در نشست نقد و بررسی فلیم من مادر هستم در لانه جاسوسی مطرح شد:
الله كرم: جیرانی قربانی مدیران فرهنگی سیاست زده است
حسین اللهكرم: متاسفانه جریانهای سیاسی که بعد از دهه 70 و امروز در بخش فرهنگ شکل گرفت، بر اساس ضربالمثل به شکار میگوییم بدو به صیاد میگوییم بگیر است.
ایلنا: حسین الله کرم معتقد است که میتوان به فیلم «من مادر هستم» نقد سیاسی، فرهنگی و اعتقادی وارد کرد. در این میان اما فریدون جیرانی قربانی مدیران فرهنگی سیاستزده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، حسین الله کرم که در نشست نقد و بررسی فیلم من مادر هستم شرکت کرده بود با اشاره به این فیلم، گفت: به نظر من این فیلم دو لایه دارد. لایه رویی فیلم نمادها و رفتارها را نشان میدهد که این لایه، لایه زیرین یعنی ارزشها را هدف گرفته و در چهارچوب مهندسی معکوس بر رفتارها و ارزشها تاثیر میگذارد. این فیلم مبانی اعتقادی ما را زیر سوال میبرد.
وی با اشاره به وضعیت سینما از دهه 70 به بعد، بیان كرد: از دهه 70 در سینمای ایران فیلمهایی ساخته شد که هدفشان سیاهنمایی بود. دراین راه فیلمسازان بسیاری با هدف جایزه گرفتن یک جریان روشن فکری را راهاندازی کردند تا جامعه ما را مورد انتقاد شدید قرار دهند. اوج این فیلمها فیلم زندان زنان بود که باعث گسست در جامعه ما شد.
الله کرم افزود: متاسفانه جریانات سیاسی که بعد از دهه 70 و امروز در بخش فرهنگ شکل گرفت، بر اساس ضربالمثل به شکار میگوییم بدو به صیاد میگوییم بگیر است. من حسین الله کرم را چماقدار و طرفدار خشونت جلوه میدهد و خود را طرفدار فضای باز در این وسط فیلم سازانی مانند جیرانی قربانی این جریان میشوند.
وی با انتقاد مجدد از فیلم من مادر هستم، افزود: از نظر ما فیلم من مادر هستم، انتقام جریان ملی مذهبی از امام و انقلاب است زیرا دراین فیلم قصاص زیر سوال رفته است.
مسعود فراستی در پاسخ به سخنان الله کرم، گفت: امروز در سینمای ایران روشنفکران همان قدر از فیلم من مادر هستم بدشان میآید که طرفداران نگاه فرهنگی حسین الله کرم از این فیلم بدشان میآید، زیرا این فیلم بخشی از روشنفکری بی آرمان و بی آبرو را نشان میدهد.
وی ادامه داد: این طبقه از اوایل دهه 70 شکل گرفت و شکلگیری آن توسط دلارهای نفتی و توسط کسانی بود که مدعی اصالت هستند. در 8سال اخیر این طبقه متوسط بیآبرو و بیآرمان رشد کردهاند و بزرگتر شدهاند و تبدیل به الگویی برای بخش بسیاری از بچههای جنوب شهری شدهاند.
این منتقد، تصریح كرد: این طبقه متوسط شهری که در فیلم من مادر هستم دیده میشوند، یک پنجم جمعیت را تشکیل میدهد و محصول سیاستهای غلط دولت در بخش اقتصاد است که مدرنیته کاذب و ضد هویت ملی را به وجود آورد.
فراستی تاكید كرد: طبقه متوسط واقعی امروز در حال نابودی است، اما کسانی که در فیلم نشان میدهیم، هرگز دچار این فشار نیستند بلکه در بحرانهای اقتصادی رشد هم میکنند.
در ادامهی این نشست مسعود فراستی (منتقد سینما) در مورد این فیلم، گفت: متاسفانه در برابر چنین فیلمهایی حزبالله و جریان روشن فکری باهم متحد میشوند و به فیلم ضربه میزنند، همانطور که در قبال بعضی آثار مهرجویی، کمیایی و یا جدایی نادر از سیمین شاهد بودیم.
فراستی با انتقاد از سینمای روشن فکری، گفت: سینمای جشنوارهای و روشن فکری وطن فروشی میکند و کاسه گدایی به دست میگیرد تا از جشنوارههای غربی جایزه بگیرد. تفکر مقابل این جریان نیز که طیف الله کرم هستند كه به جای ساخت فیلمهایی که به درد جامعه برسد، فیلمهای خنثایی میسازند و نتیجه آن میشود که سینمای ایران دچار فیلمهایی همچون هامون، نارنجی پوش و پری میشود.