کسب جایزه اول پژوهشهای کاربردی توسط استاد دانشگاه تهران
عضو هیأت علمی گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در سی ودومین جشنواره بینالمللی خوارزمی، جایزه اول پژوهشهای کاربردی را کسب کرد.
به گزارش ایلنا به نقل از پردیس هنرهای زیبا دانشگاه تهران، عضو هیأت علمی گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبای دانشگاه تهران، در سی ودومین جشنواره بینالمللی خوارزمی، جایزه اول پژوهشهای کاربردی را کسب کرد.
در سی و دومین دوره جشنواره بینالملی خوارزمی پروژه «نوتار»، اثر پژوهشی داریوش طلایی، عضو هیأت علمی گروه موسیقی پردیس هنرهای زیبا، رتبه اول پژوهشهای کاربردی را از آن خود کرد.
در این پروژه ساز «نوتار» در محل غرفههای ارائه آثار برگزیده جشنواره رونمایی شد. «نوتار»، مهمترین ساز ملی ایرانی یعنی «تار» را با طراحی نو ارائه میکند که این پروژه با ارتقای قابلیتها و امتیازات کاربردی، ارگونومیک، زیستمحیطی، اقتصادی و با حفظ تمام اصالتها ساز «تار» را به سازی امروزی و جهانی تبدیل کرده است.
ساز «تار»، بهعنوان مهمترین ساز ملی ایرانی بهرغم تمامی ویژگیهای برجسته خود، حداقل از نظر ساختار برای مطرح شدن در سطح جهانی دارای موانعی چون گرانی، شکل غیر ارگونومیک و دشواری حمل و نقل به دلیل ابعاد نامتقارن است.
«نوتار» به گونهای طراحی شده است که بهعنوان یک وسیله موسیقی از جهات مختلفی، همچون سهولت حمل و نقل، سلامتی نوازنده و محیطزیست تبدیل به سازی بسیار کاربردیتر برای عرضه به صحنه جهانی شده است. «نوتار» در واقع همان تار سنتی ایرانی است که در کاسه آن تغییراتی شکلی و آگوستیکی انجام شده است که نه تنها از خصوصیات آگوستیکی آن نکاسته بلکه صدادهی آن سالمتر و هارمونیکهای آن مرتبتر شده است.
قسمت عمیق کاسه نیز در فرم سنتی «تار» در این طرح، از جنس پاپیهمشه ساخته شده که در مواقع لازم به سادگی به ساز متصل و برداشته میشود. کاربرد این بخش به هیچ عنوان تزئینی نیست، بلکه میتوان با کمک آن تبادل صدایی بین دو محفظه ایجاد کرد و تنظیمات مختلف و متنوع ارتعاشی و هارمونیکی صدا بهوجود آورد.
داریوش طلایی از جمله هنرمندان سرشناس حوزه موسیقی ایرانی است. آثار متعدد تألیفی وی در حوزه موسیقی بسیار مؤثر و شناخته شدهاند. از جمله کتاب «تحلیل ردیف: براساس نتنویسی ردیف میرزاعبدالله با نموداری تشریحی» وی نیز در سی و چهارمین دوره جایزه کتاب سال کشور موفق به کسب رتبه اول در گروه هنر شده است. از دیگر آثار تألیفی ایشان میتوان به «ردیف دوره عالی علی اکبر شهنازی»، «نگرشی نو به تئوری موسیقی ایران»، «ردیف میرزا عبدالله – نتنویسی آموزشی و تحلیلی» و «۲۳ قطعه از پیش درآمدها و رنگهای علیاکبر شهنازی» نام برد.
«ردیف میرزا عبدالله»، «تک نوازی سه تار»، «سایه روشن»، «چهارگاه»، «شب وصل»، «دود عود»، «ساز و آواز»، «کنسرتی دیگر»، «ردیفسازی و آوازی بههمراه رضوی سروستانی»، «جنگ و صلح تار»، «دلگشا» و «جلوه گل» را میتوان برخی از آثار موسیقایی این استاد دانشگاه تهران برشمرد.