گزارش ایلنا از معتادان متجاهر؛
خانواده‌ای برایم نمانده است/حاضر نیستم ترک کنم
معتاد متجاهری که به شیشه و هروئین اعتیاد دارد، می‌گوید: «خانواده‌ای برایم نمانده و حاضر نیستم؛ ترک کنم.»
به گزارش خبرنگار ایلنا، یکی از مهمترین معضلات اجتماعی اعتیاد است که نه تنها بنیان خانواده را برهم می‌زند، بلکه در برخی موارد معتادان از خانواده طرد و به خیابان و جامعه پناه می‌آورند و معضلات و مشکلات بیشتری را برای شهروندان ایجاد می‌کنند. اولین طرح جمع‌آوری معتادان متجاهر پس از انتصاب سردار حسین رحیمی در مناطق مختلف شهر تهران هفته گذشته انجام و ۶۰۰ متعاد متجاهر و ۱۵۰ خرده‌فروش دستگیر شدند و ما توانستیم با تعدادی از آنها به گفتگو بنشینیم.
یکی از این معتادان متجاهر که به شیشه و هروئین اعتیاد دارد و اطلاعی از خانواده‌اش ندارد،سوالات خبرنگار ایلنا را اینگونه پاسخ داد:
کجا دستگیر شدی؟
معتاد: داخل اتوبوس بی‌‌‌آرتی بودم.
چی مصرف می‌کنی؟
معتاد:هروئین و شیشه
کجا زندگی می‌کردی؟
معتاد: جا و مکان ندارم شب‌ها توی خیابان و برخی اوقات هم در گرم‌خانه می‌خوابیدم.
چند سالته؟
معتاد: 45سال
چند سال است که مصرف می‌کنی؟
معتاد: 27 سال است که مصرف می‌کنم.
خانواده‌ات کجا هستند؟
نمی‌دانم. خانواده‌ای برایم نمانده، همه مرده‌اند. من هم برای آنها مرده‌ام.
آیا کمپ برای ترک اعتیادت می‌روی؟
نه نمی‌خواهم ترک کنم.
هروئین برایم نوعی مسکن است
معتاد متجاهر دیگری که به هروئین اعتیاد دارد و می‌گوید؛ هروئین برایم نوعی مسکن است و نمی‌توانم آن را ترک کنم در پاسخ به سوالات ایلنا گفت:
کجا دستگیر شدی؟
معتاد: پارک بودم.
چی مصرف می‌کنی؟
معتاد: هروئین.
چند سال است که مصرف می‌کنی؟
معتاد: 37 سال است.
خانواده‌ات کجا هستند؟
از همسرم جدا شدم و فرزندانم با او زندگی می‌کنند، دو تا از فرزندانم هم ازدواج کرده‌اند.
فرزندانت چند ساله هستند و به دیدنت می‌آیند؟
معتاد: 38ساله، 35 ساله و 30 ساله. گهگاهی برای دیدنم می‌آمدند.
قصد داری ترک کنی؟
نه. هروئین برایم نوعی مسکن است، من اعتیاد ندارم بلکه برای دردهایم از هروئین استفاده می‌کنم و نمی‌توانم ترک کنم.
معتادان متجاهر از سوی خانواده طرد می‌شوند و ناگزیر به خیابان‌ها، اتوبان‌ها و پل‌های شهر پناه می‌برند و هر از چند گاهی نیز توسط پلیس جمع‌آوری و ساماندهی می‌شوند، اما از آنجا که پس از جمع‌آوری توسط پلیس دیگر دستگاه‌های متولی اقدامات مناسبی برای نگهداری آنها انجام نمی‌دهند، دوباره به خیابان باز می‌گردند و جامعه و شهروندان را با معضل روبرو می‌کنند.
