حمید پورآذری در گفتگو با ایلنا:
مسیر تکامل اجرا برایم جذابیت بیشتری دارد
آنچه با بازیگران درمیان می‌گذارم این است که نباید از ضعف‌های کار بترسیم و توجه کنیم چگونه می‌توانیم اثر را تکمیل کرده و آن را زنده نگهداریم. به نوعی اجرای ما جنگیدن برای بقاست و ضعف‌ها؛ نباید گروه را متلاشی کنند.
ایلنا: حمید پورآذری که پس از دوسال فاصله ناخواسته از کارگردانی با اجرای نمایش "خانه‌ای روی آب" در حاشیه برگزاری جشنواره تئاترشهر بار دیگر به این عرصه بازگشته است، مسیر تکامل هر روزه نمایش خود را جذاب‌ترین بخش کار دانست و خبر از برنامه‌اش برای کارگردانی اثری جدید در یکی از گالری‌های تهران داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پورآذری ضمن بیان اینکه اجرای نمایش "خانه‌ای روی آْب" تا پایان هفته ادامه پیدا می‌کند، گفت: باید ببینیم تا کجا می‌توانیم اثر را تکمیل کنیم و کار را پیش ببریم. طی چند روز گذشته نمایش تغییراتی داشت اما همچنان آنچه مدنظر من بود شکل نگرفته و به ادامه اجرا و تغییرات بیشتر نیاز دارم تا اینکه خود بازیگران هم دستخوش تغییرات شوند.
وی افزود: برای خود من هم به همین صورت است چون چیزی از قبل ساخته نمی‌شود و ما در مراحل تمرین به نقطه‌ای می‌رسم که نمی‌دانم کاستی‌ها چیست. هیچ چیز نمی‌تواند غلط باشد و اینکه پیش فرض‌های گروه چقدر هنگام اجرا جواب می‌دهد در طول اجرا تعیین و تکمیل می‌شود.
کارگردان نمایش "رویای ناتمام" با اشاره به جذاب‌تر بودن سیر تکامل نمایش طی روزهای گذشته در رابطه با اینکه چه زمانی احساس می‌کند به هدف خود دست یافته است، اظهار کرد: اینکه شاهد رشد و تکامل لحظه به لحظه کار هستم برای من راضی کننده‌تر است، اما در روند کلی همچنان به هدف خود نرسیده‌ام. بعداز اینکه نمایش مدتی اجرا شد شما خودبه‌خود احساس می‌کنید جای پای کار سفت شده و پای اثر به زمین می‌خورد، متن هم به همین شکل مراحل رشد خود را سپری می‌کند و دچار تحول می‌شود.
پورآذری با تاکید بر اینکه انتقال حس اثر به تماشاگر اهمیت زیادی دارد، اضافه کرد: آنچه در گفتگو‌هایم با بازیگران درمیان می‌گذارم این است که وقتی کار ضعف‌هایی دارد نباید ناامید شوند و همه باید به این نکته توجه کنیم چگونه می‌توانیم اثر را تکمیل کرده و آن را زنده نگهداریم. به نوعی باید گفت اجرای ما جنگیدن برای بقاست و ضعف‌ها نباید گروه را متلاشی کنند.
کارگردان نمایش "غولتشن‌ها" افزود: هیچ‌یک از ما نباید مجذوب خود شویم، همه باید به نفع یک اتفاق خوب از خود بگذریم. مثلا خود من که از یک بخش مورد علاقه‌ام در اجرا گذشتم و درنتیجه آن محل حضور سه دیوانه در نمایش "خانه‌ای روی آب" عوض شد.
این هنرمند همچنین در ارتباط با روند شکل‌گیری متن نمایش توضیح داد و گفت: متن نمایش‌نامه باتوجه به حس و حال فضای اجرا نوشته شد و من از این قضیه که یک جوان نویسنده آن بوده دفاع می‌کنم، همچنین به دلیل اینکه مثل ما در حال تمرین و مشق کردن است حق خطا و اشتباه هم دارد. طبیعتا گستره متن برای نویسنده بیشتر از چیزی بود که اجرا می‌شود، چون قرار نیست بازیگران واژه‌های موجود در نمایش‌نامه را نعل به نعل بیان کنند و متن بعداز اتمام مرحله نگارش به تزریق انرژی جدید نیاز دارد.
وی ادامه داد: در بازنویسی به این نکته که شخصیت‌ها واقعی هستند توجه بیشتری داریم و بخش‌هایی باتوجه به ویژگی‌ها و خصوصیات بازیگران نمایش تغییر می‌کند.
این هنرمند تصریح کرد: وقتی متن به شیوه اپیزودیک نوشته می‌شود و نگاه پازلی به آن وجود دارد، هریک از بخش‌ها قابلیت تبدیل شدن به نمایش مجزا را دارد اما در این نمایش اعتقاد دارم اگر قرار باشد متن کامل اجرا شود باید خیلی موجزتر باشد.
پورآذری با تاکید بر این نکته که باید توجه کنیم چطور می‌شود تماشاچی را در جادوی فضای اجرای نمایش قرار بدهیم، اظهار داشت: اگر مخاطب درگیر اجرای نمایش "خانه‌ای روی آب" نشود؛ نشان می‌دهد ایرادی داریم که باید آن را برطرف کنیم تا انرژی مخاطبان آزاد شود. اما باید به خاطر داشته باشیم قرار نیست به زور از مخاطب بخواهیم درگیر اجرا شود چون تصنعی به نظر می‌رسد، بلکه باید بستری فراهم کنیم تا آن‌ها به علاقه خود وارد مشارکت شوند.
کارگردان نمایش "خانه‌ای روی آب" در انتها درباره ادامه اجرای نمایش خود در فرهنگسرای اندیشه اظهار کرد: خودم ظرفیت محدودی برای ادامه اجرا درنظر گرفته بودم و ادامه کار بستگی به علاقه مسئولان فرهنگسرای اندیشه دارد. اما قصد دارم کاری را در یکی از گالری‌های تهران اجرا کنم که مانند نمایش‌های قبل از دل کارگاه‌های آموزشی بیرون می‌آید.
