خبرگزاری کار ایران

رئیس سازمان انتقال خون کشور در گفت‌وگو با ایلنا:

پیشنهاد ما به‌کار گیری روش پلاسمادرمانی است/ FDA همین شیوه درمان را در پیش گرفته/ برای کاهش مرگ و میرها باید سریعا وارد عمل شویم

پیشنهاد ما به‌کار گیری روش پلاسمادرمانی است/ FDA همین شیوه درمان را در پیش گرفته/ برای کاهش مرگ و میرها باید سریعا وارد عمل شویم
کد خبر : ۸۹۱۹۰۸

پیمان عشقی در توضیحات تکمیلی درباره پلاسمادرمانی گفت: در شیوه پلاسمادرمانی ما نتایج خوبی دیده‌ایم و این نتایج روز به روز بهتر می‌شود. مشکل امروز دنیا و مملکت ما مرگ و میر است، باید سریعا وارد عمل بشویم و نمی‌توانیم با یکسری داروی معمولی تا دوسال کار تحقیقاتی بکنیم تا ببینیم چه می‌شود.

پیمان عشقی (رئیس سازمان انتقال خون کشور) در گفتِگو با خبرنگار ایلنا، در رابطه با دستاوردهای تحقیقات پلاسمادرمانی در درمان کرونا و مراحلی که این مطالعات سپری کرده است، گفت: پلاسمادرمانی برای مقابله با کرونا‌، طرح مشترک سازمان انتقال خون و بیمارستان بقیه‌الله بود. پس از آن دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی از طریق بیمارستان مسیح دانشوری به گروه ما پیوست.

وی افزود: پس از آن که بیمارستان شهید بهشتی قم هم به ما پیوست، باید گفت 3 دانشگاه به علاوه سازمان انتقال خون، یعنی چهار مرکز تحقیقاتی کشور در این مطالعات شرکت دارند. در ابتدا البته، این طرح در دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله با همکاری سازمان انتقال خون، کلید خورد.

عشقی گفت: در گزارش‌های اولیه ما شاهد نتایج خوبی در درمان 13 بیمار مبتلا به کووید 19 بودیم. از آنجا که ممکن است براساس نتایج مرحله‌ای؛ آمار ما در هر روز متفاوت باشد، تصمیم کمیته علمی بر این است که جامعه آماری و اطلاعات تکمیلی را پس از مرحله‌ نهایی به صورت مکتوب به رسانه‌ها گزارش کنیم.

رئیس  سازمان انتقال خون کشور با تاکید بر اینکه، طرح پلاسمادرمانی برای بیماری‌های عفونی عقبه‌ی علمی محکمی دارد، بیان کرد: اینطور نیست که محققان ما خوابگردی کنند و این آزمایشات را شروع کنند. پلاسمادرمانی برای بیماران عفونی از تحقیقات برای آنفولانزای اسپانیائی از سال 1920 میلادی شروع شد و تا هم‌اکنون هم ادامه داشته است. این آزمایشات برای بیماری‌های سارس و مرس از خانواده کرونا، H1N1 یا همان آنفولانزای خوکی معروف و همچنین برای ابولا که در آفریقا رخ داد، انجام شده است.

عشقی در تشریح بیشتر این موضوع گفت: وقتی بیماری‌های عفونی افراد را مبتلا می‌کند، سیستم ایمنی آنها واکنش نشان می‌دهد. افرادی که از پس بیماری برمی‌آیند و بهبو پیدا می‌کنند، یعنی سیستم ایمنی آنها دارای پادتن‌ها و پادزهرهای مکفی بوده است. پس از درمان با یک فاصله معقول و وابسته به نوع ویروس، این پادتن در حدی است که می‌توانیم پلاسمای آنها را استخراج کنیم و آن را به جریان خون فردی اضافه کنیم که در شرایط رو به ناپایداری پیش می‌رود. طبق نتایج تا الان، فاصله معقول برای کرونا ویروس دو هفته است.

وی افزود: این نتیجه‌گیری بر مبنای متون علمی و مستندات صورت گرفته است، آزمایشاتی که در چند ماه اخیر در چین برای کرونا انجام شده است، در گذشته هم برای بیماری‌هایی که ذکر شد، انجام شده بود. نتایج همه آن آزمایش‌ها تاثیربخشی خوبی را نشان دادند. به آن معنا که مدت بستری بیمارستانی کوتاه‌ می‌شده است و ورود به آی‌سی‌یو، مرگ و میر کاهش پیدا کرده است که همین امر هدف ما در درمان کرونا یا بیماری‌های عفونی شدید دیگر محسوب می‌شود، یعنی نجات جان بیمارانی که به ویروس مبتلا می‌شوند.

رئیس سازمان انتقال خون کشور بیان کرد: مسئله پیش‌روی ما این است که هر طرح تحقیقاتی ظرافت‌ها و پیچیدگی‌های خود را دارد. برای رفع این ظرافت‌ها که مستندات، تجزیه‌ و تحلیل و آنالیز برای اقدام درمانی را آماده می‌کنند، شاید دو یا سه ماه زمان لازم باشد اما از جهتی ضرب‌العجل برای نجات جان انسان‌ها مطرح است.

وی افزود: با نتایجی که از مشاهده تحقیقات تا الآن دیده‌ایم و با اتکا به عقبه علمی تحقیقات در زمینه پلاسمادرمانی، پیشنهاد می‌‌کنیم این طرح زودتر به‌کار گرفته شود. هم‌اکنون FDA سازمان غذا و داروی آمریکا چند روز پیش این درمان را به عنوان درمان آلترناتیو برای پروتکل درمانی خود تعریف کرد. آنجا هم هنوز مطالعات کامل نشده است اما پزشک می‌تواند با تشخیص خود و مجوز FDA درمان را انجام دهد.

عشقی گفت: هم‌اکنون ما هم به این مرحله رسیده‌ایم که می‌توانیم این پیشنهاد را به وزارت بهداشت بدهیم تا اگر پزشکان احساس ‌کنند بیمارشان نیاز به این درمان دارد، با مجوز و رعایت مکاتبات با دانشگاه‌ها و وزارت بهداشت، این اقدام درمانی را انجام دهند. ما نتایج خوبی دیده‌ایم و این نتایج روز به روز بهتر می‌شود. ممکن است البته در آخر طرح نتایج تفاوت کند، ولی الآن نتایج امیدوارکننده است. مشکل امروز دنیا و مملکت ما مرگ و میر است، ما باید سریعا وارد عمل بشویم. نمی‌توانیم با یکسری داروی معمولی تا دوسال کار تحقیقاتی بکنیم تا ببینیم چه می‌شود.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز