رویا نونهالی در جلسه نقد و بررسی نمایش «مثل آب برای شكلات»:
كارگردانی خوب كمك كرد تا نقش را ازآن خود كنم
یكی از ویژگیهای قابل توجه نمایش، موسیقی خاص آن است كه از تلفیق تمهای آوازی محلی و گیتار فلامینكو تشكیل شده و به نوعی در خدمت برجسته كردن نزدیكی دو فرهنگ آمریكای لاتین و جنوب ایران بوده است.
ایلنا: جلسه نقد، پرسش و پاسخ نمایش «مثل آب برای شكلات» با حضور ابراهیم پشت كوهی (كارگردان) و رویا نونهالی (بازیگر) برگزار شد. منتقد این جلسه علیرضا بهنام (شاعر، مترجم ومنتقد معاصر) با بررسی وجوه اقتباسی این نمایش از رمان پست مدرن لورا اسكوئیل، آن را اثری قابل قبول در اجرا ارزیابی كرد.
به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی، به گفته بهنام، نمایش «مثل آب برای شكلات»، یكی از رمانهای كلیدی جریان پست مدرن را به تصویر میكشد كه به دلیل تمهیدات مختلف نوشتاری از جمله روایت با استفاده از ارجاع به دستور غذا ساخته میشود، اهمیت پیدا كرده است.
او گفت: ابراهیم پشت كوهی در جریان تبدیل این رمان به نمایش موفق شده ایدههای نمایشی خوبی برای جایگزین كردن ارجاعهای رمان اصلی به متن خودش پیدا كند. از آن جمله میتوان به پخش كردن غذاهای پخته شده بین تماشاگران و برگزاری لاتاری مابین اجرا اشاره كرد.
بهنام افرود: با مطالعه دفترچه دراماتورژی كار كه در قالب برشوری دراختیار تماشاگران قرار میگیرد، مشخص میشود كه در ابتدا تمام بخشهای روایت اصلی رمان به شكل ایدههای نمایشی شكل گرفته و به متن تبدیل شدهاند اما در اجرا پارههایی از این روایت حذف یا كمرنگ شدهاند كه این موضوع موجب میشود گاهی ارتباط مخاطب با نمایش آسیب ببیند.
این منتقد با اشاره به این كه این نمایش از چند جهت واجد اهمیت است، گفت: این اجرا جزو معدود مواردی است كه نوشتن متنش در فرایند دراماتورژی و در جریان تمرین شكل گرفته اتفاقی كه زیاد در تئاتر معمول نیست درحالی كه در تئاتر جهان در دو دهه اخیر جریانی شكل گرفته است كه نقش نمایشنامه نویس را در شكل سنتی كمرنگتر شده و نقش دراماتورژ وكارگردان را در شكلگیری یك تئاتر بیشتر است.
به گفته بهنام، یكی از ویژگیهای قابل توجه نمایش، موسیقی خاص آن است كه از تلفیق تمهای آوازی محلی و گیتار فلامینكو تشكیل شده و به نوعی در خدمت برجسته كردن نزدیكی دو فرهنگ آمریكای لاتین و جنوب ایران بوده است.
اوادامه داد: این موسیقی یكی از ایدههای اصلی اجرای «مثل آب برای شكلات» را برجسته میكند كه بومی كردن یك حكایت برآمده از دل فرهنگی دیگر است.
همچنین دربخش دیگری از این جلسه به صورت پرسش و پاسخ با ابراهیم پشت كوهی، كارگردان و رویا نونهالی برگزار شد.
كه رویا نونهالی نیز در بخشی از صحبتهای خود گفت: من رمان «مثل آب برای شكلات» را سالها پیش خوانده بودم و به آن علاقه داشتم. وقتی آقای پشت كوهی به من پیشنهاد بازی در این نمایش را دادند، خیلی تعجب كردم كه چطور این كار میتواند نمایش شود اما متن را كه خواندم و بعدها در طول تمرین متوجه شدماین امگان پذیراست و آقای پشت كوهی به خوبی از عهده این كار بر آمده است.
این بازیگر همچنین با ارائه توضیحاتی درباره نقش خود، ماما النا، افزود: برای من این تجربه مهم بود كه نقشی را بازی میكردم كه پیش از من بازیگر دیگری آن را كار میكرد و هیچ اصراری نداشتم آثار حضور آن بازیگر را در فضای اجرا از بین ببرم اما در نهایت موفق شدم با كارگردانی خوب ابراهیم پشت كوهی بدون ازبین بردن ایدههای بازیگر قبلی نقش را مال خودم كنم.
ابراهیم پشت كوهی نیز درباره چگونگی روند نوشتن متن «مثل برای شكلات» در طول تمرین توضیح داد: من معتقدم متن نمایشنامه باید با حضور بازیگر شكل بگیرد و كامل شود و نقش باید مناسب بازیگر باشد. وقتی كاری با روح بازیگران آمیخته شود، زندهتر میشود.
او گفت: سعی من این بود كه بازیگران در صحنه ترسی نداشته باشند بنابراین با حضور خودشان دیالوگها را شب به شب در تمرین نوشتم به طوری كه بازیگران متوجه نشود خودشان گفتند یا واقعا نوشته شده است.
این كارگردان همچنین تصریح كرد: دراین نمایش ما نه به دنبال تئاتر رسمی بودیم و نه تئاتر تجربی كه مخاطب نتواند دریافت زیادی از آن داشته باشد.
پشت كوهی با بیان این كه تئاتر یك موجود زنده است و میتواند در هر اجرا اتفاق تازهای برایش بیفتد، گفت: تا روزی كه تئاتر اجرا شود ابایی ندارم كه هر روز یك چیز تازهای رخ دهد.
این جلسه نقد و بررسی با حضور عوامل نمایش و برخی از تماشاگران آن شنبه شب گذشته دركافه گالری «ماركوف» موزه زندان قصر برگزارشد.
نمایش «مثل آب برای شكلات» به كارگردانی ابراهیم پشت كوهی تا نیمه دوم مردادماه، هر روز به جز شنبهها ساعت 21 در تالار چهارسو به صحنه میرود.