ضرورت توسعه کیفی پارک‌های علم و فناوری

به گزارش ایلنا، رحیمی با بیان اینکه سیاست وزارت علوم این است که توسعه کمی پارک‌های علم و فناوری الزاماً همراه با توسعه کیفی باشد، اظهار داشت: پارک‌های علم و فناوری در استان ها، ظرفیتی ملی محسوب می‌شوند، البته برخی از دانشگاه‌ها پارک‌های علم و فناوری مرتبط با خودشان را دارند که ظرفیت بسیار خوبی در تجاری‌سازی دستاوردهای علمی در کنار پارک‌های مستقر در استان‌ها را فراهم کرده است. 

تاسیس مراکز رشد فعال، یکی از مهم‌ترین رسالت‌های پارک‌های استانی

معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، بیان کرد: معاونت تحقیقات، فناوری و نوآوری دانشگاه آزاد اسلامی همکاری خوبی در زمینه توسعه مراکز با وزارت علوم داشته است. همچنین تاسیس مراکز رشد فعال، یکی از مهم‌ترین رسالت‌های پارک‌های استانی است؛ در واقع پارک‌های استانی، فرمانداران و مراکز آموزش عالی سه مولفه اصلی تاسیس مراکز رشد است. 

رحیمی ادامه داد: باید از هر اقدامی برای توسعه فناوری دانش‌بنیان استفاده کنیم. در واقع از هر برنامه‌ای که موجب توسعه زیست‌بوم فناوری شود با محوریت حل مشکلات جامعه حمایت خواهیم کرد. توسعه فناوری، با لحاظ کردن ظرفیت‌ها می‌تواند بدون محدودیت گسترش یابد، این در حالی است که نمی‌توانیم دانش‌آموختگان را به‌صورت محدود به جامعه تحویل دهیم. 

وی خاطرنشان کرد: بیشتر ظرفیت‌های وزارت علوم در حوزه فناوری، بالقوه است. در واقع مراکز رشد می‌توانند به جوان‌هایی که دارای ایده فناوری هستند کمک کنند تا ظرفیت‌های بالقوه آن‌ها بالفعل شود. لذا شهرستان‌هایی که ظرفیت جمعیتی و اقتصادی حداقلی را دارند، می‌توانند با ایجاد مراکز رشد، توسعه بیشتری داشته باشند. 

معاون پژوهش و فناوری وزارت علوم، با بیان اینکه باید با واحدها و شرکت‌های فناور، با تسامح و تساهل برخورد کنیم، افزود: این شرکت‌ها باید در حوزه فناوری، در سطح ملی فعالیت کنند تا بتوانیم تسهیلاتی را به آن ارائه دهیم. به بیان دیگر شرکت‌های فناور باید در هر سال، ارزش افزوده علمی جدیدی برای ارائه داشته باشند. 

 رحیمی خاطرنشان کرد: روسای پارک‌های علم و فناوری باید ظرفیت‌های ارزیابی فنی خود را تقویت کنند تا توانایی پاسخ‌گویی دقیق به دانش‌پژوهان و پژوهشگران را داشته باشند. 

وی در خاتمه با بیان اینکه پیوند پارک‌های علم و فناوری با دانشگاه‌ها و مجموعه‌های صنعتی باید مستحکم باشد، خاطرنشان کرد: در واقع بیشتر پارک‌های علم و فناوری برآمده از دانشگاه هستند به همین دلیل پارک و دانشگاه، باید ساختارمند باشند. این پیوند ساختاری همواره باید وجود داشته باشد و دادوستدهای علمی به خوبی برقرار شود.