محرومیت مردم از خدمات فیزیوتراپی به دلیل نگرش غلط سیاستگذاران سلامت

به گزارش ایلنا، محمد رسولی رئیس  انجمن فیزیوتراپی شعبه تهران  با پرداختن به برخی از مشکلات فیزیوتراپیست‌های کشور اظهار کرد: این سوال مطرح است که چرا باید کسانی غیر از تحصیل‌کردگان رشته فیزیوتراپی، باید مسئولان خدمات فیزیوتراپی شوند.

وی ادامه داد: متأسفانه حتی بخشنامه‌ای به تازگی صادر شده است که پزشکان دیگر می‌توانند در مطب‌های خدمات فیزیوتراپی ارائه دهند که این صحیح نیست.

رسولی با انتقاد نسبت به اینکه جو وزارت بهدشت از بالاترین مقام تا حتی مسئولان امور خوابگاهی پزشک‌سالار هستند، عنوان کرد: وقتی همه این مسئولان پزشک باشند دیگر توقعی نیست که به رشته‌هایی مانند فیزیوتراپی توجه شود زیرا هر مسئولی براساس رشته پزشکی خود از جمله وزیر بهداشت که چشم پزشک است به رشته‌های خودشان توجه می‌کنند و برایشان اولویت است.

وی در ادامه به دیدگاه برخی مسئولان پزشک درباره جلوگیری از تحصیلات تکمیلی فیزیوتراپیست‌ها اشاره کرد و افزود: برخی از این مسئولان تصور می‌کنند با گرفتن مدرک دکترای حرفه‌ای توسط فیزیوتراپیست‌ها مسیر مراجعه بیماران به آنها کم شود.

رئیس انجمن فیزیوتراپی شعبه تهران  عنوان کرد: امروز ما شاهد آن هستیم که متخصصان طب فیزیکی از مسئولیت‌ فنی که به آنها در حوزه خدمت فیزیوتراپی داده است، سود می‌برند و با حضور و نفوذی که دارند به خاطر مسائل اقتصادی جلوی ارتقای فیزیوتراپیست‌ها را می‌گیرند.

رسولی با ابراز تعجب نسبت به حضور هر وزیر بهداشتی در این وزارتخانه و مخالفت برای ادامه تحصیلات تکمیلی فیزیوتراپیست‌ها گفت: وزیر بهداشت کنونی نیز در یکی از جلسات به صراحت عنوان کرد اگر رشته فیزیوتراپی دارای مقطع دکترای حرفه‌ای شود دیگر رشته‌ها نیز این مطالبه را می‌کنند و این همان نگرش غلط سیاستگذاران سلامت است که اجازه نداده است مردم از خدمات مناسب فیزیوتراپی بهره‌مند شوند.

وی تصریح کرد: البته علم فیزیوتراپیست‌های ایرانی نسبت به دهه‌های گذشته بسیار افزایش یافته است و مردم نیز آگاه شدند که خدماتی مانند فیزیوتراپی بسیار بهتر از جراحی است ولی برای ارتقای آگاهی مردم و دسترسی بهتر آنها به خدمات فیزیوتراپی باید وزارت بهداشت درها را باز کند و اطلاعات درستی در اختیار مردم قرار دهد.

رسولی در ادامه به مشکل بحث بیمه‌ها در رشته فیزیوتراپی اشاره کرد و افزود: بیمه‌ها خدمات فیزیوتراپی را به خوبی پوشش نمی‌دهند و توجیه‌های اقتصادی می‌آورند. در حالی که در آمریکا هر جلسه فیزیوتراپی حداقل ۸۰ و حداکثر ۴۰۰ دلار هزینه می‌برد ولی در ایران و بخش خصوصی یک جلسه فیزیوتراپی ۲۰ هزار تومان می‌شود در حالیکه اداره کردن یک مرکز فیزیوتراپی ۲۰۰ تا ۳۰۰ میلیون هزینه می‌برد.