عدالت اجتماعی و رعایت شاخصهای استاندارد و رقابتی در طرح ساماندهی موسسات آموزش عالی رکن اصلی تصمیمگیری است
جلسه 149 ستاد راهبری اجرای نقشه جامع علمی کشور به ریاست دکتر سعیدرضا عاملی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی در محل دبیرخانه این شورا برگزار شد.
به گزارش ایلنا و بنا بر اعلام مرکز خبر شورای عالی انقلاب فرهنگی، عاملی بعد از استماع گزارش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری در باره چگونگی ساماندهی این موسسات آموزشی گفت: ساماندهی آموزش عالی یک حوزه چند دستگاهی است و شورای عالی علوم، تحقیقات و فناوری (عتف) نمیتواند به تنهایی این موضوع را پیش ببرد، لذا معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، وزارت آموزش و پرورش و نیز وزارت بهداشت و درمان هم در این موضوع دخیل هستند و حوزه تصمیم گیری مربوط به ستاد نقشه جامع علمی کشور است.
عاملی با اشاره به اینکه در آیین نامه مدیریت دانشگاه، گروه و دانشکده را تعریف کرده است ولی تعریف مشخصی برای دانشگاه وجود ندارد گفت: به نظرم بهتر است اول یک تعریف مبتنی بر شاخص از دانشگاه داشته باشیم تا ببینیم تعریف دانشگاه الگو برای گرفتن موافقت اصولی و قطعی چیست؟ باید واجد چه تعداد دانشجو، استاد، آزمایشگاه، کتاب و کتابخانه، میزان بنا و غیره باشد. شاید بهتر بود طرح ساماندهی را مرحله بندی میکردیم و خصوصا در مورد دانشگاهها اول موافقت قطعی را تبدیل به موافقت اصولی میکردیم تا ببینیم می توانند شرایط را احراز کنند.
وی در بیان رعایت اصل عدالت اجتماعی در طرح ساماندهی موسسات آموزش عالی در کشور گفت: در اینجا موضوع توسعه فرهنگی و اجتماعی است. در قدیم شهر از میدان اصلی توسعه پیدا میکرد، اما امروز شهر با محوریت دانشگاه و مراکز آموزشی توسعه مییابد.
عاملی در بحث فرایند تجمیع و الحاق دانشگاهها نیز گفت: روش و فرایند تجمیع و الحاق باید بگونهای باشد که دانشگاه میزبان و دانشگاه ملحق شد هر دو محترم باشند و ظرفیت آنها به حساب آورده شود و دچار انزوا یا اضمحلال نشود. درواقع دانشگاههایی که ملحق میشوند اصولا در مرتبه پایینتری قرار گرفته و این موضوع به هیچ وجه، جلوه خوبی ندارد؛ بنابراین در بررسی موضوع الحاق و تجمیع دانشگاهها باید از سازوکاری استفاده کرد که این موارد نیز لحاظ گردد و نکته آخر هم بحث شاخصهای ساماندهی است که با توجه به معیارهای درونی و بیرونی به آنها پرداخته شد بهتر است این موضوع به طور مفصلتری مورد بررسی قرار گیرد و در جلسه بعد در مورد شاخصهای ماندگاری واحد آموزشی و همچنین واحدهای تجمیع و الحاقی مورد بررسی قرار گیرد.
غلامی در ادامه تاریخچه مختصری از تصویب طرح ساماندهی موسسات آموزش عالی کشور ارایه کرد و گفت: مصوبه مذکور در اسفند 1394 تصویب، در تیرماه 1395 ابلاغ شد و تقریبا دو ماه بعد هم توسط وزارت علوم به دانشگاههای کشور ابلاغ شده است. در آن زمان بندهای نخست این ابلاغیه مورد توجه قرار گرفت و تعاملات منطقهای (مناطق دانشگاهی) شکل گرفت و سپس به سراغ اجرایی شدن سایر بندها رفتیم. از سال 1397 هم این برنامه جزو اولویت های وزارت علوم قرار گرفت که تا به امروز هم ادامه داشته است.
دکتر غلامی در خصوص مساحت زیاد دانشگاه و مد نظر نبودن آن برای گسترش دانشگاهها گفت: هماکنون داشتن زمین زیاد به عنوان یک معیار خوب در نظر گرفته نمیشود چرا که هزینهها و حواشی خاص خود را دارد. بنابراین داشتن زمین زیاد و مساحت بالا از این پس به عنوان معیار توسعه یک مرکز قرار نمیگیرد.
وی همچنین در مورد وضعیت فعلی بعضی دانشگاهها نیز اظهار داشت: دانشگاه علمی و کاربردی 600 مرکز غیردولتی بدون بودجه دولت تحت اساسنامه مستند به تعهدات موسسین دارد که ساماندهی آن صورت گرفته است. دانشگاه پیامنور هم به خوبی ساماندهی شده و هم دانشجو و هم کارمند و استاد و بسیاری از ساختمانهای خالی هم برای مرکز رشد علم و فناوری در نظر گرفته شدند. بهترین دوره تعامل با دانشگاه آزاد و وزارت علوم در همین دوره بوده است که انشاالله ساماندهی در آنجا هم به پیش خواهد رفت. دانشگاه فنی و حرفهای که از وزارت آموزش و پرورش تحویل گرفته شد به شدت ضعیف بود اما با بودجههای فراوان تجهیز شد و مورد استفاده قرار گرفته است.
وی افزود: در تهران در دهه 60 با کمبود پزشک و به نوعی با انبوهی از پزشکان بنگلادشی و هندی روبرو بودیم که بسیار با کیفیت پایینتری در قیاس با پزشکان داخلی قرار داشتند. موضوع دیگر این است که آموزش عالی در قبل از انقلاب در چند شهر بزرگ بود. اما با گسترش آموزش عالی شهرها هم گسترش پیدا کردند. این همان چیزی است که در اروپا و آمریکا و بسیاری از کشورهای پیشرفته جهان وجود دارد که باید بدان توجه داشت.
وی در این خصوص گفت: درواقع ما دانشجو تربیت کردیم که بعد از فارغالتحصیلی کار نداشته باشد. مثلا در جزیره قشم دکتری تاریخ اسلام و در قم دکتری شیلات از دانشگاه آزاد اسلامی خارج میشد که هیچ توجیهی نداشت. بنابراین وزارت علوم مسول علم کشور است نه مسوول چند دانشگاه، بنابراین تمامی دانشگاهها باید زیر مجموعه وزارت علوم باشند. نکته بعدی در رابطه با مساله بودجه دانشگاههای کوچک است که قرار است به همان سبک و سیاق قبلی برای دانشگاهها برقرار باشد. این موضوع شاید در ابتدا برای التیام ساماندهی مفید باشند اما مستعد آسیبهای زیادی است که باید حتما برای آینده آن هم فکری داشت.
معاون وزیر علوم افزود: مسلما اسناد بالادستی در برنامه ریزی ساماندهی مد نظر بوده و این 8 برنامه توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی به عنوان طرح آمایش مصوب شده است. در طرح مساله مدیریت مناطق آموزش عالی خوشبختانه با توجه به مصوبهای که سال گذشته از ستاد نقشه جامع علمی داشت فعلا "منطقه" را در مقیاس "استان" در نظر گرفتیم و طراحی و برنامه ریزی انجام شد. درواقع همه استانهای ما یک شورای مدیریت آموزش عالی دارند که در راس این شورا، رییس دانشگاه جامع قرار دارد و این شورا شامل همه روسای دانشگاهها به استثنای دانشگاههای علوم پزشکی است. تاکنون ساماندهی دانشگاهها و رتبه سنجی و اعتبار سنجی هم انجام شده و ماموریت گرایی هم صورت گرفته است و در این راستا سه طرح بعدی هم در حال اجراست؛ لذا با این طرحها باید گفت که هیچ موسسه آموزش عالی در کشور منحل نمیشود و در واقع بحث تجمیع به بحث الحاق تغییر کرد.
رحیمی یادآوری کرد: نظام آموزش عالی در کشور نسبت به سایر بخشها چه در بحث ساماندهی و چه در بخش نوآوری، اقدامات قابل توجهی داشته و قابل مقایسه با آنها هم نیست.
معاون وزیر علوم معیارهای بیرونی هم شامل تعداد متقاضیان ورود به دانشگاه، نیاز شهر و استان به رشتههای تحصیلی دانست و اظهار داشت: در این رابطه از استاندار خواهش کردیم تا نیازهای خودشان را اعلام کنند و اگر استاندار اعلام میکرد که به تمام این رشتهها نیاز دارد، قطعا تصمیمات ما هم فرق میکرد که تاکنون هیچ استانداری چنین پاسخی به ما نداده است. بهینهسازی تنظیم موسسات آموزش عالی در هر استان، اهداف سه گانه ساماندهی که بدان اشاره شده همگی به عنوان عوامل بیرونی تلقی میشوند.
به گفته رحیمی، در اواخر سال 1398 دکتر غلامی وزیر علوم این پیادهسازی را ابلاغ کردند اما از سال 1399 آغاز شد. با توجه به این طرح از 120 دانشگاه وزارت علوم، 88 دانشگاه مشمول طرح ساماندهی میشوند. پس از ساماندهی این دانشگاه تبدیل به 46 یا 44 دانشگاه خواهند شد. با این روش یک دانشگاه مرکزی با پردیسهای مختلف در شهرهای مختلف ایجاد میشود و حسن این کار هم جلوگیری از اتلاف سرمایه و پذیرش دانشجو در رشتههای مشابه در همه این شهرهاست. به عبارتی یک رشته برای همه این دانشگاهها در یکی از پردیسها و یا مرکز ادامه مییابد که متناسب با نیاز یک استان و شهر است. با این اقدام اعضای هیات علمی هم همچنان به کار خود ادامه خواهند داد. بسیاری از این دانشگاهها با همین معیارهای مورد نظر ساماندهی خواهند شد.
رجبعلی برزویی، مدیرکل گسترش وزارت علوم، تحقیقات و فناوری هم گفت: این طرح در 17 استان از 31 استان اجرا شده است و 66 مورد دانشگاه ارزیابی شده که 34 مورد در دستور ساماندهی شورای گسترش قرار دارد. 24 مورد در مرحله اول که 18 مورد ابلاغ شده و 10 مورد هم مربوط به مرحله دوم است.
به گفته وی، بیشترین استانی که مورد ساماندهی قرار گرفته استان فارس است که 6 موسسه آن مورد ارزیابی قرار گرفته و بعد از آن در خراسان رضوی 5 موسسه، کرمان و خراسان شمالی با 3 موسسه، اصفهان دو موسسه، سمنان و همدان و خراسان جنوبی و مازندران با دو موسسه و سایر استانها نیز با یک موسسه در دستور کار ساماندهی قرار گرفتند.
وی در این خصوص افزود: نکته بعدی این است که 65 درصد بودجه تحقیقاتی کشور در تهران هزینه میشود که ما باید آمایش سرزمین را اجرا کنیم که بسیار مهم است. اما باید پذیرفت که اگر ما از مهاجرت خارجی گله داریم باید به همین میزان از مهاجرت داخلی هم گله داشته باشیم. مسلما تا زمانیکه بودجه در تهران خرج میشود، مهاجرت داخلی به تهران همچنان ادامه خواهد داشت. بنابراین اگر قرار است آمایش سرزمین اجرا شود باید با در نظر داشتن بحث عدالت اجتماعی مورد توجه قرار بگیرد. یعنی اگر قرار است تا دانشگاههایی از سطح کشور برچیده شوند، اما باید بودجه آنها به قدری باشد که بتواند برای بسیاری جاذبه ایجاد کند.