سخنگوی فراجا:
گفتمان‌سازی در مقابله با اعتیاد، بدون آموزش معنادار نیست
سخنگوی فراجا گفت: جوانان و نوجوانان عزیزمان که آینده این مرز و بوم در دستان آنهاست، لازم است که سیستم‌های ترمز مغز خود را به صورت مستمر چک و همواره آن را امتحان و از آن استفاده کنند.
به گزارش ایلنا به نقل از پایگاه خبری پلیس، سردار سعید منتظرالمهدی در جمع مربیان و روان‌درمانگران اعتیاد در دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: بارها در مغز خودم این جمله را مرور می‌کنم که نباید جامعه، درگیر کوچک‌انگاری موضوع اعتیاد شود و در زمینه پیشگیری از انواع افیون‌ها، به جهادِ اقدام نیاز داریم؛ ناگفته پیداست که مثلث فرد، خانواده و سیستم آموزش و پرورش، پازل اصلی پیشگیری از اعتیاد است که در زیر به صورت کوتاه، مطالبی در خصوص هر یک از اضلاعِ این مثلث، بیان می‌کنم.
وی افزود: جوانان و نوجوانان عزیزمان که آینده این مرز و بوم در دستان آنهاست، لازم است که سیستم‌های ترمز مغز خود را به صورت مستمر چک و همواره آن را امتحان و از آن استفاده کنند؛ می‌پرسیم که سیستم ترمز مغز چیست؟ همان خودکنترلی یا خودمهارگری که منجر به تصمیمات صحیح و منطقی می‌شود.
معاون فرهنگی اجتماعی پلیس همچنین تصریح کرد: این که افراد متعادل و خودکنترل‌گر می‌توانند زندگیشان را حفظ کنند و خودشان را سالم و شاد نگه دارند، بسیار مهم است؛ خودکنترل‌گرها، تاخیر در لذت را تکرار و تمرین کرده‌اند و به هر لذتِ شیرینِ آنی، جواب مثبت نمی‌دهند.
منتظرالمهدی عنوان کرد: اگر فرزندان به حال خود رها شوند و در دایره همسالانِ نابخرد باشند و یا در محیطی قرار گیرند که یک رخداد ناخوشایند (همانند اعتیاد افراد نزدیک در خانواده) به طور مداوم جریان داشته باشد، در نهایت تسلیم خواسته‌های مغزشده و پای در مسیرِ وحشت افزا و تاریکِ اعتیاد می‌گذارند.
این مقام ارشد انتظامی خاطرنشان کرد: پدران و مادران در پیشگیری از اعتیادِ فرزندان نقش اصلی و اساسی را برعهده دارند؛ شاید پدر و مادری، خودشان معتاد نباشند، اما رفتارهای غلط‌شان می‌تواند فرزند را به حوزه اعتیاد سوق دهد.
وی افزود: رابطه نوجوان - والد، نقطه آغازین پیشگیری از اعتیاد است؛ متاسفانه اعتیادشویی بحران جدید والدگری است؛ والدین ناآگاهی که قبح اعتیاد به مواد را در نزد فرزندان می‌کاهند، ایجاد یک محیط سالم و به دور از تنش‌های مداوم برای حضور فرزندان، ازدیاد صحبت‌های دو طرفه و اعتمادِ کنترل‌شده، شناخت دوستان و همسالان، ارائه الگو و مدل موفق به وی و ... از جمله عوامل و شاخص‌هایِ خانواده پایدار در پیشگیری از اعتیاد فرزندان است.
منتظرالمهدی گفت: نقش معلمان و مربیان نوجوان و جوانان نیز نباید از نظر دور بماند. هر چه احساسات عمیق و سالمی بین معلمان، مشاوران، مربیان تربیتی و سایر دست‌اندرکاران مدرسه که وظیفه تربیت نسل آینده و رسالتِ انسان‌سازیِ متعالی را بر عهده دارند، با دانش‌آموزان برقرار باشد، بی‌شک از آمار اعتیاد در این سنینِ حساس کاسته خواهد شد. پس گفتمان‌سازی در مقابله با اعتیاد، همراه با آموزش، معنادار و نتیجه‌بخش خواهد بود.
وی ادامه داد: وجود جوِّ بی‌روح و خشک در کلاس‌های درس، ارتباط یک سویه معلم با دانش‌آموزان و ... می‌تواند زمینه‌ساز تمایل دانش‌آموزان به سمت اعتیاد باشد. عدم یادگیری مهارت‌های زندگی، عدم توانایی «نه گفتن»، نگرش مثبت به مواد مخدر در سنین بلوغ، حضور در جمع‌های دوستانه بدون کنترل و نظارت و ... از جمله عوامل خطرساز است.
معاون فرهنگی اجتماعی پلیس تصریح کرد: در نهایت باید اذعان کنیم که با بهره‌گیری از انواع متدهای علمی و عملی، بایستی تاب‌آوری روانی را در سطح جامعه بالا ببریم. تقویت ظرفیت و توان‌مان در مقابله با انواع آسیب‌هایی که قرار است از بیرون به ما تحمیل شود، یک اصل مهم در عدم برگزیدن گزینه خوفناک اعتیاد در زندگی است.
وی در ادامه تاکید کرد: این تاب‌آوری، وجود اعتیاد را نفی نمی‌کند و نمی‌تواند آن را از میان بردارد، اما کمک می کند تا ما با «نه گفتن» به اعتیاد که لذت آنی و سرخوشی کاذب لحظه‌ای را در پی دارد، راحت‌تر کنار بیاییم.
