وطنخواه مطرح کرد:
اعتراض به تلاش توهینآمیز دولت برای تغییر واژه کارگر
چکیده: «علاقهمندان به شیک شدن عنوان شغلی کارگر، میخواهد در سایه تعویض نام، زمینه حذف تدریجی حقوق کارگر را فراهم کنند. / دستاوردهایی که کارگران برای جامعه بشری کسب کردهاند آنان را لایق احترام به عنوان شغلیشان میکند. / نخستین بار در دوران پهلوی اول، دولت از ترس جنشهای کارگری درصدد برآمد تا علاوه بر سرکوب فعالیتهای صنفی کارگران، واژه کارگر را تغییر دهد.»
یک فعال کارگری در واکنش به اظهارات اخیر معاون کارآفرینی وزیر کار که خبر از جایگزینی عناوین «شیک» برای جذاب شدن مشاغل کارگری برای کارجویان خبر داده بود، گفت: عنوان «کارگر» دارای پیشینه درخشانی در جنبشهای اجتماعی است و نفس وجود این عنوان میتواند همچون گذشته زمینه وحدت و همراهی آنان برای پیشبرد جامعه را فراهم کند.
«عبدالله وطنخواه» در اعتراض به اظهارات اخیر مقامات دولتی در خصوص تعویض عنوان «کارگر»، گفت: علاقهمندان به شیک شدن عنوان شغلی «کارگر» میخواهد در سایه تعویض نام، زمینه حذف تدریجی حقوق کارگر را فراهم کنند.
اعتراض این فعال کارگری در واکنش به اظهارات امروز معاون کارآفرینی وزیر کار مطرح میشود که گفته است «به دلیل نارضایتی جویندگان کار از برخی عنوانهای شغلی، شیک سازی این عناوین از جمله عنوان کارگری ضروی است.»
به گفته این عضو مجمع نمایندگان کارگران استان تهران، تلاش برای شیک کردن عنوان کارگر در حالی از سوی معاون وزیر کار مطرح شده است که هم اکنون با اجرای نظام استاد - شاگردی تمامی حقوق قانونی کارآموزان سلب شده است.
وی یادآور شد: در طرح یا شیوه نامه «استاد - شاگردی نوین» نیز قانونگذار با تغییر دادن وازژه «کارآموز» به واژه «کارگر» برخلاف قانوانین کار و تامین اجتماعی تمامی حقوق نیروی کار را نادیده گرفته است و اختیار او را به کارفرما یا همان استاد واگذار کرده است.
عضو مجمع نمایندگان کارگران استان تهران با انتقاد از ناآگاهی مقامات دولتی از پیشینه اجتماعی و تاریخی عنوان شغلی کارگر، افزود: واژه «کارگر»، زادهی تحولات انقلاب صنعتی و جوامع مدرن است و دستاوردهایی که کارگران در اینسالها برای جامعه بشری کسب کردهاند آنان را لایق احترام به عنوان شغلیشان میکند.
وی گفت: صرف نظر از اینکه در سالهای پس از انقلاب واژه کارگر در گفتمان برخی مسئولان ارشد و عالیرتبه دارای جایگاه مقدس و ارزشی بوده است، اما با این حال در تاریخ معاصر ایران سوابق تلاش دولتهای برای تغییر عنوان کارگر مشهود است.
وطن خواه یادآور شد: نخستین بار در دوران پهلوی اول، دولت از ترس جنشهای کارگری درصدد برآمد تا علاوه بر سرکوب فعالیتهای صنفی کارگران، واژه کارگر را تغییر دهد. در آن دوران به دستور دولت در متن تمامی روزنامهها و نامههای رسمی، واژههای «فعله» و «عمله» جایگزین واژه کارگر شد.
او افزود: پس از پیروزی انقلاب نیز یکی از نخستین وزرای کار(احمد توکلی) تلاس کرد تا در اولین پیشنویس لایحه قانون کار، واژه کارگر را به واژه «اجیر» تبدیل کند.
وطن خواه با بیان اینکه هرواژه دارای بار معنایی و حقوقی مشخص است، گفت: اظهارات اخیر معاون وزیر کار در کنار اتفاقاتی که درسالهای گذشته برای تغییر واژه کارگر صورت گرفته است باعثایجاد نگرانی در میان کارگران شده است.
این فعال کارگری در ادامه با رد استدلال اخیر معاون وزیر کار مبنی بر اینکه یکی از دلایل «شیک سازی» واژه کارگر این است که در قانون تامین اجتماعی مانند قانون کار از واژه کارگر استفاده نشده است، گفت: علاوه بر کارگران، صاحبان مشاغل آزاد نیز میتوانند با پرداخت حق بیمه مشمول قانون تامین اجتماعی بشوند و در این قانون به درستی به جای واژه کارگر از «بیمه شده» استفاده شده است.
عضو مجمع نمایندگان کارگران استان تهران با سفسطه خواندن این اظهارات ادامه داد: طبق ماده ۸ قانون کار چناچنه فرد به درخواست فرد دیگر کاری را انجام بدهد کارگر تلقی خواهد شد. برهمین اساس از نظر قانون کار، تمامی افرادی که به درخواست کارفرما در سمتهای خلبان، دکتر، مهندس؛ رفتگر، راننده، نگهبان و… کار میکنند کارگر تلقی میشوند.
ا
به گفته وطنخواه اینکه در بازار کار ایران به دلایل مختلفی برهم خوردن عرضه و تقاضا، غیر مرتبط بودن تخصصها با نیازهای شغلی و یا تقدم رابطه بر ضابطه افراد در جایگاه واقعی خود قرار ندارند مشکل قانون و واژه کارگر نیست.
وی افزود: دولت باید به جای بازی کردن با واژگان تلاش کند تا مهندسان؛ پزشکان و خلبانان در حرفههای مرتبط و با درآمدی که متناسب جایگاه آنان است شاغل شوند.
وطن خواه همچنین در خصوص این بخش از استدلال معاون وزیر که ضرورت تغییر واژه کارگر را «برداشت عامه مردم از عنوان کارگر، کار کردن با بیل و کلنگ» دانسته بود، گفت: این مسئله مانند آن است که بگوییم همه مهندسان، پزشکان و یا مدیران انسانهای باشخصیتی هستند درحالی که همه ما میدانیم موقعیت تحصیلی و یا شغلی دلیلی برای تضمین موقعیت ممتاز اجتماعی و سلامت رفتاری نیست.
او در پایان تأکید کرد: نمیتوان مانع تصور مردم شد اما اگر در اینجا نقصی هم وجود داشته باشد آن نقص متوجه دولت خواهد چرا که با کم کاری در زمینه اطلاع رسانی و فرهنگ سازی در خصوص باورهای نادرست، اقدامی انجام نداده است.