رفتارهای نابهنجار برخی رانندگان نشانه عدم رشد اجتماعی است

به گزارش ایلنا از پایگاه خبری پلیس، سرهنگ مراد مرادی معاون آموزش و  فرهنگ ترافیک پلیس راهور تهران بزرگ در یادداشتی با عنوان " تاثیر شخصیت فردی در رانندگی"، اظهارداشت: بر خلاف تصور برخی افراد، بدون شک شیوه­ رانندگی با یک خودرو بیش از ظاهر آن می ­تواند سطح فرهنگ و رشد اجتماعی شخص راننده را نمایان سازد زیرا چگونگی رانندگی با خودرو به خوبی نشان­دهنده وجوه مختلف شخصیتی و رشد اجتماعی فرد می­ باشد، در جوامع امروزی نحوه­ رانندگی، شاخص و میزان پایبندی اشخاص آن جامعه به اخلاق اجتماعی است.

آستانه تحمل فردی در برابر محرک های ترافیکی، میزان پاکیزگی خودرو، سلامت فنی خودرو، ایجاد فضای آرام برای سرنشینان خودرو در داخل و ایجاد فضای سالم و بیخطر برای سایر رانندگان، همگی نمونه­ هایی از رفتارهای اجتماعی رانندگان است که معمولا به صورت ناخودآگاه از آنها بروز می­ کند و شخصیت واقعی آنها را منعکس می­ نماید.

بررسی­ ها نشان می­ دهد نوع رفتار عامل انسانی در 75 درصد تصادفات نقش اصلی و تعیین­ کننده را داشته است همچنین در این زمینه بر اساس تحقیقات به عمل آمده، رفتارهای ضد اجتماعی، موجب رانندگی خشن می­ شود و رانندگی خشن نیز به نوبه­ی خود ارتباط مستقیمی با تصادفات دارد.

رفتارهای ناهنجاری که برخی از افراد به هنگام رانندگی برای جلب توجه دیگران از خود بروز می­ هند، نشان از کمبود در روند رشد شخصیت فردی و اجتماعی این افراد است؛ رفتارهایی مانند حرکات نمایشی، لایی ­کشی، سرعت و سبقت های غیرمجاز و هراس­ انگیز همه و همه نشانه­ ضعف فرهنگی و عدم رشد اجتماعی است.

از منظر روانشناسی رانندگی، رفتارهایی مانند استفاده از سیستم های صوتی پرقدرت و بوق‌هایی که صداهای گوشخراش و ناهنجار تولید می­ کنند یا استفاده از چراغهایی که نورهای غیر استاندارد و غیر مجاز از آنها ساطع می­ شود و باعث آلودگی های سمعی و بصری می­ گردد و دیگر موارد از این قبیل، رفتارهایی ضد اجتماعی و ناهنجار هستند که در نوع خود تخلف از مقررات و قواعد عرفی تلقی می­گردند. متأسفانه این افراد هماهنگ با درون نابسامان خود، از هنجارها و مقررات رانندگی نیز تبعیت نکرده و مخالفت با آنها را برای خود ارزش تلقی  می­ کنند زیرا از دیدگاه این افراد، خودنمایی هنر است غافل از اینکه شکستن ارزشهای اجتماعی که قوانین و مقررات رانندگی از آن جمله­ اند، نه تنها هنر نیست بلکه عین بی­ هنری است.

به طور کلی رانندگی صحیح را می­ توان در دو جمله خلاصه کرد: اول رعایت قوانین و مقررات و دوم احترام به حقوق دیگران و حفظ حریم آنها.

بر این اساس باید این باور را در اذهان نهادینه کرد که با عدم رعایت قوانین و مقررات راهنمایی و رانندگی نمی توان توانمندیها و استعدادهای نهفته خود را به رخ جامعه کشید زیرا اجتماع نه تنها چنین چیزهایی را از افراد قبول نمی­ کند بلکه با مکانیسم هایی که دارد با آنها برخورد لازم را انجام می­ دهد تا از این طریق از ترویج و توسعه­ فرهنگ غلط رانندگی در میان مردم جلوگیری نماید.

در پایان پیشنهاد می شود: با توجه به شیوع رفتارهای حادثه ساز رانندگی و رانندگی های پرمخاطره و همچنین ازدیاد تصادفات در بین رانندگان می­توان در راستای شناسایی رانندگان پرخطر و ارائه­ی مشاوره و راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنها از طریق مشاورین روانشناسی گام برداشت و بایستی سازمانها و نهادهای مسئول نیز اهمیت ویژه­ا ی  به این مسئله قائل شوند.

همچنین تشویق رانندگان هیجان جو برای حضور در فضاهای کنترل شده مانند مسابقات اتومبیل­رانی، موتورسواری و ... می­ تواند سبب ارضای نیازهای هیجان­جویی و تجربه جویی آنان گردد زیرا با افزایش این فضاها می­توان رفتارهای رانندگی پرخطر را کاهش داد و نهایتا التهاب و هیجانات رانندگی آنها را در بزرگراههای شهری و آزادراههای خارج از شهر کنترل کرد.