مداخله «آشنا» در اجرای طرح آشوراده/ نباید به اسم گردشگری، مناطق حفاظت‌شده را به بنگاه‌های اقتصادی تبدیل کرد
مسوول گروه زیست‌محیطی دیده‌بان میانکاله با اشاره به اینکه هنوز اقدام اجرایی برای توسعه طرح گردشگری در آشوراده صورت نگرفته‌است، گفت: راه نجات میانکاله توسعه پایدار از طریق اکوتوریسم و توانمندی جامعه محلی است.
حر منصوری عبدالملکی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در ارتباط با طرح گردشگری میانکاله گفت: بحث آشوراده از نیمه دوم سال ۹۳ برای چندمین بار مطرح و وارد فاز جدیدی شد، پیش از این نیز برای اولین بار در سال ۸۱ اقداماتی برای واگذاری‌های زمین‌های آشوراده انجام شده بود.
وی ادامه داد: در حال حاضر آخرین نفری که از دولت برای بازدید از آشوراده وارد این منطقه شد، «حسام الدین آشنا» مشاور رئیس جمهور بوده‌است که اواخر تابستان به آشوراده آمد و در جلسه‌ای با استانداری کمک کرد تا نگاه استانداری به نگاه سازمان حفاظت محیط زیست در اجرای طرح گردشگری آشوراده نزدیک‌تر شود.
این فعال محیط زیست با اشاره به اینکه طرح گردشگری آشوراده پیشنهاد سرمایه‌گذار این طرح بوده‌است، اظهار کرد: سرمایه‌گذار در ابتدا برنامه‌ای که برای آشوراده داشت؛ کاملا سخت‌افزاری بود و می‌توانست موجب از بین رفتن پناهگاه حیات وحش میانکاله شود، اما تلاش سازمان‌های غیردولتی و فعالان محیط زیست به جا بود و سبب شد؛ سازمان حفاظت محیط زیست آغاز به فعالیت کند و مقررات ویژه‌ای را برای این طرح ایجاد کند، در حال حاضر نیز هنوز هیچ اقدامی برای توسعه طرح گردشگری جزیره آشوراده صورت نگرفته است.
وی خاطرنشان کرد: مهم‌ترین مساله این است که سازوکار نظارتی درستی شکل بگیرد تا ضوابطی را که سازمان محیط زیست برای اجرای این طرح گردشگری تعیین کرده به درستی انجام شود.
مسئول گروه زیست محیطی دیده‌بان میانکاله توضیح داد: با شرایطی که اکنون به وجود آمده بهتر است به جای مخالفت صرف با فعالیت گردشگری در این منطقه، بحث نظارت را به صورت جدی پیگیری کنیم، چرا که با توجه به اتفاقاتی که اطراف میانکاله و آشوراده در حال رخ دادن است، مانند ایجاد پالایشگاه نفتی در ۳ کیلومتری میانکاله و ایجاد منطقه ویژه اقتصادی و فقر مردم در این منطقه محروم که سبب روی آوردن آن‌ها به شکار یا کشاورزی غیر متعارف شده؛ منفعل بودن می‌تواند سبب گسترش توسعه ناپایدار در این منطقه و از بین رفتن آشوراده شود.
منصوری عبدالملکی افزود: با گسترش طبیعت‌گردی می‌توانیم از گسترش توسعه ناپایدار جلوگیری کنیم، چرا که اگر طبیعت‌گردی برای مردم محلی منفعت به بار آورد؛ دیگر دولت نمی‌تواند در آن منطقه اسمی از گسترش صنعت آورد، اما در غیر این صورت هر لحظه می‌توان نگران رخداد اتفاق دیگری بود. البته نباید به اسم گردشگری، مناطق حفاظت شده را به بنگاه‌های اقتصادی تبدیل کرد.
وی تاکید کرد: نگاه سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان میراث فرهنگی و سرمایه‌گذار به گردشگری در آشوراده همواره نگاه سخت‌افزاری بوده است و در کشور ما همیشه بحث توسعه گردشگری منجر به ساخت هتل، ساخت رستوران و... میشود، اما هیچ‌گاه به این شکل نگاه نشده که بومیان منطقه را آماده میزبانی از گردشگران کنیم و به سمت اکوتوریسم حرکت کنیم، زیرا از این راه و با توانمندسازی جامعه بومی مردم به سمت حفاظت از طبیعت می‌روند، چرا که در این شرایط طبیعت به سرمایه اصلی آن‌ها که به واسطه وجود آن امرار معاش می‌کنند؛ تبدیل میشود.
این فعال محیط‌زیست توضیح داد: بیش از ۵۰ سال است که رویکرد حفاظت فیزیکی در مناطق حفاظت شده در دنیا منسوخ شده است، اما کم و بیش هنوز رویکرد ما مانند همان رویکرد قدیم و بیشتر شکاربانی است، در حالی که باید تلاش کنیم که رویکرد جدید در دنیا که آشتی دادن انسان با طبیعت و ایجاد منفعت برای جامعه محلی در جهت رسیدن به توسعه پایدار است، تلاش کنیم.
مسوول گروه دیده‌بان میانکاله افزود: اکوتوریسم خود یک ابزار حفاظتی است، اما باید مواظب بود که به اسم اکوتوریسم اتفاقات دیگری همچون واگذاری زمین‌ها یا توسعه سخت افزاری رخ ندهد، مردم به عنوان میزبان اکوتوریسم می‌توانند آموزش‌های لازم را ببینند و این اقدام با ایجاد اشتغال در بین آن‌ها منظور اصلی اکوتوریسم یعنی بهبود وضعیت اقتصادی مردم و حفظ طبیعت منطقه را فراهم می‌سازد.