كه شریف و ستودنی است. این نمایشنامه بهترین كار آرش است كه وقتش بود من هم آن را به مجموعه افتخاراتم اضافه كنم.
عباسی درباره دلایل جدا شدن از سینما و حضور در تئاتر، اظهار كرد: سینما دغدغه‌ای بود كه از سال‌های دور داشتم و علاقه‌ام به هنر ا همین‌جا شروع شد. مدتی هم در این عرصه فعالیت كردم اما بعد دیدم جای من نیست.
وی درخصوص متن نمایشنامه و داستان اثر، بیان كرد: حس كردم این وضعیتی است كه می‌توان در موردش صحبت كرد. فكر كردم ورود به زندگی یك ستاره و پی‌گیری زندگی خصوص او باید برای تماشاگر جذاب باشد. زمانی که دست به قلم می‌شوم به این فکر می‌کنم که باید خروجی آن برای مخاطب جذاب باشد و نبود جذابیت‌هاست که موجب خالی ماندن سالن‌های تئاتر می‌شود. شاید به خاطر اینکه تئاتر ما به سمت تئاتر آوانگارد و تجربی و آثاری بدون قصه حرکت می‌کند شرایطی را به وجود آورده تا سالن‌های ما خالی از مخاطب باشد.
عباسی همچنین در ارتباط با فرم اجرای نمایش نویسنده مرده است، گفت: این نمایش از جمله كارهایی است كه باید یك‌بار دیده شود. شاید بار دوم باید از منظر دیگری به كار نگاه كرد و صحبت درباره آن پرداخت. به همین دلیل خیلی قصد كالبدشكافی قصه را ندارم.
وی افزود: اعتقاد دارم نمایش باید دیده شود، قرار نیست تماشاگر تا پایان كار شگفت‌زده شود. بنابراین خیلی احساس خطر نمی‌كنم كه تماشاچی از جایی به بعد متوجه ظرافت بازیگری كار شود.
آقاخانی در ادامه صحبت‌های كارگردان اثر، اضافه كرد: فكر می‌كنم سرمایه‌گذاری روی شگفت‌زدگی مخاطب در نیمه دوم اثر كار باطلی باشد. بیشتر ترسیم شگفتی این دو شخصیت اولویت دارد، حال اگر مخاطب همدوش بازیگران به صورت مهندسی شده ارتباط برقرار می‌كند برد نویسنده و كارگردان اثر است.
وی ادامه داد: به عنوان یكی از عناصر این كار فكر می‌كنم این تصاعد پرشگفتی در روایت اثر قرار نیست بتواند تا دقیقه نود اینچنین شگفت‌آور جلوه كند.
عباسی در همین رابطه، اضافه كرد: شاید از ابتدا تماشاچی فكر كند با یك اثر ساده و بسیار معمولی روبرو شده است. اما این ایده خود من بود كه نمایش ساده جلوه كند.
لادن مستوفی دیگر بازیگر اثر درباره همكاری با این گروه، بیان كرد: مدتی قبل هنگام تمرین نمایشی بودم كه ماه‌ها طول كشید. در همین بین دوستی گفتند آقای عباسی متنی دارد كه پیشنهاد كرده شما بازی كند، قرار گفتگو گذاشتیم، متن را خواندم خوب بود و دوست داشتم كه با یكدیگر همكاری كنیم و اثر را روی صحنه ببریم.
وی افزود: همه چیز در جریان كار روبه درستی و خوبی داشت كه برای من خیلی راضی كننده بود. شاید هر بازیگری آروز داشته باشد با فردی كار كند كه بتواند با او گفتگو داشته باشد كه حرف یكدیگر را متوجه می‌شوند و این بسیار ارزشمند است.
مستوفی تصریح كرد: هیچ وقت احساس نكردم كاش برای تمرین و اجرای این كار نیامده بودم. هنوز هم مثل روزهای اول اثر را دوست دارم و امیدوار هستم همینطور بهتر از قبل هم بشود.
