می توان ادغام آموزش پزشکی در درمان را با آسیب های کمتری اجرایی کرد

دکتر علی اکبر حق دوست رییس دانشگاه علوم پزشکی کرمان در گفت و گو با خبرنگار  سلامت ایلنا اظهار کرد: اینکه تصور شود با بزرگ شدن دانشگاه ها حتما کیفیت آموزش به صورت خطی رشد می کند به نظر می رسد تحلیل درستی نیست و  ارتباط خطی و فزاینده ای بین بزرگ تر،  قوی تر و قدیمی تر شدن دانشگاه ها و کیفیت دانشگاه ها  وجود ندارد.

وی ادامه داد: باید بپذیریم در جاهایی که به کارهای فوق تخصصی می پردازند و فلوشیپ ها و دستیاران فوق تخصصی تربیت می کنند به دلیل گرایش به کارهای عمیق تر و کارهای پیشرفته تر ممکن است در آموزش پزشک عمومی یا حتی در آموزش  پرستار ناموفق تر باشند.

حق دوست با انتقاد از نامتناسب بودن توزیع امکانات آموزشی در استان ها و دانشگاه های مختلف علوم پزشکی گفت: متاسفانه هیچ تحلیل عمیق و استاندارد قوی که بر مبنای آن  بتوانیم دفاع کنم از نحوه توزیع امکانات و تجهیزات آموزشی در کشور محاسبه نشده است که نشان دهد دانشگاه علوم پزشکی تهران با دانشگاه علوم پزشکی کرمان یا دانشگاه علوم پزشکی کوچکتر آیا هزنیه آموزش مساوی دراد یا خیر و راندمان آموزشی آن چگونه است و متناسب با آن بودجه پرداخت شود.

رییس دانشگاه علوم پزشکی کرمان با بیان اینکه تعدد زیاد دانشکده های علوم پزشکی به خصوص تولید دانشکده های جدید در حدود 5 سال گذشته واقعا مجال را برای فراهم کردن حدقل امکانات فراهم نکرده است و دانشکده های علوم پزشکی کوچکی داریم که اعضای هیات علمی رسمی و استخدامی آنها کمتر از انگشتان دو دست است و طبیعی است این دانشگاه هایی که به این شکل در مراحل بسیار ابتدایی هستند توان آموزش دادن در آنها کم است و با مشکلات عدیده ای رو به رو هستند.

وی تاکید کرد:  اگر واقعا برنامه ریزی نشود و این دانشکده ها به حداقل های استانداردهای آموزشی نرسند در بلند مدت آسیب های جدی به آموزش پزشکی در سطح کشور وارد می شود.

دکتر حق دوست با اشاره به مساله ادغام آموزش پزشکی در درمان گفت: ما نمی توانیم در بحث های کلیدی که در اسناد بالا دستی در موردش صحبت شده بحث کنیم و وارد حاشیه هایی بشویم ولی می توانیم در راستای اجرایی کردن این سیاست ها با کمترین آسیب برنامه ریزی کنیم.

وی در ادامه تصریح کرد: برای اینکه در این سیستم ادغام شده به نحوی عمل کنیم که کیفیت آموزش بالا برود راهکار زیادی می توان ارائه داد به عنوان مثال در یک بیمارستان نباید حتما تمام متخصصین جراحی،  هیات علمی باشند و می تواند متخصصین غیر هیات علمی جراح  هم در بیمارستان وجود داشته در حالیکه به تدریج اینها تحلیل رفتند و پست های درمانی یا حذف شدند و یا به هیات علمی تبدیل شدند بنابراین این قسمت قضیه جای مانور داره و می شود کار کرد به گونه ای که در بیمارستان های ادغام شده ما هم نظام ارائه خدمت و هم آموزش مطلوب تری داشته باشیم البته به شرط اینکه چارت تشکیلاتی عمیق تر را اعلام کنیم.