بیانیه کانون کوشا به مناسبت روز جهانی لغو کار کودک
سازمان جهانی کار ILO اعلام کرده است ۲۱۵ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در کشورهای مختلف در دام کار گرفتار هستند / پژوهشهای اجتماعی نشان می دهد که عوامل بروز کار کودک مسائل اقتصادی شامل فقر، عدم توزیع عادلانه ثروت، بیکاری، فاصله طبقاتی، فقدان یا کمبود درآمد، ازدیاد جمعیت خانواده، مهاجرت و جنگ است.
در خلال مراسم بزرگداشت روز جهانی لغو کار کودک که روز گذشته توسط کانون فرهنگی «حمایتی کودکان کار کوشا» در تالار حرکت ایوان شمس برگزار شد، بیانیهای خوانده شد.
به گزارش ایلنا، متن کامل این بیانه به شرح ذیل است:
فعالان مبارزه با کار کودک سالهاست که در روز ۱۲ ژوئن روز جهانی علیه کار کودک تلاش میکنند تا توجه ملتها و دولتها را به اهمیت آسیبشناسی این پدیده نابهنجار جلب کنند. آنها معتقدند با همکاری گروههای کارگری، تلاشگران اجتماعی و مسئولان دولتی میتوان از رشد این پدیده جلوگیری کرد.
سازمان جهانی کار ILO اعلام کرده است ۲۱۵ میلیون کودک ۵ تا ۱۴ ساله در کشورهای مختلف در دام کار گرفتار هستند.
سازمان جهانی کار دارای ۸ مقاوله نامه بنیادین است که دو مورد از آنها به کار کودک میپردازد، مقاوله نامه شماره ۱۳۸ به تعیین سن حداقل کار کودک میپردازد که ایران هنوز به این الحاقیه نپیوسته و مقاوله نامه ۱۸۲ که محو بدترین اشکال کار کودک را دنبال میکند توسط ایران در سال ۸۰ پذیرفته شده است.
با وجود اینکه ایران به مقاوله نامه ۱۳۸ نپیوسته است اما مشخصا در ماده ۷۹ قانون کار اعلام کرده «اشتغال کودکان زیر ۱۵ سال ممنوع است».
به کارگیری کودکان در انواع قاچاق، سوءاستفادههای جنسی و در فعالیتهای سخت و زیانآور که به سلامت روان و جسم آنان آسیب جدی میزند، مورد توجه این مقاولهنامه است.
طبق آخرین اطلاعات مرکز آمار ایران، ۱ میلیون و ۷۰۰ هزار کودک در ایران بهصورت مستقیم درگیر کار هستند، بررسیها نشان میدهد هر کودک ماهیانه ۸۰ تا ۱۰۰ هزارتومان درآمد دارد.
پژوهشهای اجتماعی نشان می دهد که عوامل بروز کار کودک مسائل اقتصادی شامل فقر، عدم توزیع عادلانه ثروت، بیکاری، فاصله طبقاتی، فقدان یا کمبود درآمد، ازدیاد جمعیت خانواده، مهاجرت و جنگ است.
در دو دهه اخیر سازمانهای غیر دولتی و مردم با حمایتشان از این سازمانها، فعالانه نقش اساسی در کاهش کار کودک و آسیبهای ناشی از آن داشتهاند به طوریکه طبق اسناد ILO ۱۱ درصد از کار کودک در جهان کاسته شده است،
اما نقش سازمانهای دولتی در ایران بازخوردی نداشته، هربار هم بر سر متولی آن درگیری بوده و نهایتاً به تشکیل کمیتههایی بدون عمل و دستاورد بسنده شده است.
کانون کوشا بعد از سالها تلاش برای مبارزه با کار کودک، بر لزوم تشکیل «کمیتهای» متشکل از سازمانهای مردم نهاد، فعالان کارگری، مسئولان دولتی اعم از بهزیستی، وزارت آموزش و پرورش، شهرداری، وزارت کار و رفاه اجتماعی، پلیس و سایر نهادهای دست اندرکار کودک برای مبارزه با کار کودک و کاهش آسیبهای ناشی از آن تاکید دارد که این کمیته با نشستها و هماندیشیهای گوناگون بتواند با برنامه هایی برای پیشگیری و کاهش آسیبهای ناشی از کار برای کودکان و در نهایت لغو کار کودک، کودکی کودکانمان را به آنان بازگرداند.