وضعیت بیماران دیابتی در پی شیوع کرونا دشوارتر شده است

«اسدالله رجب» رئیس انجمن دیابت ایران در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اشاره به کمبود دارو برای بیماران دیابتی گفت: تقریبا از مهرماه  قبل از شروع کرونا، بیش از 300 سازمان‌ مردم نهاد به سازمان ملل نامه نوشتیم که دچار کمبود اقلام دارویی هستیم و این تحریم‌های ظالمانه برای ما مشکل ایجاد کرده و می‌کند، اما با ورود کرونا به کشور وضعیت ما دشوارتر شده است.

رجب همچنین در مورد وظیفه‌ پزشکان در این شرایط اضافه کرد: اصولا در یک سیستم بهداشتی با امکانات محدود بهتر است برای بیمار نسخه ای تجویز گردد که در دسترس بیمار باشد. در واقع تبحر پزشک نیز همین جاست که بتواند با توجه به امکانات موجود قندخون بیمارش را کنترل کند.

رئیس انجمن دیابت ایران با اشاره به کمبود انسولین خارجی آنالوگ گفت: بیمارانی که با انسولین تولید داخلی مشکلی ندارند می توانند از آن استفاده کنند. انسولین انسانی که در کشور تولید می‌شود، نوعی از انسولین است که در سراسر جهان برای کنترل افراد دیابتی مورد استفاده قرار می گیرد وطبق کارآزمایی های بالینی انجام شده، از نظر کیفیت کنترل قندخون با انسولین های آنالوگ تفاوت معنی داری ندارد.  به هرحال با توجه به تحریم های موجود، تهیه انسولین خارجی با مشکل مواجه است. خوشبختانه در کشور داروهای پایین آورنده‌ی قندخون تولید می‌ شود. ولی برای بیماران دیابتی که داروهای خارجی استفاده می‌کردند، بدون شک، با مشکل کمبود روبه رو هستیم.

وی افزود: اکثر افراد دیابتی با داروهای پایین آورنده‌ی قندخون و نیز انسولین انسانی که در کشور تولید می‌شود قند خونشان را کنترل می‌کنند. به این ترتیب می توانند از انسولین انسانی تولید داخل استفاده کنند. شایان ذکر است دراین تغییر نوع انسولین در آغاز، احتمال اختلال کنترل قندخون وجود دارد که با آموزش و همکاری با پزشک به خوبی قابل حل است.

اسدالله رجب در رابطه با بیمارانی که امکان کنترل قندخونشان با داروی تولید داخل وجود ندارد، گفت: تعداد این افراد بسیار کم است، بنابراین بهتر است این افراد مشمول استفاده از داروی خارجی شوند.

رجب درباره وضعیت انسولین تولید داخل گفت: تا جایی که به ما اطلاع داده شده، تولیدکنندگان داخلی دارو اظهار داشته اند که در زمینه تولید دارو در حال حاضر مشکلی وجود ندارد. این مطلب مورد تایید ما نیز هست. ما هم مایلیم تنوع دارو برای بیماران زیاد باشد و بیماری که از انسولین خارجی استفاده می‌کرده، الان هم طبق روال قبل استفاده کند، چون به آن شیوه عادت کرده است، اما در صورت فقدان داروی خارجی، چاره‌‌ دیگری نیست.

وی در مورد هزینه دارو برای بیماران دیابتی گفت: خوشبختانه بیماران دیابتی که تحت پوشش بیمه هستند تا 90 درصد هزینه را بیمه پرداخت می‌کنند و مشکلی ندارند. همه جای دنیا اخلاق پزشکی و انسانی حکم می کند دو موضوع هنگام مراجعه‌ی بیمار در نظر گرفته شود؛ یکی کیفیت و دیگری رعایت مسایل اقتصادی.اگر بتوانیم با هزینه‌ کمتر ولی با همان کیفیت داروی گران‌تر، قندخون یک فرد را کنترل کنیم، اخلاق به ما می‌گوید هزینه کم‌تر را انتخاب کنیم، علاوه بر این از کجا معلوم داروی گرانتر بهتر باشد؟ پس وقتی این انسولین در کشور ما با همان کیفیت خارج تولید می‌شود، خب دیگر چه فرقی دارد؟ در داخل کشور نیز همان را استفاده و به اقتصاد کشور کمک می‌کنیم.

رئیس انجمن دیابت ایران به تاثیر شیوع کرونا بر روند درمان بیماران دیابتی اشاره کرد و گفت: صد در صد شیوع کرونا بر روند درمان بیماران تاثیر خواهد داشت. پس از ورود کرونا همه‌ی بخش‌های درمانی به کرونا اختصاص یافت، اما بسیاری از پزشکان نه فقط در ایران بلکه در جهان به این نتیجه رسیدند که با بقیه بیماران مثلا بیماری که باید قلبش را عمل کند، هپاتیت دارد و یا دیابت دارد چه باید کرد؟ بنابراین حال که مشخص نیست چه زمانی از کرونا خلاص خواهیم شد پس لازم است سیستم بهداشتی و درمانی کشور به گونه ای عمل کند که سایر بیماران نیز به خدمات پزشکی دسترسی داشته باشند. وظیفه همه ما این است که پیشگیری را سرلوحه قرار دهیم و خود را ملزم به رعایت موارد بهداشتی کنند از جمله استفاده از ماسک، شستشوی مکرر دست‌ها و رعایت فاصله گذاری اجتماعی و تا حد ممکن اجتناب از دورهمی‌ها.

او افزود: سعی کردیم به کسانی که از کنترل مطلوب قند خون برخوردارند (هموگلوبین ای وان سی کمتر از 5/7 درصد) و با مشکلی نیز روبه رو نیستند بگوییم کم‌تر به مراکز درمان مراجعه کنند، اما سایرین لازم است زودتر هم مراجعه کنند. تاکنون موردی که دچار فوبیا نسبت به کرونا باشد (ترس شدید از شیوع کرونا) نداشتیم. از زمان شیوع کرونا نیز تقریبا کار ما شبانه روزی شده است، اما خوشبختانه کسانی که ما می‌شناسیم با مشکلی در روند درمان شان روبه رو نشدند.

رجب در پایان افزود: ما باید با توجه به امکاناتی که داریم برای آینده برنامه ریزی کنیم. برای یک بیمار دیابتی هم روال باید همین باشد.در واقع تبحر پزشک این است که برای کنترل قندخون بیمار با توجه به امکانات موجود دارو تجویز کند تا بیمار و اطرافیان او در روند تهیه دارو، استرس های گوناگون افزایش دهنده قندخون را تجربه نکنند.بنابراین، پزشکان هر زمان که نسخه می‌نویسند توجه داشته باشند در کجا زندگی می‌کنند و امکاناتشان چیست. اگر توانستیم با امکاناتی که در اختیار داریم قندخون دیابتی را کنترل کنیم، هنر است.