تعداد «سدهای بی‌آب» افزایش یافته است
مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست نسبت به افزایش «سدهای بی‌آب» در کشور ابراز نگرانی کرد.
محمد درویش در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در ارتباط با سد داریان، گفت: این سد از جمله سدهایی است که با هدف آب‌های مرزی در غرب کشور در حال ساخت است و موقعیت و جانمایی آن به گونه‌ای است که سبب می‌شود؛ دو سوم روستای «هجیج» که یکی از روستاهای معروف و قطب گردشگری است، زیر آب برود، علاوه بر آن «کانی بل» یا چشمه خدایان که مورد احترام مردم محل و کل مردم اورامانت است نیز با ساخت این سد به زیر آب می‌رود به همین خاطر بسیاری از فعالان محلی با احداث این سد مخالف بودند.
وی با اشاره به اینکه دوستداران محیط زیست نیز به صورت اصولی با هرنوع فعالیت سازه‌ای در مدیریت آب مخالف هستند و نه تنها آن را راهکار نمی‌دانند، بلکه در طولانی مدت عاملی برای افزایش تخریب سرزمین می‌دانند، توضیح داد: پژوهشی که بر روی ۱۰۰۰ سد در نقاط مختلف دنیا توسط بیش از ۲۰۰۰ پژوهشگر مستقل انجام شده است، نشان می‌دهد؛ هیچکدام از این سد‌ها که در اقلیم‌های مختلف ساخته شده‌اند، سودشان بیش از ضررشان نبوده، بنابراین نباید این تجربه را ما در کشورمان تکرار کنیم.
درویش تصریح کرد: سد داریان با عجله آبگیری شد و تمهیدات لازم در مورد آن دیده نشد و ظاهرا به دلیل آنکه عنوان می‌شود؛ مشکلی در یکی از دریچه‌ها وجود دارد و یا احتمالا به دلیل نشست سازه اصلی سد بر اساس مشاهدات من، سد را به سرعت خالی کردند و ۳۲۰ میلیون متر مکعب آب که در سد جمع شده بود، تخلیه شد. جالب است بدانید که این مقدار آب حدود ۵. ۱ برابر ظرفیت سد کرج است.
مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط زیست عنوان کرد: اکنون سد خالی شده تا مشکل فنی آن برطرف شود، این رودخانه مسیرش به نحوی است که در انتها به هورالعظیم می‌رسد و از جمله شاخه‌های فرعی است که به دجله وارد می‌شود و در نهایت از طریق خاک عراق به هورالعظیم می‌رسد.
وی ادامه داد: چند روز پیش در استهبان بودم و آنجا سدی دیدم به نام «رودبال» که ۸ سال است؛ ساخته شده و یک قطره آب هم در پشت آن جمع نشده است، همچنین سد «کریت» در خراسان جنوبی، سد شهید مدنی در آذربایجان شرقی و سیوند در فارس نیز همین وضعیت را دارند، متاسفانه تعداد سدهای اینگونه زیاد است و آبی وجود ندارد که پشت آن‌ها جمع شود.