ممنوعیت حمایت از آثار محیطی عادلانه نیست

ایلنا: نمایش "پروانه‌ها غمگین..." چندی دیگر صدمین اجرای محیطی خود را جشن می‌گیرد، ابوالفضل حسین‌زاده که به عنوان تهیه‌کننده با سوگل قلاتیان کارگردان این اثر همکاری دارد معتقد است وجود قانون عدم حمایت از نمایش‌های محیطی باید برچیده شود و اگر مرکز خود را ناظر بر آثار هنری می‌داند باید حامی هم باشد.

به گزارش خبرنگار ایلنا، ابوالفضل حسین‌زاده ضمن ابراز گلایه از شرایط بد حاکم بر این روزهای تئاتر ایران، گفت: ساختار تئاتر را بسیار دوست دارم اما در تجربه‌ همکاری به گروه نمایشی "پروانه‌های غمگین " احساس می‌کنم فضای این روزهای تئاتر ایران از صمیمیت‌های گذشته و پاسداشت این هنر فاصله گرفته است. اما به عنوان فردی که سرمایه‌گذاری می‌کند خوشحالم که در تئاتر محیطی فعال هستم و با جوانان با استعداد کار می‌کنم.

وی به سیستم مدیریتی و نگاه از بالا به پایین مدیران در تئاتر اشاره کرد و ادامه داد: مشکلات گروه‌های نمایشی با دخالت‌های وقت و بی‌وقت و غیرکارشناسی نهادهای نظارتی بسیار آزار دهنده‌تر هم می‌شود. اما در هر صورت با صحبت‌های آقای آشنا موافق هستم که گفته است تکرار هر روزه کمبود‌های مالی در تئاتر موجب شده نگاه‌ها از بالا به پایین باشد و مهمترین عاملی که موجب شد سرمایه خود را وارد این حرفه کنم همین نکته بود.

حسین‌زاده با اشاره به سبقت گرفتن مباحث نظارتی بر حمایتی در مرکزهنرهای نمایشی اظهار کرد: اگر قرار باشد حمایتی وجود نداشته باشد لزوم تشکیل اداره کل هنرهای نمایشی با این حجم چیست؟ نظارت بر آثار هنرمندان که به این همه امکانات و بیت‌المال نیاز ندارد. می‌توان در یک دفتر کوچک هم متون را مطالعه و اعمال ممیزی کرد، اما مرکز باید در جهت حمایت بیشتر از آثار حرکت کند.

وی همچنین به حمایت‌های گسترده از آثار نمایشی سفارشی اشاره کرد و افزود: چرا باید برای افرادی که تماشاچی اتوبوسی به تئاتر می‌آورند حمایت‌های آن‌چنانی در نظر گرفته شود اما گروه‌هایی که با هزینه شخصی دست به تولید اثر می‌زنند از این حمایت‌ها محروم باشند؟ هنگامی که گروه جوانی با توان پایین مالی تصمیم به خلق نمایش می‌زند انتظار دارد از سوی مرکز مورد حمایت قرار بگیرد.

این تهیه‌کننده با بیان اینکه مرکز اگر خود را ناظر می‌داند باید حامی هم باشد، گفت: وقتی مرکز نگاه سفت و سخت نظارتی بر آثار دارد و به تئاتر از بالا به پایین نگاه می‌کند حداقل کاری که باید انجام دهد حمایت از گروه‌های جوان است. از طرفی چرا مرکز پای مجوزی که صادر می‌کند نمی‌ایستد؟ تا به امروز چند مرتبه مجوز اثری بابت فشار خارج از مرکز لغو شده و مسئولان هم به آن تن دادند؟ چرا باید چنین اتفاقی بیفتد و دفاعی صورت نگیرد؟

وی به دستمزد پایین بازیگران و عوامل نمایش "پروانه‌های غمگین..." اشاره کرد و اظهار داشت: تا چندی دیگر صدمین اجرای این نمایش محیطی را جشن خواهیم گرفت و تا امروز رکوردهای زیادی را در زمینه اجرای آثار محیطی شکسته‌ایم اما جالب است بدانید تبصره‌ای در قوانین مرکز وجود دارد که هرگونه حمایت مالی از نمایش‌های محیطی را ممنوع می‌کند درحالی که نمی‌دانم چرا باید چنین قانونی وجود داشته باشد.

حسین‌زاده در انتها تصریح کرد: تنها عاملی که موجب شد گروه از سال گذشته تا امروز کنار یکدیگر بمانند چیزی جز عشق نبوده و باعث تاسف است بگویم آنچه در قرارداد بچه‌ها به عنوان دستمزد نوشته شده مبلغ 6600 تومان برای هر روز است که کارگران روزمزد بیشتر از این مبلغ دریافت می‌کنند. ما تلاش داریم این سوال را مطرح کنیم چرا باید چنین اتفاقی بیفتد و قانون عدم حمایت از آثار محیطی وجود داشته باشد.