کشف سازه‌های معماری قرن ۴ هجری در سربیشه

به گزارش ایلنا، محمد فرجامی سرپرست هیأت کاوش در محوطه باستانی کهنک سربیشه با اعلام این خبر تصریح کرد: ترانشه کاوش آموزشی به ابعاد ۱۰×۱۰ متر در بخش‌های میانی محوطه متمایل به سمت جنوب محوطه ایجاد شدکه با ادامه کار به دلیل وسعت زیاد ترانشه، ابعاد آن به ۵×۱۰ کاهش یافت.

به گفته وی، در این کاوش دانشجویان باستان‌شناسی دانشگاه بیرجنددر ۲ گروه تقسیم شده و هر گروه در یک بخش ۵×۱۰ متر مشغول به کار شدند.

فرجامی خاطر نشان ساخت که در کاوش‌های صورت گرفته در این ترانشه سازه‌های معماری مربوط به قرون سوم و چهارم هجری و دوران میانه اسلامی و قطعات سفال مربوط به این دوران به دست آمده است.

این باستان‌شناس تصریح کرد: با توجه به کاوش‌های انجام شده می‌توان گفت اولین استقرارهای ایجاد شده در این محوطه استقرارهای دائمی وثابت مربوط به قرون سوم و چهارم هجری بوده که بعداز مدتی تخریب و در بخش‌های میانی محوطه، سازه‌های مربوط به قرون میانی اسلامی ایجاد شده است.

به گفته فرجامی، در سونداژ لایه نگاری که در بخش جنوبی ترانشه ۱۰×۱۰ متر ایجاد شده بین لایه استقراری اولیه ولایه‌های معماری مربوط به قرون میانه اسلامی یک وقفه زمانی مشاهده می‌شود که بر روی این لایه سازه‌های دوره سلجوقی ایجاد شده است.

سرپرست هیأت کاوش در محوطه باستانی کهنک سربیشه اظهار داشت: باپایان استقرار در دوره سلجوقی کم کم محوطه دچار رکود شده و سکونتهای فصلی یاموقت تنها در بخش‌های غربی محوطه مشرف به روستای کهنک ایجاد و از زمین بخش‌های شرقی ومیانی محوطه به عنوان زمین کشاورزی استفاده شده است.

به گفته این باستان‌شناس، در دوره‌های پایانی استقرار استحکاماتی در بلند‌ترین بخش محوطه یعنی تپه‌ای که در بخش غربی وجود دارد ایجادشده که تا اواخر دوره تیموری سرپابوده و بعداز این دوران قلعه دچار تخریب شده است.

فرجامی تصریح کرد: در بررسی‌های سطحی در این محوطه آثار سازه‌های معماری مربوط به قرون میانی اسلامی خرابه‌های یک آسیاب مربوط به دوره قاجار نشانه‌های وجود دو کوره آجرپزی در محدوده قابل مشاهده است.