همسویی احزاب کارگری فرانسه با «سودپرستی» دولت اولاند

یک کار‌شناس اقتصادی در تشریح علت مخالفت دولت فرانسه با توافق هسته‌ای ایران گفت: دلیل این مخالفت تلاش دولتمردان فرانسوی برای سهم خواهی از شرایط اقتصادی جدیدی است که با پایان مناقشه هسته‌ای ایجاد خواهد شد.

«فریبرز رئیس دانا» با اعلام این مطلب به ایلنا گفت: هرچند سندیکاهای کارگری فرانسوی در سطح جهان به اتخاذ مواضع مترقی معرف اند، اما در این کشور سالهاست که به واسطه حضور چهره‌هایی مانند فرانسوا اولاند، حزب سوسیالیت ناخواسته از سیاست‌های نظام بورژوازی پیروی می‌کند.

این پژوهشگر مسائل کارگری که معتقد است به دلیل حضور چنین افرادی در حال حاضر میان عملکرد کنونی نهادهای صنفی و سیاسی کارگری فرانسه با عملکرد فعلان سیاسی و صنفی کارگری دهه‌های ۵۰ و ۶۰ میلادی تفاوت فاحش به وجود آمده است، گفت: مدتهاست که از حزب سوسیالسیت فرانسه به غیر از نام جذاب و فریبنده چیز دیگری باقی نماینده است.

وی بابیان اینکه همین عنوان فریبنده باعثمی‌شود که حاکمیت بورژوازی فرانسوی در سطح داخلی و خارجی از اعتبار حزب سوسیالیست برای جلب آراء بدنه اتحادیه‌های کارگری استفاده کند، افزود: از آنجایی که احتمال دارد در جریان توافق هسته‌ای تحریم‌های نفتی ایران برطرف شود، دولت فرانسوا اولاند در جلسات مذاکره اخیر تلاش کرد تا از طریق اتخاد موضع مخالف؛ برای نظام حاکم در فرانسه سهم خواهی کند.

وی توضیح داد: با توافق جهانی بر سر پرونده هسته‌ای ایران بدون تردید کشورهایی مانند چین در مناسبات انحصاری اقتصادی خود با این کشور زیان خواهند کرد.

رئیس دانا ادامه داد: تعدیل تحریم‌های اقتصادی وضع شده منافع اقتصادی را برای سایر کشورهای از جمله آمریکا و کشورهای اروپایی به دنبال خواهد داشت و به همین دلیل از منطق بورژوازی طبیعی است که دولت فرانسوا اولاند بخواهند با اتخاذ مواضع مخالف برای خود سهم خواهی کنند.

این کار‌شناس اقتصادی با تاکید بر اینکه سهم خواهی بوژوامأبانه با ابزارهای سهم‌خواهی سندیکاهای کارگری مغایرت دارد، افزود: در این شیوه دولت‌ها به نام تامین برای طبقات محروم و کارگر و در عمل در راستای منافع نظام سرمایه داری سهم‌خواهی می‌کنند.

رئیس دانا بابیان اینکه از زمانی که احزاب سوسیالیست در کشورهایی مانند فرانسه، اسپانیا و پرتغال وارد بازی‌های سیاسی نظام‌های حاکمیتی شده‌اند، احزاب یاد شده نقش موثری در توزیع رفاه اجتماعی برعهده دارند، گفت: در نتیجه اتخاذ چنین سیاست‌هایی امروز طبقه کارگر به نوعی شریک سیاستگزاری بورژوازی شده است و به همین دلیل نمی‌توان انتظار داشت که بتوان از طریق نصیحت بدنه کارگری، چنین کشورهایی را از ادامه همراهی با سیاست فعلی منع و به اتخاذ موضعگیری مخالف تشویق کرد.

این پژوهشگر مسائل کارگری توضیح داد: هرچند برگزاری کنفرانس ژنو نتیجه تاثیر نقش آفرینی تشکل‌های سیاسی و صنفی اصلی است که به نفع مردم و به ویژه طبقه کارگر در راستای مبازه با جنگ طلبی و تعدیل تحریم‌های اقتصادی فعالیت دارند، اما در شرایطی که رهبران عالی سندیکاهای کارگری و مسئولان ارشد احزاب چپگرا برخلاف موازین شان با نظام سرمایه داری حاکم بر کشور خود همسو می‌شوند تنها راه امید برای تغییر دادن شرایط استفاده از ابزار تبلیغات برای آگاه کردن و سازماندهی بدنه کارگری است.

به گفته رئیس دانا در واقع منتقدان این وضعیت باید بتوانند با استفاده از ابزارهای یاد شده به کارگران کشورهایی نظیر فرانسه آموزش دهند که برخوداری از مزایای رفاه حق قانونی آن‌هاست اما نباید دولت‌ آن‌ها با ایجاد فشار بر طبقه کارگر سایر کشور‌ها این مزیت را برایشان قائل شوند.

وی افزود: چنانچه این آگاهی در میان طبقه کارگر ایجاد نشود، این نگرانی به وجود خواهد آمد که طبقه کارگر ایدئولوژی حاکمیت بورژوازی مبنی بر دیدگاه‌های سودپرستانه و مهین‌پرستی سرمایه داری را پذیرفته باشد.

رئیس دانا با یادآوری حمله نظامی کشور فرانسه به مالی و هچنین مواضع جهت دار دولت این کشور در رابطه با فلسطین گفت: مجموعه این برخورد‌ها نشان می‌دهد که دولت اولاند از مشی عدالت خواهانه احزاب کارگری فاصله گرفته و از سیاست‌های حاکمیت بورژوازی تبعیت می‌کند.

وی همچنین با انتقاد از موضع گیریهای دولت کنونی فرانسه در قبال مسئله فلسطین گفت: دولت اولاند هم اکنون درحالی به عنوان میانجی در مذاکرات فلسطینیان و اسرائیل حضور دارد، که موضع گیری‌های آن به شدت در جهت ارتش‌ نژاد پرست اسرائیل و در ضدیت با مردم تحت هجوم فلسطین است.

وی گفت: به نظر می‌رسد که در شرایط کنونی دولت چب گرای فرانسوا اولاند در فرانسه مانند حزب کارگر انگلستان به رهبری تونی بلر وظیفه‌ای جز نقش آفرینی در بازی‌های سیاسی ایالات متحده آمریکا ندارد.