چشم‌ها در انتظار درنای امید
راز تک درنای سیبری که هر ساله به تنهایی در فصل مهاجرت به ایران می‌آید را هیچ کس نمی‌داند، اما همه هر سال چشم به راه او هستند تا علی‌رغم همه سختی‌ها و ناامنی‌ها باز هم میهمان ایران شود.
اسماعیل کهرم در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا؛ در ارتباط با درنای سیبری که چند سال است؛ یکی از آنها به تنهایی در فصل مهاجرت به شمال ایران می‌آید، گفت: این درنا پرنده سفید رنگی است که در فصل مهاجرت از سیبری به ایران می‌آید. درنای سیبری گونه‌ای است که ۱۶ میلیون سال سابقه حیات دارد و به شدت زیرک و با هوش است.
وی ادامه داد: این پرنده اولین بار توسط یک فرد روس در سال ۱۲۸۸ در ایران دیده شد و پس از آن ۶۵ سال این پرنده در ایران مشاهده نشد تا اینکه در ۱۳۵۳ در فریدون‌کنار توسط آقای آشتیانی؛ کار‌شناس محیط زیست ۱۲ درنا سیبری دوباره دیده شدند. این ۱۲ درنا مدت‌ها به ایران می‌آمدند و می‌رفتند تا اینکه به تدریج تعداد آنها کم شد و اکنون شاهدیم که تنها یک درنا از آنها باقی مانده است.
این متخصص محیط زیست افزود: درنا‌ها بیش از ۱۵ الی ۱۶ سال عمر نمی‌کنند، بنابراین به احتمال زیاد درناهایی که به ایران می‌آمدند، اکنون مرده‌اند و از آنجا که بچه‌هایشان را نیز به ایران نمی‌آوردند؛ درناهای نسل بعد این مسیر را بلد نیستند.
کهرم با بیان اینکه هیچ وقت جمعیت درناهایی که به ایران آمدند؛ زیاد نبوده، اظهار کرد: حدود ۲۵ سال پیش محققان در شمال شرق چین یک جمعیت ۴ هزار تایی از درنا‌ها را کشف کردند به همین علت نیز جمعیت درنای سیبری به هیچ عنوان در معرض خطر نیست، همچنین جمعیت محدودی ـ حدود ۲۰۰ درنا ـ نیز در فصل مهاجرت در شمال غرب هند دیده می‌شوند.
این استاد دانشگاه با اشاره به اینکه پرندگان به امنیت مقصد مهاجرت بیش از میزان غذای موجود در آنجا اهمیت می‌دهند، افزود: فریدون‌کنار که مقصد درنا‌ها بوده است، اکنون جای امنی برای پرندگان نیست و تورهای صید زیادی در آنجا برقرار شده است که امنیت این تک درنای سیبری را تهدیدی می‌کند و احتمالا به همین علت نیز تعداد بیشتری درنا به ایران نمی‌آیند، اما شاید در وصف این تک درنای سیبری که سال‌های سال است به تنهایی به ایران می‌آید؛ بتوانیم این شعر را بگوییم که «جا برای من گنجشک زیاد است ولی/ به درختان خیابان تو عادت دارم.»