تعطیلات تابستانی کارگران با جیب خالی به معنای «خانه‌نشینی» است

یک فعال حقوق صنفی کارگران قرارداد موقت گفت: با توجه به وضعیت کارگران قرادادی در واحد‌های تولیدی، استفاده از تعطیلات تابستانی برای کارگران قراردادی نوعی خانه نشینی محسوب می‌شود.

مهدی نجف‌پور، عضو هیات مدیره اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی کشور با اشاره به افزایش دغدغه‌های کارگران قراردادی به با شروع تعطیلات تابستانی کارخانه‌ها، به ایلنا گفت: برخی واحد‌های تولیدی، خدماتی و حتی صنفی در حالی کارگران قرادادی را به تعطیلات تابستانی کار می‌فرستند که چندین ماه از پرداخت حقوق آنان خوداری کرده‌اند با این حال کارگری که پول ندارد چگونه می‌تواند از تعطیلات بهرمند شود.

او با بیان اینکه قرار داد‌های سفید امضاء، نبود امنیت شغلی، تاخیر در پرداخت حقوق و… اضطراب کارگران قرار دادی را افزایش داده است افزود: علاوه بر تعطیلات تابستانی، برخی از واحد‌های صنعتی بزرگ بعلت کاهش تولید‌ات خود اقدام به فرستادن کارگران به مرخصی‌های اجباری می‌کنند که در بعضی موارد تعدادی از این کارگران از سوی کارفرما برای ادامه همکاری پذیرفته نمی‌شوند.

به گفته این فعال صنفی، تعطیلات تابستانی کارخانه‌ها عرفی است که براساس آن هر سال کارگران در میانه تابستان به مدت یک تا دو هفته تعطیل می‌شوند اما برخی واحد‌های بحرانی و نیمه بحرانی به دلیل کمبود منابع مالی ماه ها از پرداخت حقوق به کارگران خود خوداری می کنند.

این فعال کارگری همچنین اظهار داشت: تعطیلات تابستانی کارگران از نوع مرخصی با پرداخت حقوق است که بطور معمول از محل مرخصی استحقاقی سالیانه آن‌ها محاسبه می‌شود اما مشاهده می‌شود برخی کارفرمایان در این زمینه نیز تخلف می‌کنند.

نجف‌پور در خاتمه با بیان اینکه تعطیلات تابستانی فرصت مناسبی برای کارگران دائم بخشهای تولیدی و خدماتی در جهت تجدید قواست، تصریح کرد: در سالیان قبل که تولید صنعتی هنوز مانند امروز بی‌رونق نشده‌ بود، کارفرمایان از اتمام هرچه زود‌تر تعطیلات تابستانی و بازگشت به کار کارگران استقبال می‌کردند اما با راکد شدن فضای تولید صنعتی در چند سال اخیر، کارفرمایان دیگر مانند گذشته از اتمام تعطیلات تابستانی استقبال نمی‌کنند.