نظر یك كارگردان تئاتر درباره انفعال تالار مولوی؛
باید منتظر انتخابات و تغییر مدیران بود
دادگر: دانشگاه تهران می‌تواند بگوید از این به بعد تئاتر برایش معنا ندارد و تالار مولوی هم دیگر به اجرای نمایش اختصاص داده نمی‌شود، به عنوان مثال قرار است فروشگاه خاروبار كارمندان دانشگاه تهران باشد.
ایلنا: دادگر اعتقاد دارد مدیران دانشگاه‌های كشور ارزش زیادی برای مسائل فرهنگی همچون آفرینش تئاتر قائل نیستند. به همین دلیل مراكز دانشگاهی از نظر فرهنگی در شرایط نا‌به‌سامانی به سر می‌برند و دیگر نمی‌توان انتظار داشت مدیری برای انفعال تالار مولوی دلسوزی كند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، آرش دادگر(کارگردان، دراماتورژ، بازیگر و مدرس تئاتر) در رابطه با سنگ‌اندازی‌های صورت گرفته پیش پای تالار مولوی و راه‌حل‌های موجود برای برطرف شدن توقف اجراهای تالار نمایشی قدیمی كشور، گفت: این مدیریت است كه واضح و شفاف نمی‌گوید چه می‌خواهد. می‌تواند بگوید از این به بعد تئاتر برایش معنا ندارد و تالار مولوی هم دیگر به اجرای نمایش اختصاص داده نمی‌شود، به عنوان مثال قرار است فروشگاه خاروبار كارمندان دانشگاه تهران باشد. به هر صورت ملك در اختیار دانشگاه تهران است، اما اگر تكلیف را روشن كند من به عنوان یك تئاتری شاید دیگر اعتراض هم نكنم. اما وقتی در دانشگاه ما دیگر فرهنگی باقی نمانده چگونه می‌توانیم انتظار داشته باشیم مدیر فرهنگی وجود داشته باشد كه برای چنین مسائلی دلسوزی كند؟
وی با بیان اینكه مسئله تالار مولوی از نظر او سه راه‌حل دارد، ادامه داد: نخست اینكه روسای دانشگاه تهران واضح و شفاف بگویند برنامه‌ای برای فراهم كردن امكان اجرای نمایش در دانشگاه‌ها و بخصوص تالار مولوی دارند یا خیر، همچنین مشخص كنند مولوی اگر برای آن‌ها محل اجرای تئاتر محسوب نمی‌شود؛ پس چیست؟
این هنرمند تصریح كرد: دوم اینكه اگر بودجه ندارند و در مورد تامین منابع مالی با مشكل مواجه شده‌اند، سالن مولوی را به مزایده بگذارند تا بخش خصوصی اداره این محل را برعهده بگیرد كه در این صورت اعتقاد دارم افراد بسیاری قدم پیش خواهند گذاشت. اما همه می‌دانیم كه دانشگاه تهران حتی اگر از نظر مالی دچار مشكلات حاد هم شود؛ به دلایلی كاملا مشخص چنین كاری نمی‌كند.
كارگردان نمایش «طوفان» ضمن بیان سومین راه‌حل خود برای برون رفت تالار مولوی از انفعالی كه امروز گریبانش را گرفته است، اظهار داشت: آخرین راهی كه با توجه به شرایط امروز به نظرم می‌رسد تغییر كلی مدیران فرهنگی كشور است كه باید منتظر برگزاری انتخابات ریاست جمهوری باشیم. می‌دانیم كه مدیریت‌ها در كشور ما تابع شرایط و موقعیت است پس چاره‌ای نداریم جز اینكه صبر كنیم رئیس‌جمهور بعد برسر كار بیاید تا ببینیم مدیران فرهنگی دولت بعد چگونه با انفعال تالار مولوی برخورد خواهند كرد كه اطمینان دارم شیوه آن‌ها متفاوت از مدیران فرهنگی فعلی خواهد بود.
سعید اسدی مدیر تالار مولوی بهمن ماه سال گذشته به دلیل تحمیل شرایط سخت مالی برای اداره این مجموعه از سمت خود استعفا داد كه مسئولان دانشگاه تهران پس گذشت مدتی با استعفای او مخالفت كردند. این درحالی است كه مسئولان دانشگاه تهران هیچ تمهیدی برای تامین مالی مجموعه و تسهیل اداره امور جاری آن درنظر نمی‌گیرند و به نوعی می‌توان گفت از این مسئولیت شانه خالی می‌كنند. مركزهنرهای نمایشی دیگر نهاد متولی امور تئاتر كشور نیز تا به امروز نسبت به مشكلات این تالار قدیمی بی‌توجهی كرده تا قلب تپنده تئاتر دانشگاهی همچنان بی‌متولی و منفعل بماند. تمام این عوامل موجب شد طی ماه‌های پایانی سال گذشته و ماه‌های ابتدایی سال جدید مولوی هیچ برنامه‌ای برای اجرای نمایش نداشته باشد و سالنی از كار افتاده محسوب شود. گویا در كوران مسابقات انتخاب ریاست جمهوری دوره یازدهم؛ مسئولان دانشگاه تهران از مسئولیت‌های خود غافل شده و بیشتر متوجه میتینگ‌های تلبیغاتی هستند تا توجه به نسل آینده و برنامه‌ریزی برای فعال شدن تنها سرای دانشجویان تئاتری كشور.
