مدیرکل منابع طبیعی استان در گفت‌وگو با ایلنا:
قصور مدیریت شهری، عامل خشک شدن درختان پارک‌های جنگلی حاشیه تهران است
مدیرکل منابع طبیعی استان تهران با بیان این که در حدود ۳۵ سال گذشته، رسیدگی به پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان برعهده شهرداری پایتخت بوده است، گفت: طبیعتا اگر مدیران ادوار گذشته شهرداری تهران، انجام عملیات بهداشتی – پرورشی در بوستان‌های جنگلی حاشیه پایتخت را زودتر آغاز می‌کردند، امروز شاهد وضعیت نامناسب این پارک‌ها نمی‌بودیم؛ بنابراین می‌توان گفت عامل اصلی خشک شدن بخشی از درختان این بوستان‌ها، قصوری است که در ادوار مختلف مدیریت شهری رخ داده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، روز سه‌شنبه ۱۶ آبان‌ماه، ناصر امانی، عضو شورای اسلامی شهر تهران در تذکری در صحن علنی شورا ضمن انتقاد از وضعیت نامناسب رسیدگی به پارک‌های جنگلی حاشیه پایتخت اعلام کرد که در مجموع در سه بوستان سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، ۱۲ هزار و ۷۰۲ درخت خشک شده‌اند که از این تعداد، ۴ هزار و ۶۵۰ درخت در پارک جنگلی سرخه‌حصار، ۷ هزار و ۹۸۲ درخت در بوستان چیتگر و ۷۰ درخت در پارک جنگلی لویزان قرار داشته‌اند. او همچنین گفت که در این سه بوستان، مجموعا ۴ هزار و ۵۵ درخت شامل ۳ هزار و ۱۴۱ درخت در سرخه‌حصار، ۸۱۲ درخت در چیتگر و ۷۲ درخت در لویزان قطع شده‌اند.
امانی در تذکر خود روی این نکته نیز تاکید کرد که مسئولان شهرداری تهران و پیمانکارانی که زیر نظر مدیریت شهری فعالیت می‌کنند، باید درباره علت خشک و قطع شدن این درختان پاسخگو باشد. او البته اولین کسی از میان اعضای شورا نیست که نسبت به شرایط نامساعد نگهداری از پارک‌های جنگلی حاشیه پایتخت اعتراض می‌کند و در ابتدای مردادماه امسال نیز مهدی پیرهادی، رئیس کمیسیون محیط‌زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران در گفت‌وگو با ایلنا از احتمال خشک شدن برخی درختان پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان به دلیل ایجاد اختلال در روند آبرسانی به آنها خبر داده و تاکید کرده بود که این مساله می‌تواند سبب ضعیف شدن درختان شود و آنها را مستعد خشکیدگی یا دچار شدن به آفات و بیماری‌ها کند.
البته در میان این بحث‌ها که در تابستان امسال شکل گرفته بود، رضا بیانی، مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران در گفت‌وگو با ایلنا در شهریورماه تاکید کرد که خود شهرداری، مسئول اصلی آبرسانی به درختان بوستان‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان است و با توجه به این که مدیریت این پارک‌ها به شهرداری تهران واگذار شده، مدیریت شهری باید در طول سال برای آبرسانی به این درختان برنامه‌ریزی کند و حتی در شرایط کم‌آبی یا پایین آمدن سطح آب چاه‌هایی که از گذشته در این پارک‌های جنگلی حفر شده است، به هر طریق ممکن آب مورد نیاز برای آبیاری به درختان این بوستان‌ها را تامین کند.
قطع درختان پارک‌های جنگلی، در راستای انجام عملیات بهداشتی – پرورشی است
در چنین شرایطی با توجه به طرح مجدد موضوع خشک و قطع شدن تعداد زیادی از درختان بوستان‌های جنگلی حاشیه تهران توسط اعضای شورای شهر، بار دیگر موضوع را از مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان جویا شدیم و او نیز در گفت‌وگو با ایلنا ضمن تایید آمارهای ارائه‌شده توسط ناصر امانی درباره تعداد درختان خشک یا قطع‌شده در پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، تاکید کرد که قطع تمامی این درختان، در راستای انجام عملیات بهداشتی - پرورشی در این پارک‌های جنگلی صورت گرفته است و درختان قطع‌شده، یا به خشکیدگی، پوسیدگی، آفت و بیماری دچار شده بودند یا درختان و شاخه‌های شکسته و افتاده‌ای بوده‌اند که باید از محوطه این بوستان‌ها خارج می‌شدند.
بیانی همچنین با تاکید بر این که از زمان احداث پارک‌های جنگلی حاشیه تهران از دهه ۱۳۵۰ به این سو، هیچ‌گونه عملیات بهداشتی – پرورشی در این بوستان‌ها صورت نگرفته و از تابستان امسال اداره‌کل منابع طبیعی استان، اجرای این عملیات را با چند دهه تاخیر آغاز کرده است، گفت: اجرایی نشدن عملیات بهداشتی – پرورشی برای چند دهه متوالی در یک پارک جنگلی، قطعا می‌تواند به ضعیف شدن درختان آن دامن بزند و احتمال خشک شدن یا دچار شدن درختان به آفات و بیماری‌ها را تشدید کند؛ بخصوص که بخش زیادی از درختان کاشته‌شده در پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، سوزنی‌برگ هستند و زودتر از گونه‌های پهن‌برگ به سن دیرزیستی می‌رسند و افزایش متوسط دمای هوا و بروز خشکسالی‌های پیاپی نیز بر تسریع روند خشک شدن گونه‌های سوزنی‌برگ تاثیر می‌گذارد.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران ادامه داد: اقدام صحیح این بود که در چند دهه قبل، عملیات بهداشتی - پرورشی در تمام پارک‌های جنگلی اطراف تهران بخصوص بوستان‌های سرخه‌حصار و چیتگر انجام می‌شد، ولی متاسفانه به دلیل قصوری که در ادوار مختلف مدیریتی شهرداری تهران در این زمینه رخ داده است، این کار انجام نشد و در حال حاضر ما ناچار هستیم که درختان خشکیده، پوسیده، شکسته و افتاده این بوستان‌ها را جمع کنیم یا با قطع درختان آفت‌زده، مانع از سرایت بیماری به سایر درختان شویم. این کار نیز در راستای عملیات بهداشتی – پرورشی با همکاری بین اداره‌کل منابع طبیعی استان و شهرداری تهران و با حکم شورای حفظ حقوق بیت‌المال و البته توسط پیمانکاران انجام می‌شود.
وی افزود: منظور از انجام عملیات بهداشتی – پرورشی، جمع‌آوری شاخه‌ها و درختان شکسته و افتاده و حذف درختان خشکیده، پوسیده و آفت‌زده از مجموعه‌های پارک‌های جنگلی است و در این عملیات، درختانی را که دچار خشکیدگی یا بیماری شده‌اند یا به سن دیرزیستی رسیده‌اند، احیا می‌کنیم؛ یعنی به‌جای آنها، نهال‌های جوان و مقاوم به کم‌آبی خواهیم کاشت و حتما تعداد نهال‌هایی که در این عملیات کاشته خواهند شد، از تعداد درختان قطع‌شده بیشتر خواهد بود. البته با توجه به شرایط اقلیمی و کم‌آبی استان تهران، در فرآیند جایگزینی درختان، دیگر قرار نیست از گونه‌های سوزنی‌برگ استفاده کنیم، بلکه از درختان پهن‌برگ بومی که هم نیاز آبی کمتری دارند و هم نسبت به آفات و امراض مقاوم‌تر هستند، استفاده خواهیم کرد.
رسیدگی به پارک‌های جنگلی تهران در ۳۵ سال گذشته برعهده شهرداری بوده است
بیانی با تاکید بر این که زودتر انجام شدن عملیات بهداشتی – پرورشی در پارک‌های جنگلی اطراف پایتخت می‌توانست جلوی خشکیدگی امروز تعداد زیادی از درختان این بوستان‌ها را بگیرد، عنوان کرد: اگرچه انجام عملیات بهداشتی – پرورشی در بوستان‌های جنگلی حاشیه پایتخت با چند دهه تاخیر آغاز شده است، اما به هر حال از تابستان امسال انجام این عملیات را به صورت گسترده در پارک جنگلی سرخه‌حصار شروع کرده‌ایم و اقداماتی را نیز در بوستان‌های چیتگر و لویزان انجام داده‌ایم که بیشتر محدود به جمع‌آوری و حذف درختان و شاخه‌های شکسته و افتاده از این پارک‌ها بوده است.
مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان تهران ادامه داد: احاله مدیریت پارک‌های جنگلی حاشیه پایتخت با انعقاد تفاهم‌نامه بین اداره‌کل منابع طبیعی استان و شهرداری تهران عملا از سال ۹۸ جنبه رسمی به خود گرفت. البته از سال‌های پایانی دهه ۶۰، عملا براساس تفاهمی که بین مسولان وقت سازمان جنگل‌ها و شهرداری تهران شکل گرفت، مدیریت بوستان‌های جنگلی اطراف پایتخت به مدیریت شهری سپرده شده بود؛ البته آن تفاهم صرفا روی یک برگه کاغذ بود و مانند تفاهم‌نامه سال ۹۸ جنبه رسمی نداشت، ولی می‌توان گفت در طول حدود ۳۵ سال گذشته، رسیدگی به پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان برعهده شهرداری تهران بوده است.
وی در پایان تصریح کرد: طبیعتا اگر مدیران ادوار گذشته شهرداری تهران، انجام عملیات بهداشتی – پرورشی در بوستان‌های جنگلی حاشیه پایتخت را زودتر آغاز می‌کردند، امروز شاهد وضعیت نامناسب این پارک‌ها و خشک شدن تعداد زیادی از درختان آنها نمی‌بودیم؛ بنابراین نمی‌توان گفت که الزاما مدیران دوره کنونی شهرداری تهران در خشک شدن این درختان مقصر هستند، بلکه عامل اصلی خشک شدن بخشی از درختان پارک‌های جنگلی سرخه‌حصار، چیتگر و لویزان، قصوری است که در ادوار مختلف مدیریت شهری پایتخت رخ داده است.
