سد شفارود فجایع زیست‌محیطی به‌بار می‌آورد/ دولت به نظر کارشناسان بها نمی‌دهد
مشاور سازمان حفاظت محیط زیست ضمن ابراز تاسف از صدور مجوز برای ساخت سد شفارود گفت: این سد مساحت قابل توجهی از جنگل‌های هیرکانی را از بین می‌برد.
اسماعیل کهرم در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا؛ در ارتباط با صدور مجوز برای احداث سد شفارود در گیلان گفت: من متاسفم که این سد مجوز گرفته و جالب توجه است که دولت برخلاف نظر کارشناسانش عمل می‌کند که البته این مساله برای اولین بار رخ نداده و در گذشته هم نمونه آن را در مورد آشوراده دیده‌ایم.
وی ادامه داد: جالب است که دولت هزینه می‌کند تا عده‌ای تحصیل کنند و کار‌شناس شوند تا بتوانند در مورد مسائل مختلف نظر کار‌شناسی به دولت بدهند، اما در نهایت به نظر آن‌ها عمل نمی‌شود.
مشاور رئیس سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: سدسازی در قلب جنگل‌های هیرکانی شوخی نیست و علاوه بر سازمان حفاظت محیط زیست، سازمان جنگل‌ها و مراتع نیز با انجام آن مخالف بود، زیرا سدسازی همواره باعث از بین رفتن تعداد زیادی درخت می‌شود. برای نمونه برای ساخت سد کرخه در هر دره ۱۱ هزار اصله درخت از بین رفت و زمانی که ما عنوان کردیم که این درختان را از بین نبرید و آن‌ها را انتقال دهید، به ما گفتند؛ هزینه این کار برای هر درخت ۴ میلیون تومان است و این امر امکان‌پذیر نیست.
کهرم با بیان اینکه وزیر نیرو در زمان انتصابش، گفته بود؛ زمان سدسازی در ایران سپری شده است، گفت: با تمام این حرف‌ها سد شفارود مجوز ساخت گرفته است. دریاچه پشت این سد سبب از بین رفتن درختان هیرکانی می‌شود، علاوه بر آن حتما باید جاده و مسیر دسترسی به سد را هم احداث کنند که خود ماجرای دیگری است. این جنگل متعلق به دوران سوم زمین‌شناسی است. این درختان را هیچ کس نکاشته، بلکه طبیعت آن‌ها را در دل خودش پرورانده است و ما اکنون تیشه به ریشه آن می‌زنیم.
وی با اشاره به اینکه سد سازی یکی از مهم‌ترین عوامل ایجاد ریزگرد، از بین رفتن جنگل‌ها و تبخیر آب است، توضیح داد: تا زمانی که رودخانه جاری است، آب آن بسیار کم تبخیر می‌شود، اما وقتی ساکن و راکد شد؛ سرعت تبخیر آب افزایش می‌یابد. سدسازی سبب باتلاقی‌شدن و خشک‌شدن دریاچه‌ها می‌شود، همانطور که دیدیم در دریاچه ارومیه این اتفاق رخ داد. باتلاقی‌شدن تالاب‌ها نیز سبب شیوع بیماری‌هایی همچون مالاریا می‌شود، علاوه بر این‌ها سد‌ها سبب جلوگیری از ورود آب به سفره آبهای زیرزمینی می‌شوند و به غیر از درختان، باقی موجوداتی که در جنگل هستند را یا در زیر آب مدفون می‌کنند و یا از آن منطقه فراری می‌دهند.
کهرم ادامه داد: آیا این همه سدی که در کشور ساخته شده، توانسته مشکل کم آبی کشور ما را حل کند؟ یا آنکه موجب بی‌آبی مملکت شده است؟ سد سیوند، تالاب کمجان را از بین برد و طشک، نیریز و بختگان را با وسعت ۴۰۰ هزار هکتار خشک کرد.
وی با اشاره به اینکه دولت یازدهم همواره خود را دولت محیط زیست می‌داند، افزود: به عمل کار برآید، به سخنرانی نیست. در حال حاضر در دنیا و نه تنها در ایران محیط زیست به قطاری تبدیل شده‌است که سیاستمداران را به موفقیت می‌رساند و همه با دادن شعارهای زیست محیطی و تبلیغات محیط زیستی می‌خواهند رای بیاورند، اما در صورتی دولت می‌تواند؛ ادعا کند که دولت محیط زیست است که عملکردش با آن متناسب باشد، این درحالی است که شاهدیم دو سازمان محیط زیستی کشور یعنی سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگل‌ها و مراتع و آبخیزداری فقیر‌ترین دستگاه‌های دولت هستند.
این کار‌شناس محیط زیست اظهار کرد: هر ۱۷ هزار هکتار از جنگل‌های ما دست تنها یک جنگل‌بان است و سازمان جنگل‌ها توان ندارد که تعداد جنگل‌بانان را افزایش دهد. سازمان حفاظت محیط زیست نیز باید ۱۰ هزار نفر محیط‌بان داشته باشد، اما تنها ۲۷۰۰ محیط‌بان دارد و مجوز استخدام محیط‌بان بیشتر داده نمی‌شود. البته بودجه سازمان حفاظت محیط زیست امسال ۲ برابر شده است، اما با توجه به تورمی که در کشور وجود دارد و مشکلات محیط زیستی، باز هم مقدار چشمگیری نیست.
وی با اشاره به تلاش سازمان‌های مردم نهاد، دانشگاه‌ها و تومارهای مختلفی که مردم برای جلوگیری از انجام پروژه‌های مغایر با اصول زیست محیطی در موارد مختلف جمع‌آوری کرده‌اند، گفت: من به سیاستمداران توصیه می‌کنم که در مورد مسائل زیست محیطی در برابر مردم نباشند، بلکه پشت سر آن‌ها حرکت کنند و مطمئن باشند که از این کار ضرر نخواهند کرد.