محیط زیست حوزه همکاری و منفعت جمعی است/ به قیمت ناامن کردن دیگران نمی‌توانیم برای خود امنیت ایجاد کنیم
وزیر امور خارجه کشورمان اظهار کرد: مسائلی مانند محیط زیست سالم و صلح حوزه رقابت کشورها نیست بلکه حوزه همکاری و منفعت جمعی است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدجواد ظریف در همایش روز جهانی مقابله با آثار جنگ در محیط زیست ضمن تشکر از کارکنان حفاظت محیط زیست و با بیان اینکه معصومه ابتکار همواره افتخاری برای دیپلماسی کشور بوده و هست؛ گفت: موضوعی که امروز این جمع را برای همفکری و تبادل نظر جمع کرده از دو منظر آثار جنگ بر محیط زیست و ارتباط صلح و محیط زیست قابل بررسی است.
وی ادامه داد: تاثیر مخرب جنگ بر محیط زیست موضوعی است که هم منطقه و هم جامعه بین‌الملل با آن روبرو بوده و نگرانی بین‌المللی از عدم رعایت قوانین محیط زیستی در جنگ را ایجاد می‌کند.
وزیر امور خارجه کشور اظهار کرد: منطقه ما در 20 و یا حتی 30 سال گذشته شاهد جنگ‌هایی بوده است که آثار آن بر محیط زیست غیرقابل تردید است که از جمله آنها می‌توانیم حملات صدام به نفتکش‌های کویت و اقدامات انجام شده در جنگ دوم خلیج فارس را نام ببریم که براساس آن در سال 2001 کویت در سازمان ملل متحد پیشنهاد روز مقابله با آثار جنگ بر محیط زیست را مطرح کرد و ما نیز این روز را گرامی می‌داریم و در مورد آن همفکری و برنامه‌ریزی می‌کنیم.
وی با بیان اینکه در تعالیم اسلامی در مورد جنگ؛ یکی از موضوعات مطرح شده در حوزه حقوق جنگ آثار آن بر محیط زیست و ممنوعیت استفاده از ابزاری است که محیط زیست را تخریب می‌کند، اظهار کرد: منبعی که علما برای حرمت سلاح‌های کشتار جنگی، شیمیایی و هسته‌ای و... مطرح می‌کنند احادیث پیامبر اسلام در مورد ممنوعیت مسموم کردن آب، از بین بردن محیط زیست و ممنوعیت قطع درختان در جنگ است که برای ما مسلمانان بسیار افتخارآمیز است که این مسئله 1400 سال پیش در احکام، تعالیم، دستورات و سیره پیامبر اسلام خود را نمایان کرده است.
ظریف توضیح داد: دانستن این مسئله بسیار مهم است زیرا امروز به نام افراطی‌گری و به نام اسلام جنایت‌هایی آفریده می‌شود و جامعه بین‌المللی باید توجه کند که اسلام به چه میزان به حوزه حفظ محیط زیست انسانی و حتی حفظ حیوانات توجه داشته است و چنین اسلامی نمی‌تواند اجازه دهد یک انسان گردن زده شود یا زنده زنده سوزانده شود.
وی با اشاره به ضرورت برنامه‌ریزی در مورد یک پارادایم برای صلح و محیط زیست گفت: ما امروز در دنیایی زندگی می‌کنیم که از محیط زیست تا امنیت به عنوان کالایی عمومی مطرح می‌شود و هیچ‌یک را به قیمت منع شدن بهره‌برداری دیگران نمی‌توان به دست آورد.
وزیر خارجه کشورمان اظهار کرد: یعنی نمی‌توان محیط زیست را به قیمت از دست رفتن محیط زیست دیگران حفظ کرد. اگر کسی می‌گوید من می‌خواهم لایه اوزون را در کشورم حفظ کنم اما حفظ لایه اوزون در کشور شیلی برای او مهم نیست سبب می‌شود که همه به حرف او و به بی‌سوادی او به تمسخر بنگرند زیرا در دنیای جهانی شده آثار بی‌مبالاتی در حفظ محیط زیست آثاری جهانی خواهد بود و باید برای به وجود آمدن چنین پارادایمی یا به فرموده مقام معظم رهبری چنین منظومه فکری تلاش کنیم زیرا آن وقت می‌توانیم بپذیریم که به قیمت ناامن کردن دیگران نمی‌توانیم برای خود امنیت ایجاد کنیم.
ظریف گفت: محیط زیست نیز مانند حوزه امنیت است که خطرات و نگرانی‌ها مشترک است و اگر باور کنیم که نمی‌توانیم محیط زیست خودمان را به قیمت تخریب محیط زیست دیگران ایجاد کنیم؛ باید بپذیریم با سرمایه‌گذاری روی گروه‌های تروریستی، افراط و سلاح‌های مخرب و با سرمایه‌گذاری و حمایت از رژیم صهیونیستی که اصل وجودش بر غارت و تجاوز است نمی‌توانیم برای خود امنیت درست کنیم.
وی ادامه داد: اگر این واقعیت را کشورهای بزرگ دنیا بپذیرند و ایالات متحده بپذیرد که نمی‌تواند امنیت خود را با حمایت از رژیم صهیونیستی جلب کند و دوستان ما در منطقه بپذیرند که داعش قبل از آنکه خطری برای سوریه، عراق و لبنان باشد خطری برای خود آنها و برای همه ماست و دولت‌ها بپذیرند که با حمایت از گروه‌های تروریستی نمی‌توانند منافعی هرچند کوتاه برای خودشان کسب کنند؛ آن وقت می‌توانیم بپذیریم که وارد یک پارادایم جدید در روابط بین‌الملل شده‌ایم. پارادایمی که صلح، محیط زیست، پیشرفت، توسعه و بهبود روابط انسانی و معیشت تنها در صورتی برای هرکس میسر است که برای همگان میسر باشد.
ظریف اظهار کرد: تنها زمانی برای کشور صلح و پیشرفت و محیط زیست سالم وجود خواهد داشت که آن را برای همگان بخواهیم. اینها حوزه رقابت نیست بلکه حوزه همکاری و منفعت جمعی است و اگر ما شعار جهانی شدن و جهانی‌سازی را می دهیم باید این واقعیت را در مورد آن بدانیم که محیط زیست، بهداشت، امنیت و رفاه کالاهایی عمومی است که به دست آوردن آن با هزینه محروم کردن دیگران به دست نمی‌آید و اگر ما این مسائل را بپذیریم آن وقت می‌توانیم به جهانی با ثبات‌تر فکر کنیم.