نقد ایلنای کارگری:
این نقد را به بایگانی نسپارید!
حسین اکبری: «بایگانی یا آرشیو در واقع شناسنامه واقعی وهویت تاریخی یک رسانه است. در این مکان است که گروههای مختلفی از تولیدات رسانهای خاصیت تاریخی رسانا بودن خود را نمایش میدهد. به راستی چرا ایلنا فاقد هویت تاریخی است؟»
ایلنا، خبرگزاری کار ایران تنها رسانه مجازی است که در داخل ایران در حد وقواره یک رسانه حرفهای هر روز در حوزههای مختلف خبر، گزارش، مصاحبه و مطالب گوناگونی منتشر میکند. طی سالها مدیریت آن دچار تغییراتی گردیده و همراه با تغییر در مدیریت در مجموع تغییراتی در شیوه کارش اعمال شده است. تنها موضوعی که طی این تغییرات بلا تغییر مانده اینست تا کنون اثری ازتولیدات دوره حیاتش رابه جای و باقی نگذاشته است و اگر بیننده ویا خوانندهای بخواهد روند تحولات این رسانه را ارزیابی کند و یا انتظار داشته باشد از طریق این رسانه موضوعی را پی گیرد و مطالبی را در حوزه مشخصی رصد کند این امکان را در ایلنا نخواهد یافت در یک کلام ایلنا بایگانی (آرشیو) ندارد!
بایگانی یا آرشیو در واقع شناسنامه واقعی وهویت تاریخی یک رسانه است. در این مکان است که گروههای مختلفی از تولیدات رسانهای خاصیت تاریخی رسانا بودن خود را نمایش میدهد. به راستی چرا ایلنا فاقد هویت تاریخی است؟
ممکن است گفته شود که همان تغییرات مدیریتی عامل بیهویتی این رسانه است! شاید استدلال شود که ارباب قدرت مسلط بر رسانه در ایران جواز چنین هویت داری را به این رسانه نداده است! یا بنظر آید ضرورت چنین پوشهای در این رسانه حس نشده است!
چه این پاسخهای احتمالی و یا هر پاسخ دیگری از اهمیت توجه به این مهم نمیکاهد. رسانهای که بطور معمول وهمیشگی دو موضوع مهم «کار» و «چرخه اقتصادی ناشی از کار» را در دستور کار دارد چگونه میتواند روند تغییرات در این عرصه را نشان دهد در حالیکه اجازه ثبت موضوعات را از خودگرفته است؟
تنها اشکال در این نیست که این رسانه فاقد هویت تاریخی است بلکه روند منطقی تکامل پذیری رسانهای هم با نبود آرشیو قابل ارزیابی نیست و روشن نیست که این رسانه تاچه حد ومیزان در خدمت چه طبقه و گروه اجتماعی قرار داشته و دارد. معلوم نیست که تا چه حد موفق به اطلاع رسانی حرفهای و درعین حال بیطرفانه بوده و هست. در شرایطی که دادههای آماری منحصر به مراجعی است که مردم در صحت دادههای این مراجع دچار تردید هستند اگر محققی بخواهد از طریق این رسانه آمار و دادههایی را در مورد آنچه به کار در ایران مربوط میشود به دست آرد، بطور حتم و قطع از طریق مراجعه به ایلنا موفق نخواهد بود در واقع این رسانه اعتبار مرجعیت در حوزه تحقیق را تاکنون به دست نیاورده است.
اگر کارگری بخواهد از مراجعه به ایلنا صحبتهای نمایندگانی را که به نام او به مجلس راه یافته و یا درمسند نمایندگی کارگران درشورای عالی کار در سالهای متمادی حضور داشتهاند را بررسی کند و در یابد که این نمایندگان در مقام خودچگونه بودهاند، چه گفتهاند و چه کردهاند، چیزی را به دست نمیآورد.
اینها بخش از مسایلی است که با نبود بایگانی در ایلنا گفته شد. شاید بسیاری جهات و زوایای دیگری هم وجود داشته باشد که نادیده شدنشان با نبود بایگانی در ایلنا عجین است. بر گردانندگان و مدیران این رسانه است تا به این ضرورت پاسخ گویند!
حسین اکبری ۲۷/۱۲/۱۳۹۱