هرسال با سیل نمایشنامه‌ها و ساختارهای متفاوت مواجه می‌شوم

ایلنا: نادر برهانی مرند، نویسنده و کارگردان تئاتر و داور بخش مسابقه نمایشنامه نویسی در جشنواره شانزدهم تئاتر دانشگاهی ایران گفت: علی رغم اینکه این جشنواره بازه زمانی نامناسبی دارد و من مجبور بودم حتی ایام عید را نیز درگیر مطالعه آثار جشنواره باشم، اما همچنان که بارها گفته ام به این دلیل که با سیل نمایشنامه ها، ساختارها و انسانهای متفاوت مواجه می شوم با شوق و ذوق فراوان داوری این بخش از جشنواره را پذیرفتم و در حال حاضر هفتمین دوره است که داوری این بخش را بر عهده دارم.
به گزارش ایلنا به نقل از ستاد خبری شانزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر دانشگاهی ایران، نادر برهانی مرند در ادامه با بیان اینکه این بخش از جشنواره رشد چشم گیری داشته است، گفت: در این فضای تئاتر محافظه کارانه، نگاه جسورانه و نو دانشجویان را دوست دارم و فوق العاده به این بخش امیدوارم، هرچند به نسبت دوره قبل، این دوره کیفیت آثار اندکی افت داشته است که ممکن است این بدلیل شرایط فرهنگی و اجتماعی جامعه باشد. اما در همین دوره نیز شاهد آثار درخور توجهی بودم که معتقدم اگر این نمایشنامه های بسیار زیبا بتوانند در فضای حرفه ای اجرا شوند دیگر کسی نمی تواند از نبود نمایشنامه خوب گله مند باشد.
این درام نویس در ادامه گفت: در بین جوانان دانشگاهی ما هستند کسانی که با نوع نگاه روشنفکرانه و حرفه ای که دارند می توانند در آینده بدنه تئاتر حرفه ای کشور را دگرگون کنند.
کارگردان نمایش «رومولوس کبیر» گفت:من دانشجوی دوره ورودی سال 67 دانشکده سینما و تئاتر هستم. در آن زمان ما با شرایط سختی روبرو بودیم و واقعاامکاناتمان در حد صفر بود، اما با تلاش زیاد و پیگیری های فرواوان شرایط مطلوب را بوجود می آوردیم،در آن سالها ما فقط به کلاسهای استاد رفیعی بسنده نمی کردیم و بعداز ظهر ها هم در تمرینات او حضور پیدا می کردیم تا از تجربیات او استفاده کنیم، تا جایی که گاه تا ساعت 2 نیمه شب در دانشکده مشغول تمرین بودیم و حراست دانشگاه مارا بزور از سالن تمرین بیرون می کرد. و هنرمندانی همچون، حسن معجونی، سیامک صفری، کوروش نریمانی، محسن قصابیان و... که در حال حاضر جزو افتخارات تئاتر ما هستند از دل همین شرایط بیرون آمدند.
این کارگردان تئاتر تصریح کرد: خوشبختانه دانشجویان امروز از شرایط بهتری برخوردارند، اما احساس می کنم آن شور و شوق دیگر وجود ندارد و شاید این بدلیل فضای عمومی تئاتر باشد. توصیه من به دانشجویان این است که اجازه ندهند شرایط امروز جامعه آنها را از آرمان هایشان باز دارد. نسل جوان تئاتر ما باید به کمک اساتید خوبی که دارند، با انرژی مثبت نهایت استفاده را از این دوران ببرند تا پایه های حرفه ای تئاتر خود را در دانشکده استوار کنند و همه آنچه لازمه حرفه ای شدن است را تمرین و تجربه کنند تا بعدها که وارد فضای حرفه ای تئاتر می شوند کمتر با مشکلات و موانع روبرو شوند.